Σε μία πρώτη ανάλυση του μετεκλογικού τοπίου, όπως διαμορφώνεται με τα σχεδόν οριστικά αποτελέσματα, η Deutsche Welle καταγράφει τις αντιδράσεις των κομματικών επιτελείων αναζητώντας την απάντηση στην «ερώτηση του ενός εκατομμυρίου»: Ποιοί θα συμμετέχουν στη νέα κυβέρνηση;
Ποιό είναι το ρεαλιστικό σενάριο
Παρά την ιστορική επιστροφή του SPD ως πρώτο κόμμα σε κοινοβουλευτική δύναμη, ο επικεφαλής των Χριστιανοδημοκρατών (CDU), Άρμιν Λάσετ, δήλωσε επίσης την επιθυμία του να σχηματίσει κυβέρνηση, λέγοντας «οι ψηφοφόροι μας έδωσαν τη δουλειά. Θα πρέπει να βρούμε κοινά σημεία πιθανώς μεταξύ τριών πολιτικών κομμάτων».
Με τον κατακερματισμό των ψήφων ως βασικό χαρακτηριστικό του γερμανικού πολιτικού τοπίου, μπορεί να ακολουθήσουν εβδομάδες ή ακόμη και μήνες διαπραγματεύσεων για σχηματισμό συνασπισμού. Μετά τις τελευταίες ομοσπονδιακές εκλογές το 2017, χρειάστηκαν έξι μήνες(!) για τον σχηματισμό κυβέρνησης αφού οι ελεύθεροι δημοκράτες (FDP) αποχώρησαν από τις συνομιλίες με το CDU και το Κόμμα των Πρασίνων μετά από ένα μήνα. Αυτό οδήγησε σε μια δεύτερη τετραετία του λεγόμενου «μεγάλου συνασπισμού» CDU - SPD.
Ενώ ένας νέος συνασπισμός των δύο μεγαλύτερων κομμάτων είναι μαθηματικά δυνατός, και τα δύο κόμματα έχουν εκφράσει πολύ μεγάλη επιφυλακτικότητα σε σχέση με αυτή την προοπτική.
Το FDP και οι Πράσινοι έκαναν «σήμα» ότι βλέπουν τον εαυτό τους ως πιθανούς εταίρους σε μια μελλοντική κυβέρνηση, αλλά θα πρέπει πρώτα να ακούσουν τι μπορεί να τους προσφέρουν το CDU και το SPD.
Ο Νόρμπερτ Βάλτερ Μπόριανς, συμπρόεδρος του SPD, φάνηκε να αμφιβάλει για έναν πιθανό συνασπισμό μεταξύ του κόμματός του, του FDP και των Πρασίνων το πρωί της Δευτέρας. Είπε στο ραδιόφωνο Deutschlandfunk ότι «το FDP θέλει δραματικές περικοπές φόρων, δεν θέλει να πάρει δάνεια αλλά θέλει επίσης να γίνουν δημόσιες επενδύσεις. Αυτό είναι οικονομία - βουντού, δεν λειτουργεί».
Η αντιπρόεδρος του CDU, Τζούλια Κλάκνερ, ωστόσο, σημείωσε ότι μια συμμαχία με το FDP και τους Πράσινους ήταν ακριβώς αυτό που ήθελε το κόμμα της, λέγοντας ότι υπάρχουν «στέρεες βάσεις» για έναν τέτοιο συνασπισμό.
Τα γερμανικά ΜΜΕ για τον «ήρωα» των εκλογών
«Ο Σολτς κέρδισε. Αλλά πόση αξία έχει αυτή η νίκη; – Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι μια μεγάλη επιτυχία για τον Όλαφ Σολτς και τους Σοσιαλδημοκράτες, αλλά υπάρχει ακόμη μακρύς δρόμος για την καγκελαρία» σημειώνει το Spiegel Online για το εκλογικό αποτέλεσμα, που μέχρι στιγμής κλίνει με μικρή διαφορά υπέρ των Σοσιαλδημοκρατών. «Ο Σολτς θέλει την εξουσία, ο Λάσετ επίσης-Το πόκερ ξεκινά» γράφει η Βild για τη μάχη στήθος με στήθος μεταξύ Σοσιαλδημοκρατών (SPD) και Χριστιανικής Ένωσης (CDU/CSU) για την καγκελαρία.
