Η Νέα Δημοκρατία πέτυχε μεγάλη νίκη με 40%. Ο μεγάλος χαμένος ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που καταποντίστηκε στο 20%. Το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και η Ελληνική Λύση εξέφρασαν ικανοποίηση για το αποτέλεσμα.
Ωραία όλα αυτά αλλά υπάρχει και μια «μικρή λεπτομέρεια» για την οποία κανείς δεν μιλά από χθες: Η αποχή έλαβε το ίδιο ποσοστό με το πρώτο κόμμα: 40%. Ολογράφως σαράντα.
Δεν μιλάμε για λευκά ή άκυρα. Τέσσερις στους δέκα πολίτες αυτής της χώρας δεν πήγαν καν να ψηφίσουν.
«Μα», θα πει κανείς, «και το 2019 η αποχή ήταν 42%, άρα προς τι η έκπληξη;». Ακριβώς εκεί έγκειται το πρόβλημα, το οποίο διόλου αμελητέο είναι. Τον Μάιο του 2012 η αποχή ήταν στο 34,88%, τον Ιούνιο του 2012 στο 37,51%, ενώ τον Ιανουάριο του 2015 ήταν στο 35,13% μέχρι που φτάσαμε στο ρεκόρ του 43,43% τον Σεπτέμβριο του 2015. Και διατηρήθηκε στα ίδια επίπεδα στις αμέσως προηγούμενες εκλογές.
Και αν το 2019 υπήρχε η «δικαιολογία» της θερινής ραστώνης του Ιουλίου αυτή τη φορά τι έφταιξε; Μάη μήνα έγιναν οι εκλογές και μάλιστα με χάλια καιρό.
Επί σειρά εκλογικών αναμετρήσεων ένα σημαντικά μεγάλο κομμάτι του λαού δεν δίνει το «παρών» στην - κατά το κλισέ- «γιορτή της Δημοκρατίας». Τι γιορτή είναι αυτή, άραγε, με τους καλεσμένους απόντες;
Η εύκολη, βιαστική και κάπως βολική -αν όχι αφελής- ανάγνωση είναι ότι οι Ελληνες έχουν γίνει αδιάφοροι, παρτάκηδες - «απολιτίκ», που είναι και της μόδας.
Συγγνώμη, αλλά τα περί «ιδιωτών» και «ηλιθίων» (idiots σε κάθε περίπτωση), που απέχουν από τα κοινά, ανήκουν στο ένδοξο μεν, πολύ μακρινό δε παρελθόν. Δεν βρισκόμαστε στην Αρχαία Ελλάδα ούτε έχουμε άμεση Δημοκρατία και το επιχείρημα αυτό έχει «πεθάνει» προ πολλού.
Ολοι αυτοί - οι ανησυχητικά πολλοί- που γύρισαν ξανά την πλάτη τους στην εκλογική διαδικασία έστειλαν για πολλοστή φορά ένα ηχηρό, σχεδόν εκκωφαντικό μήνυμα. Γιατί, λοιπόν, τόση σιωπή για μια αποχή που κάνει τόσο θόρυβο;
Σχεδόν οι μισοί πολίτες της Ελλάδας «δηλώνουν» απογοητευμένοι με όσα διαχρονικά βιώνουν σε αυτόν τον κατά τα άλλα υπέροχο τόπο και απαξιώνουν σύσσωμο το πολιτικό σύστημα, σε βαθμό τέτοιο που δεν τους νοιάζει πλέον ποιος θα κυβερνήσει το κράτος και τις ζωές τους.
Οι πολιτικοί αρχηγοί, πλην Τσίπρα προφανώς, ήταν άπαντες περιχαρείς το βράδυ της Κυριακής. Ακόμη και η Κωνσταντοπούλου, που δεν μπήκε καν στη Βουλή. Ολοι «νίκησαν». Αλλά η χώρα έχασε το 40% των ψηφοφόρων της.
Και, τελικά, ποιοι είναι πιο αδιάφοροι; Αυτοί που δεν πηγαίνουν να ψηφίσουν ή εκείνοι που δεν κάνουν τίποτα ουσιαστικό για να τους επαναφέρουν στις κάλπες;