Λόγω των φυσικών και χωροταξικών περιορισμών, τα μοτίβα ύπνου των ανθρώπων είναι σε μεγάλο βαθμό σταθερά.
Για τις γάτες, ωστόσο, παρατηρείται μια τυχαιότητα στον ύπνο τους –άλλες φορές κάτω από το κρεβάτι, άλλες φορές στο χολ ή πάνω στο καλοριφέρ – που είναι απλά αδύνατη για τους ανθρώπους. Τι θα γινόταν όμως αν εμείς ως άνθρωποι αναπαράγαμε τις συνήθειες ύπνου των γατών; Τι επίδραση θα είχε αυτό στην ποιότητα του ύπνου μας; Αυτό ήταν το σημείο εκκίνησης μιας ενδιαφέρουσας διατριβής, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα από τη Γιούρι Νακαχάσι, μια φοιτήτρια του Πανεπιστημίου Χοσέι της Ιαπωνίας.
Οι γάτες κοιμούνται σε μια ποικιλία διαφορετικών τοποθεσιών, λόγω διάφορων παραγόντων όπως η διάθεσή τους, η ζεστασιά, το φως και η θαλπωρή. Αν οι άνθρωποι μιμούνταν αυτά τα μοτίβα, τι επίδραση θα είχε αυτό στην ποιότητα του ύπνου τους; Η Ιαπωνέζα ερευνήτρια προσπάθησε να μετρήσει και να ποσοτικοποιήσει τις σωματικές και ψυχικές επιπτώσεις που θα είχε στους ανθρώπους παρακολουθώντας τις 5 γάτες της και επιτρέποντας σε καθεμία απ′ αυτές να επιλέξει τη θέση του ύπνου της.
Οταν η γάτα επέλεγε να κουλουριαστεί σ′ ένα συγκεκριμένο σημείο για το βράδυ, η Νακαχάσι έστρωνε τον υπνόσακό της στο ίδιο σημείο, μ′ αποτέλεσμα μερικές φορές να κοιμηθεί κάτω από ένα κρεβάτι ή κατά μήκος μιας σκάλας. Το πείραμα μάλιστα διεξήχθη για 24 συνεχόμενες νύχτες!
Η ερευνήτρια φορούσε μια συσκευή Fitbit ενώ κοιμόταν, η οποία μετρούσε τις ώρες και την ποιότητα του ύπνου, καθώς και τον αριθμό των φορών που ξυπνούσε. Η ποσοτική βαθμολογία, που παρουσιάζεται παρακάτω, συμπληρώνεται με μια ποιοτική αξιολόγηση του πώς ένιωθε η ερευνήτρια σωματικά και διανοητικά σε σύγκριση με τον ύπνο σε κανονικό κρεβάτι. Επίσης σημειώθηκαν και καταγράφηκαν και τυχόν διαφορές στην συμπεριφορά της γάτας.
Ποια ήταν λοιπόν τα ευρήματα της Νακαχάσι; Στην ανάλυση της διατριβής της,εξήγησε ότι τα μετρήσιμα δεδομένα δεν δείχνουν σημαντική διαφορά. Η μέση βαθμολογία ύπνου 20 ημέρες πριν από το πείραμα ήταν 84,2 με ανάλυση 22,7. Κατά τη διάρκεια του πειράματος η μέση βαθμολογία ύπνου ήταν 83,7 με ανάλυση 36,1.
Ωστόσο, τα ποιοτικά αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν αρκετές ενδιαφέρουσες ψυχολογικές επιπτώσεις. Για παράδειγμα, το ημερολόγιο της ερευνήτριας συχνά περιέγραφε συναισθήματα ”ενθουσιασμού” και ”περιπέτειας” επειδή δεν ήξερε πού θα κοιμόταν εκείνο το βράδυ.
Επιπλέον, κατέγραψε επίσης πολλές νέες ανακαλύψεις καθώς είχε την ευκαιρία να επανεξετάσει τη δική της κατοικία από μια εντελώς διαφορετική οπτική γωνία.
Ακόμα, η Νακαχάσι σημείωσε ότι παρά το γεγονός ότι ξυπνούσε για λίγο πολλές φορές κάθε βράδυ λόγω των διαφόρων κινήσεων της γάτας για τον καλλωπισμό και την καθαριότητα της, αυτό δεν φάνηκε στις μετρήσεις, κάτι που πιθανότατα μπορεί να αποδοθεί σε μια φυσική αίσθηση χαλάρωσης τόσο πριν τον ύπνο όσο και κατά τη διάρκεια του ύπνου που πηγάζει από το γουργουρητό της γάτας.
Το ίδιο πείραμα θα προκαλούσε ασφαλώς μια πολύ διαφορετική αντίδραση σ′ ένα άτομο που πάσχει από αιλουροφοβία ή σοβαρές αλλεργίες στις πρωτεΐνες του σάλιου, των ούρων και του τριχώματος της γάτας.
Πάντως, υπήρξαν αξιοσημείωτες διαφορές και στη συμπεριφορά της γάτας, όπως η αύξηση της στοργικότητας της, καθώς και η γάτα έδειχνε έντονο ενδιαφέρον για τον υπνόσακο που χρησιμοποιούσε ο άνθρωπός της.
Συνολικά, η Νακαχάσι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αν κοιμόμαστε στο μέρος που επιλέγουν οι κατοικίδιες γάτες μας, δεν θα θυσιάσουμε τίποτα από την ποιότητα του ύπνου μας. Και ότι συχνά υπήρχαν απροσδόκητα οφέλη, όπως η εμβάθυνση του δεσμού μεταξύ του κατοικίδιου ζώου και του ανθρώπου του, καθώς και μια ευκαιρία να επανεξετάσουμε τη σχέση μας με τους δικούς μας ιδιωτικούς χώρους.
Μάλιστα, η Νακαχάσι κέρδισε ένα βραβείο στα YouFab Global Creative Awards, μιας και το «έργο της επιχειρεί έναν διάλογο που ξεπερνά τα όρια των ειδών, του χώρου και του χρόνου».
Πηγή: Spoon & Tomago