Για την εκλογική βραδιά-θρίλερ η ιστοσελίδα του πρώτου προγράμματος της γερμανικής τηλεόρασης tagesschau.de σημειώνει: «Το SPD οδεύει με μεγάλη αυτοπεποίθηση προς την καγκελαρία -θα μπορούσε όμως να μείνει ακόμη και με άδεια χέρια. Η Χριστιανική Ένωση προσπαθεί να φύγει μπροστά. Κοινό στοιχείο των δύο διεκδικητών της καγκελαρίας η αναγκαία θέληση να συγκυβερνήσουν με άλλους».
Σε σχόλιό της με τίτλο «Ένας ήρωας ονόματι Όλαφ» η Süddeutsche Zeitung παρατηρεί ότι «πολλοί ψηφοφόροι δεν ψήφισαν τους Σοσιαλδημοκράτες αλλά τον υποψήφιο καγκελάριο Όλαφ Σολτς. Αυτό πρέπει να είναι σαφές στο κόμμα, όταν θα αρχίσει να διαπραγματεύεται για μια συγκυβέρνηση με τους Πρασίνους και τους Φιλελευθέρους» ενώ σε άλλο σημείο σημειώνει: «Θα έχει ενδιαφέρον εάν ο Σολτς φέρει εις πέρας με επιτυχία τις διαβουλεύσεις για σχηματισμό κυβέρνησης. Όλοι οι υποψήφιοι βουλευτές του SPD για την Oμοσπονδιακή Bουλή, για τους οποίους εδώ και μήνες το ενδεχόμενο μιας κοινοβουλευτικής θητείας φαινόταν σενάριο απατηλό αλλά τώρα το πέτυχαν, θα πρέπει να βλέπουν τον Όλαφ Σολτς ως ήρωά τους. Η διαφορά με το 2017 και το φαινόμενο Σουλτς, είναι ότι το 2021 το φαινόμενο Σολτς τελικά είχε μεγαλύτερη διάρκεια».
Από την πλευρά της Frankfurter Allgemeine Zeitung σχολιάζει: «ο Σολτς, ο οποίος κάποτε κάθε άλλο από αγαπητός ήταν, που οι Σοσιαλδημοκράτες δεν τον ήθελαν το 2019 καν ως αρχηγό κόμματος και τον οποίο παλαιότερα είχαν συχνά τιμωρήσει σε κομματικά συνέδρια, είναι σήμερα θριαμβευτικά ο νικητής της βραδιάς. Ή μάλλον καλύτερα, της δεκαετίας. Μετά από όλες εκείνες τις θλιβερές, ανεπιτυχείς προεκλογικές εκστρατείες των τελευταίων ετών το SPD έχει επιτέλους λόγο για να ξαναγιορτάσει. Και δεν θα σταματήσει εκεί τόσο γρήγορα».
Στον υποψήφιο της Χριστιανικής Ένωσης Άρμιν Λάσετ, ο οποίος είχε την στήριξη της καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ, αναφέρεται η Zeit Online παρατηρώνοντας: «Ο Άρμιν Λάσετ διεκδικεί την καγκελαρία, μολονότι η Χριστιανική Ένωση έχασε τις εκλογές. Θέλει τώρα να κερδίσει στις διερευνητικές επαφές για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού – με μια προσφορά στους Πράσινους και τους Φιλελευθέρους».
Για «ιστορική εκλογική αναμέτρηση» κάνει λόγο η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt πηγαίνοντας ωστόσο ένα βήμα παρά πέρα και ασκώντας κριτική και στους δύο μεγάλους παραδοσιακούς πολιτικούς σχηματισμούς, τους Σοσιαλημοκράτες και τα Χριστιανικά Κόμματα. «Η καγκελάριος Μέρκελ δεν έθεσε εκ νέου υποψηφιότητα μετά από 16 χρόνια στην καγκελαρία.Αυτό δεν έχει ξανασυμβεί στην ιστορία της Ομοσπονδιακής Γερμανίας. Ως κληρονομιά αφήνει πίσω της ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό τοπίο. Τα μεγάλα κόμματα, η Χριστιανική Ένωση και οι Σοσιαλδημοκράτες, που έπαιρναν ποσοστά γύρω στο 40% στην προ Mέρκελ εποχή, δύσκολα αγγίζουν μόνο το ένα τέταρτο των ψηφοφόρων έκαστο. Πάνω από το 70% των Γερμανών δεν θα έχει ψηφίσει υπέρ του επόμενου καγκελάριου. Ανεξάρτητα από το ποιος θα κερδίσει τη μάχη για την καγκελαρία, ο Όλαφ Σολτς και ο Άρμιν Λάσετ θα είναι καγκελάριοι του 25%».
πηγή: DW