Η κορυφαία εκδήλωση υποστήριξης της Ουκρανίας με τη διεξαγωγή της συνόδου κορυφής στο Κίεβο - λίγο πριν την επέτειο της εισβολής της Ρωσίας - δεν πρόκειται, εκτός από τη στρατιωτική και την οικονομική βοήθεια για την ανασυγκρότηση της χώρας, να οδηγήσουν σε γρήγορη ένταξη της χώρας στην Ε.Ε., των 27 όπως θα επιθυμούσε ο Ζελένσκι.
Η Ε.Ε., στηρίζει τις δημοκρατικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, όπως άλλωστε δήλωσε και η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν,ωστόσο ο δρόμος για πλήρη ένταξη είναι ακόμη μακρύς.
Τους λόγους τους αναλύει συνοπτικά το Reuters .
Ο πρωθυπουργός της Ουκρανίας Ντένις Σμίχαλ δήλωσε πως ήθελε η χώρα του να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέσα σε διάστημα δύο ετών ωστόσο αυτό φαίνεται πως είναι ανέφικτο.
Η τελευταία χώρα που εντάχθηκε στην ΕΕ ήταν η Κροατία το 2013, μια δεκαετία μετά την επίσημη αίτηση που είχε καταθέσει. Επίσης η Πολωνία χρειάστηκε 20 χρόνια μέχρι να ενταχθεί το 2004.
Υπενθυμίζεται ότι η Ουκρανία υπέβαλε αίτηση ένταξης λίγο μετά την εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου 2022 και τον περασμένο Ιούνιο έλαβε από την Ε.Ε. επίσημα το καθεστώς υποψήφιας χώρας. Μάλιστα η Ε.Ε. είχε χαρακτηρίσει τη συγκεκριμένη εξέλιξη ως μια τολμηρή γεωπολιτική κίνηση.
Δημοκρατία - Διαφθορά - Οικονομία
Για να καταφέρει η Ουκρανία να ενταχθεί στην Ε.Ε. των 27 πρέπει να πληροί πολλά και συγκεκριμένα κριτήρια, από την πολιτική σταθερότητα, συμπεριλαμβανομένων των δημοκρατικών θεσμών που εγγυώνται τον σεβασμό του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έως την οικονομική ικανότητα να αντέξει τον διεθνή ανταγωνισμό.
Επιπλέον η Ουκρανία θα πρέπει να προσαρμόσει το εθνικό της δίκαιο στα νομικά πρότυπα της ΕΕ, από το κλίμα έως την εργασία και την υγεία, μεταξύ άλλων.
Ενώ η Ε.Ε., αναγνωρίζει την πρόοδο που έχει σημειωθεί μέχρι στιγμής, τονίζει ότι η Ουκρανία πρέπει να κάνει περισσότερα για να δημιουργήσει ένα αξιόπιστο ιστορικό καταπολέμησης της διαφθοράς.
Πέραν αυτού, η ΕΕ υπογραμμίζει τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα δικαστήρια είναι απαλλαγμένα από πολιτικές παρεμβάσεις και ότι τα δικαιώματα των μειονοτήτων γίνονται σεβαστά.
Όχι άλλοι πονοκέφαλοι
Το Reuters επισημαίνει ότι τα κριτήρια προσχώρησης αν και δεν λένε ρητά ότι μια χώρα που βρίσκεται σε πόλεμο δεν μπορεί να γίνει μέλος της ΕΕ, ωστόσο είναι σαφές ότι το μπλοκ δεν θέλει να «μπλέξει» με ζητήματα με ζητήματα που έχουν να κάνουν εδαφικές συγκρούσεις και διεκδικήσεις . Ωστόσο το ειδησεογραφικό πρακτορείο κάνει αναφορά στην Κύπρο λέγοντας ότι η Ε.Ε.,, επέτρεψε στην Κύπρο να ενταχθεί το 2004, παρά το γεγονός ότι η Λευκωσία δεν ελέγχει ολόκληρο το νησί μετά την εισβολή της Τουρκίας το 1974.
Αναφορά γίνεται και στην Τουρκία. Η Τουρκία, αναφέρει το Reuters, σύμμαχος του ΝΑΤΟ, είδε τις δικές της διαπραγματεύσεις για την ένταξη στην ΕΕ να καταρρέουν τα τελευταία χρόνια, καθώς η καταστολή των επικριτών του προέδρου Ταγίπ Ερντογάν υπονόμευσε τη δημοκρατία με αποτέλεσμα να προκύψει σύγκρουση με τις αρχές που υποστηρίζει η Ένωση.
Θυμίζει δε, ότι οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν το 2005, έπειτα από προσπάθειες δεκαετιών από μέρους της Τουρκίας και συνδυάστηκαν με τις πρώτες οικονομικές μεταρρυθμίσεις του Ερντογάν, όταν αυτός ήταν πρωθυπουργός από το 2003, οι οποίες κατέστησαν την Άγκυρα σημαντική οικονομία της αναδυόμενης αγοράς και σημαντικό εμπορικό εταίρο.
Στην ουρά, περιμένουν και άλλοι...
Μια άλλη παράμετρος σύμφωνα με το Reuters είναι ότι όλες οι χώρες της ΕΕ πρέπει να συμφωνήσουν να δεχτούν ένα νέο ομότιμο μέλος. Πέρα από την εκπλήρωση των πολύπλοκων κριτηρίων, η Ουκρανία θα πρέπει επίσης να ξεπεράσει την απροθυμία αρκετών ιδρυτικών κρατών, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας και των Κάτω Χωρών, να επεκτείνει το μπλοκ περισσότερο προς τα ανατολικά.
Σημειώνεται ότι οι συνομιλίες για τη διεύρυνση της ΕΕ έχουν βαλτώσει από το 2018, καθώς τα σημερινά μέλη δεν μπορούν να συμφωνήσουν αν θα δεχθούν άλλες επίσημες υποψήφιες χώρες, όπως την Αλβανία, τη Βόρεια Μακεδονία, τη Μολδαβία, το Μαυροβούνιο και τη Σερβία.
Το μπλοκ είναι επίσης διχασμένο ως προς την απονομή επίσημου καθεστώτος υποψήφιας χώρας σε άλλους υποψήφιους και συγκεκριμένα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, του Κοσσυφοπεδίου και της Γεωργίας.
Ακόμη υπογραμμίζεται ότι με περίπου 44 εκατομμύρια κατοίκους, η Ουκρανία είναι η πέμπτη μεγαλύτερη χώρα της ΕΕ μετά τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία, γεγονός που της δίνει μεγάλη επιρροή στις αποφάσεις του μπλοκ.