Σήμερα, που χτύπησε το πρώτο κουδούνι χωρίς τις ξέγνοιαστες φωνές των παιδιών, χωρίς τα αυθόρμητα φιλιά και τις αγκαλιές,
με διχασμένους τους γονείς να αντιδρούν για τις μάσκες, αντί να αντιδρούν για την συνεχή υποβάθμιση της εκπαίδευσης που έχει οδηγήσει στα μεγάλα ποσοστά του σύγχρονου αναλφαβητισμού...
Σήμερα που η τηλεεκπαίδευση, ως πρόχειρη, πολύ πρόχειρη και αντιπαιδαγωγική λύση, που δεν έχουν δυνατότητα πρόσβασης όλα τα παιδιά, κερδίζει συνέχεια έδαφος, παραμερίζοντας το μάθημα στην τάξη και διδάσκοντας νέα ήθη και τρόπους επικοινωνίας ή απομόνωσης θα έλεγα περισσότερο...
Σήμερα, που η υποκρισία περισσεύει με το Υπουργείο Παιδείας, παντελώς απροετοίμαστο, να περιορίζεται αποκλειστικά σε μέτρα επικοινωνιακού χαρακτήρα για την προστασία μαθητών και εκπαιδευτικών, ενώ είναι σε ισχύ περιοριστικά μέτρα αναγκαστικού χαρακτήρα για τις αποστάσεις και τα άτομα που επιτρέπονται ανά τ.μ για μαγαζιά και κλειστούς χώρους...
Σήμερα που το Υπουργείο Παιδείας μοιράζει στα παιδιά μάσκες και παγούρια και εξαγγέλλει ως μέτρο προστασίας (Μ.Ο) 17 μαθητές ανά τάξη (ενώ στην πράξη δεν ισχύει και αναγκάζονται να συσσωρεύονται ακόμη και πάνω από 25 παιδιά σε τάξεις λίγων τ.μ.), αντί να φροντίσει για περισσότερα κτίρια, αίθουσες, εκπαιδευτικούς, άτομα για την καθαριότητα και γενικά περισσότερη φροντίδα για τον μαθητή, τον εκπαιδευτικό και την ουσιαστική, ποιοτική εκπαίδευση...
Σήμερα που πολλοί εκπαιδευτικοί ζουν στην εργασιακή ανασφάλεια και καλούνται να παίξουν περισσότερο το ρόλο του χωροφύλακα αντί του δημιουργικού δασκάλου, θυμίζοντας άλλες μαύρες εποχές.
Σήμερα που υπάρχουν παιδιά που δεν θα πάνε στο σχολείο, χωρίς αυτό να είναι δική τους συνειδητή απόφαση, ανάμεσά τους παιδιά με αναπηρία, τα παιδιά προσφύγων, μεταναστών, Ρομά κ.α.
Ε, σήμερα είναι που Αξίζει να θυμόμαστε πως υπάρχει Ελπίδα, όταν υπάρχει φλόγα.
Υπάρχει ελπίδα αν συνειδητοποιήσουμε πως Μαζί, με το δικό μας φως, μπορούμε να χτίσουμε Σχολεία Ανοιχτά για όλα τα παιδιά, Σχολεία που αγκαλιάζουν τη διαφορετικότητα, πολεμούν το ρατσισμό, δεν ανέχονται την κάθε είδους βία, καλλιεργούν τον ανθρωπισμό και την ελεύθερη, δημιουργική, κριτική και καινοτόμα σκέψη και άποψη και διαμορφώνουν συνειδητοποιημένους και Ενεργούς Πολίτες.
Με αυτές τις σκέψεις και την γλυκιά εικόνα του πρώτου μας Αναγνωστικού, Εύχομαι να ναι αυτή η χρονιά περισσότερο φωτεινή και μαχητική,
Εύχομαι να ναι μια χρονιά – Αφετηρία, που θα ενώσει γονείς, δασκάλους, μαθητές και όλη την κοινωνία με κοινό μας στόχο να δυναμώσουμε το δημόσιο σχολείο, να προωθήσουμε την Ανοιχτή, ανθρωποκεντρική εκπαίδευση, την κριτική / δημιουργική σκέψη και την Αλληλεγγύη και να χτίσουμε τους Αυριανούς Συνειδητοποιημένους Πολίτες.
Απόψεις και άλλες δηλώσεις που εκφράζονται από χρήστες και τρίτα μέρη (π.χ., bloggers) είναι αποκλειστικά δικές τους και δεν αποτελούν απόψεις της HuffPost Greece. Την ευθύνη για περιεχόμενο που δημιουργείται από τρίτα μέρη φέρουν αποκλειστικά τα μέρη αυτά.
=============
Η Ελένη Σταύρου είναι Ενεργή Πολίτης στη Δυτική Αθήνα και Ακτιβίστρια για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Είναι μέλος του Ελληνικού Δικτύου ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ – NatureFriendsGreece, της Διεθνούς Περιβαλλοντικής Οργάνωσης Naturefriends International και του περιβαλλοντικού Συλλόγου Οικο.πολι.ς.
Είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κινήματος Αλλαγής, Συντονίστρια του Δικτύου Γυναικών του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών και στις βουλευτικές εκλογές Ιουλίου 2019 ήταν Υποψήφια Βουλευτής Δυτικού Τομέα με το Κίνημα Αλλαγής.