Η Klara Prowisor, 92 χρονών σήμερα, είναι Εβραία επιζήσασα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος, ζούσε με την οικογένειά της στο Βέλγιο. «Στην αρχή, οι Γερμανοί ήταν φιλικοί με τους Εβραίους. Ήρθαν με βελούδινα γάντια στα χέρια. Αλλά, όταν τα έβγαλαν, ήταν εγκληματίες», περιγράφει με γλαφυρό τρόπο στο φιλμ μικρού μήκους «I have a message for You» της Matan Rochlitz, με θέμα την ιστορία της.
Στη διάρκεια της διετίας 1942-1944, 25.834 άνθρωποι (οι περισσότεροι Εβραίοι) μπήκαν σε τρένα με προορισμό το Άουσβιτς, μεταξύ αυτών και η Klara με τον αγαπημένο της Philippe Szyper και τον πολύ άρρωστο πατέρα της.
Στη διάρκεια του ταξιδιού, ο Philipe την παρακαλούσε να πηδήξουν από το τρένο, πριν αυτό εξέλθει του Βελγίου, όμως η Klara δεν άντεχε να αφήσει τον ετοιμοθάνατο πατέρα της μόνο. Τελικά, άκουσε τον Philippe και πήδηξαν και οι δύο από το βαγόνι τους.
Περίπου 20 χρόνια μετά, το ζευγάρι βρισκόταν στο Τελ Αβίβ όπου και είχε φτιάξει τη ζωή του, αφού τελικά τους έκρυψαν και τους διέσωσαν Βέλγοι πολίτες μέχρι το τέλος του πολέμου. Κάποια στιγμή κι ενώ οι δυο τους περπατούσαν στο δρόμο, μια γυναίκα πλησίασε την Klara, την αποκάλεσε με το όνομά της και της είπε ότι την έψαχνε για 20 χρόνια.
Η Klara όμως δεν τη γνώριζε κι έτσι εκείνη της είπε όλο αυτό το διάστημα έχει ένα μήνυμα από τον πατέρα της για την ίδια. Πριν φτάσουν στο Άουσβιτς, ο πατέρας της Klara ανέκτησε τις αισθήσεις του κι έψαχνε την κόρη του. Τότε, η άγνωστη γυναίκα, του είπε ότι πήδηξε από το τρένο με τον Philippe. «Αν δεις ποτέ ξανά την κόρη μου, να της πεις ότι είμαι ο πιο ευτυχισμένος πατέρας στον κόσμο και ότι νιώθω ευγνωμοσύνη που πήδηξε από το τρένο», ήταν τα τελευταία του λόγια. Ο πατέρας της Klara, προς ανακούφιση και της ίδιας, πέθανε πριν φτάσει στο Άουσβιτς.
Η Klara δηλώνει στο ντοκιμαντέρ ότι ένιωθε για χρόνια τύψεις που άφησε τον πατέρα της στο βαγόνι προκειμένου να μη ζήσει τη φρίκη του Άουσβιτς. Το μήνυμα που της μετέφερε η άγνωστη γυναίκα (τα στοιχεία της δεν έχουν γίνει γνωστά, αλλά πιστεύεται ότι είναι Ολλανδέζα), υπήρξε βαθιά ανακούφιση για εκείνη, ένιωσε ότι έφυγε ένα βάρος από πάνω της, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ίδια.
Πόση δύναμη έχουν οι ιστορίες των επιζώντων αυτού του εγκλήματος. Πάνω από 70 χρόνια μετά και ακόμα συγκινούν.