Ως εμμονικός με το TikTok, δεν είμαι ξένος στο να μου κολλάνε τραγούδια στο μυαλό. Στην πραγματικότητα, σε οποιαδήποτε δεδομένη χρονική στιγμή, θα έχω στο μυαλό μου κάποιο σύγχρονο ήχο. Επί του παρόντος, είναι το Vampire της Ολίβια Ροντρίγκο, αλλά συνήθως, είναι μια «επιταχυνόμενη» έκδοση ενός άλλοτε δημοφιλούς τραγουδιού.
Αν και αυτό δεν είναι κάτι σπουδαίο και δεν επηρεάζει την καθημερινότητά μου εκτός από το να εύχομαι ο εγκέφαλός μου να «κολλάει» σε καλύτερα τραγούδια, είναι ακόμα τόσο παράξενο να κουβαλάω ένα τραγούδι στο μυαλό μου χωρίς να ακούω τίποτα στην πραγματικότητα.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί μας μένει το τραγούδι στο μυαλό; Γιατί δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτό;
Λοιπόν, ας ξεκινήσουμε με το τεχνικό όνομα που είναι «ακούσιες μουσικές εικόνες» – οι επιστήμονες το ονόμασαν αυτό επειδή, λοιπόν, αυτά τα «ποαράσιτα» αυτιών σχηματίζονται στο μυαλό μας ακούσια.
Έτσι, η έρευνα έχει δείξει ότι δεν μπορούμε προς το παρόν να εντοπίσουμε γιατί έχουμε «παράσιτα» στα αυτιά μας... Αποδεικνύεται ότι τα «παράσιτα» αυτιών τείνουν να εμφανίζονται ως απόκριση σε ερεθίσματα όπως η πλήξη, η πρόσφατη εμφάνιση και η οικειότητα.
Μιλώντας στο Wired, ο Έμερι Σούμπερτ, ερευνητής και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας, είπε: «Ο εγκέφαλός μας αποτελείται από ένα τεράστιο περίπλοκο δίκτυο νευρώνων που αποθηκεύουν πληροφορίες και όταν το μυαλό είναι ελεύθερο να περιπλανηθεί, μπορεί άθελά του ”προσγειώνεται” σε ένα τραγούδι που έχει κωδικοποιηθεί μέσω της πρόσφατης και της επανάληψης» προσθέτοντας: «Στην πραγματικότητα, οι συνθέτες και οι καλλιτέχνες που γράφουν τραγούδια ενσωματώνουν σκόπιμα την επανάληψη στη μουσική τους για να αυξήσουν τις πιθανότητες δημιουργίας ”ωτοσκώληκα”».
Αυτό συσχετίζεται με μια άλλη μελέτη που διαπίστωσε ότι τα πιο δημοφιλή «παράσιτα» αυτιών τείνουν να ακολουθούν τα ίδια «μελωδικά περιγράμματα» που συναντάμε συχνά στη δυτική ποπ μουσική. Ας σκεφτούμε, για παράδειγμα, το Twinkle Twinkle Little Star κι ας το αντιπαραβάλλουμε το με ένα άλλο τραγούδι που σημειώθηκε στη μελέτη - το Moves Like Jagger του Maroon 5. Και οι δύο ακολουθούν παρόμοια μοτίβα και φαίνεται ότι αυτά τα μοτίβα έχουν «εγκατασταθεί» στον εγκέφαλό μας.
Αν και ο καθένας μπορεί να εμφανίσει «παράσιτα» στο αυτί, μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα με Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (OCD) είναι πιο πιθανό να τα εμφανίσουν και να μην τα βιώσουν ως θόρυβο φόντου, όπως κάνουν οι άλλοι, αλλά αντίθετα ως μια εξουθενωτική επανάληψη καθώς η παρεμβατική φύση τους μιμείται τη συμπεριφορά από τις ενοχλητικές σκέψεις που βιώνουν τα άτομα με ΙΨΔ.
Λοιπόν, πώς διώχνουμε αυτά τα μοτίβα;
Συγγνώμη που είμαι ο φορέας των κακών ειδήσεων, αλλά αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει σίγουρος τρόπος να βγάλουμε αυτό το τραγούδι από το μυαλό μας. Ωστόσο, το Harvard Health Publishing έχει κάποιες ιδέες. Πρώτα απ ’όλα, ας προσπαθήσουμε να μην πιέζετε (να λησμονήσουμε) το τραγούδι, καθώς θα χειροτερέψει και θα κάνει τον εγκέφαλό μας να το «παίζει» ξανά και ξανά (υπέροχα…!)
Αντίθετα, ας δοκιμάσουμε να ακούσουμε ένα διαφορετικό τραγούδι για απόσπαση της προσοχής μας. Το Harvard Health Publishing σημειώνει ότι μερικά επιτυχημένα τραγούδια για αυτό ήταν το God Save The Queen του Thomas Arne και το Karma Chameleon από το Culture Club.
Θα μπορούσαμε επίσης να δοκιμάσουμε να ακούσουμε ολόκληρο το τραγούδι, καθώς λέγεται ότι τα «παράσιτα» εμφανίζονται όταν θυμόμαστε μόνο μέρος του τραγουδιού και το να ακούμε ολόκληρο μπορεί να μας βοηθήσει να λύσουμε το πρόβλημα.
Τέλος, όσο κι αν μας φαίνεται περίεργο, το μάσημα τσίχλας μπορεί να μας βοηθήσει να παρεμποδίσουμε το τραγούδι στο κεφάλι μας.