Δεν υπάρχει αμφιβολία για όποιον αναλύει την εξωτερική πολιτική του Υπουργού Εξωτερικών Δένδια ότι προσπαθεί να βρει μια γραμμή συνεργασίας με την Τουρκία και άλλες μεσογειακές χώρες, η οποία θα στηρίζεται στο Διεθνές Δίκαιο Θαλάσσης. Έχει τονίσει επανειλημμένως ότι η γραμμή αυτή πρέπει να στηρίζεται στο Διεθνές Δίκαιο και όχι στο δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» ενός αυτοαποκαλούμενου «Σουλτάνου».
Η Τουρκία έχει κατ’ επανάληψη δημοσιεύσει χάρτες του Αιγαίου όπου με μια προκλητική θρασύτητα εμφανίζει ελληνικά νησιά ως τουρκική επικράτεια. Κατ’ επανάληψη έχει χρησιμοποιήσει, επίσης, μια επιθετική και πολεμική ρητορική.
Ένας Δεσπότης ισλαμιστικής κοπής οργανώνει όχι μόνο λεκτικά αλλά και στην πράξη, επιχειρήσεις εναντίον των πληθυσμών στα σύνορα της Συρίας και του Ιράκ καθημερινά, στη βάση της πολιτικής του τουρκικού κράτους, το οποίο όμως είναι και μέλος του ΝΑΤΟ. Είναι συνυπεύθυνος στην εξόντωση των Γιεσίδων και των Κούρδων.
Έχουμε λοιπόν ένα μέλος του ΝΑΤΟ σε στενή συνεργασία με τη Ρωσία και το Ιράν, το οποίο αγωνίζεται να πετύχει μια ξεπερασμένη νεο-οθωμανική εξάπλωση στη βάση μιας εξίσου ξεπερασμένης ισλαμιστικής αντίληψης.
Σ’ αυτό το κράτος όπως και στην Ελλάδα έκανε επίσκεψη η Γερμανίδα Υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ. Κατά την επίσκεψή της στην Ελλάδα υπερτόνισε την αλληλεγγύη της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Τόλμησε μάλιστα να δηλώσει δημοσίως ότι ουδείς επιτρέπεται να αμφισβητήσει την ελληνική κυριαρχία των νησιών. Δεν πέρασε μεγάλο διάστημα ως τη στιγμή που επιτιμήθηκε γαι τη συγκεκριμένη πρόταση. Πρώτα από τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών ο οποίος δήλωσε δημοσίως ότι η κυρία Baerbock δεν πρέπει να παρασύρεται από την ελληνική προπαγάνδα και ότι δεν επιτρεπόταν να υπονομεύει την διαμεσολαβητική πορεία της προκατόχου της (Μέρκελ). Αμέσως μετά ακολούθησε η κριτική μέσα στις γραμμές του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος σχετικά με τη δήλωση της περί ελληνικής κυριαρχίας.
Αν μελετήσουμε τη στάση του Υπουργείου Εξωτερικών σχετικά μ’ αυτή την επίσκεψη γίνεται φανερό ότι η κυρία Μπέρμποκ δεν επιτρέπεται να συμπορεύεται με την Ελλάδα-μέλος της ΕΕ- αλλά με τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών.
Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε κάτω από τη σκιά του πολέμου της Ρωσίας και όσον αφορά την Ελλάδα, επίσης, κάτω από τη σκιά των ναζιστικών εγκλημάτων και του προβλήματος των προσφύγων το οποίο έχει προκληθεί άμεσα από τη γείτονα Τουρκία, πράγμα για το οποίο δεν ειπώθηκε λέξη. Αυτό που συμβαίνει με τους πρόσφυγες στα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας δεν είναι τυχαίο αλλά πρόκειται για μέσο πίεσης εναντίον της Ελλάδας και της ΕΕ. Η Τουρκία εκμεταλλεύεται ανθρώπους στη βάση αυτού του στόχου.
Τι ανακοινώνει λοιπόν το Υπουργείο Εξωτερικών σχετικά με αυτή την επίσκεψη της κας Μπέρμποκ;
Κατ’ αρχάς υποστηρίχθηκε η άποψη ότι η Ελλάδα αποτελεί «σημαντικό παράγοντα» για την ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο. Δηλώθηκε επίσης ότι η κατοχή της Ελλάδας από τους Ναζί συνοδεύτηκε από εγκλήματα που δεν πρέπει να ξεχαστούν. Έγινε επίσης μνεία της περιφρούρησης των ακτών από τη Frontex και του προβλήματος των προσφύγων.
Δεν έδειξαν όμως κανένα εκπρόσωπο της Ελλάδας. Η παρουσίαση της επίσκεψης στην Τουρκία αντίθετα συνοδευόταν από φωτογραφία του Γερμανού με τον Τούρκο εκπρόσωπο.
Η παρουσίαση αυτή αρχίζει με τη φράση «Απαραίτητος σύμμαχος του ΝΑΤΟ: Τουρκία» και έπειτα ακολουθείται από το «Η Τουρκία είναι μια χώρα της οποίας οι δεσμοί με τη Γερμανία δεν συγκρίνονται με καμιάς άλλης». «Η Τουρκία είναι ένας απαραίτητος εταίρος και με καμία άλλη δεν μας δένουν τέτοιοι δεσμοί. Εκατομμύρια ανθρώπων η καρδιά χτυπά στο ρυθμό των δύο χωρών μας».
Τονίστηκε ότι το πρόβλημα της στρατιωτικής επέμβασης στην Βόρεια Συρία, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, δηλαδή «οι εν μέρει θεμελιώδεις διαφορές» αντιμετωπίζονται και το Συμβούλιο της Ευρώπης πρέπει να βρει τρόπο «ώστε οι δρόμοι μας να ξανασυγκλίνουν».
Η επίκριση από τις τάξεις του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος εναντίον της Υπουργού Εξωτερικών επειδή πήρε ανεπίτρεπτη θέση στο θέμα των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας επί των νησιών, ανοίγει το δρόμο για πολλές απορίες.
Η κυρία Μπέρμποκ δήλωσε ότι πολλοί Γερμανοί γνωρίζουν την Ελλάδα ως τόπο διακοπών αλλά αγνοούν τα περισσότερα εγκλήματα της Ναζιστικής Κατοχής. Όντως γνωρίζουν ελάχιστα όσον αφορά την Κατοχή στην Ελλάδα και αγνοούν σχεδόν τα πάντα σχετικά με την γερμανική «Αδελφότητα Όπλων» με την Τουρκία και τα εγκλήματα που διεπράχθησαν εναντίον των ελληνικών και αρμενικών πληθυσμών κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Τουρκία, ως σύμμαχος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας, υποστηρίχθηκε τότε στρατιωτικά και οικονομικά και της δόθηκε η εθνικιστική «γερμανο-αυτοκρατορική» σφραγίδα. Τα εγκλήματα κατά των χριστιανικών μειονοτήτων της Μικράς Ασίας μπορούν να αποδοθούν και στη γερμανική επεκτατική πολιτική. Μια «μεγαλύτερη Γερμανία» ήταν ο στόχος τόσο και τον Α΄όσο και κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο Γερμανία και Τουρκία ήταν σύμμαχοι. Στο Β΄Παγκόσμιο, όταν η ναζιστική Γερμανία προήλαυνε εναντίον της Ελλάδας για να την κατακτήσει, υπέγραψε «Σύμφωνο Φιλίας» με την Τουρκία με το οποίο υποσχόταν το απαραβίαστο των τουρκικών συνόρων. Αντίθετα, και στους δύο πολέμους, οι Έλληνες γνώρισαν δυστυχία, θάνατο, διωγμό, εκτόπιση και κατοχή.
Η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών πρέπει να το γνωρίζει αυτό.