Η άκρα δεξιά στην Ισπανία μπορεί να έμεινε στο περιθώριο για μεγάλο χρονικό διάστημα, δυστυχώς όμως στις πρόσφατες εκλογές της χώρας αναδείχθηκε σε τρίτη δύναμη και οι λόγοι για την κατάσταση αυτή σίγουρα ποικίλλουν.
Το Vox έχοντας διπλασιάσει τις δυνάμεις του, συγκέντρωσε 52 έδρες από 24 που είχε τον Απρίλιο. Και παρόλο που πολλοί πίστευαν πως η Ισπανία δεν θα δει ποτέ την ακροδεξιά να ανεβαίνει, έχοντας νωπές τις μνήμες από τη δικτατορία του Φράνκο, δυστυχώς οι κάλπες δεν τους επιβεβαίωσαν και έδωσαν ευκαιρία στον Σαντιάγο Αμπασκάλ.
Ο 43χρονος άνδρας δηλώνει θερμός υποστηρικτής του AfD στη Γερμανία και της Μαρί Λεπέν στη Γαλλία ενώ μεταξύ άλλων θαυμάζει το Ματέο Σαλβίνι. Είχε επίσης επαφές με τον Στιβ Μπάνον, ο οποίος προσβλέπει στη σύσταση ενός οργανισμού επί ευρωπαϊκού εδάφους και οραματίζεται μία ακροδεξιά, λαϊκιστική εξέγερση στη Γηραιά Ήπειρο.
Γιατί όμως το Vox κερδίζει έδαφος
Το ακροδεξιό κόμμα προσπάθησε για καιρό να βρει τα πατήματα του. Ωστόσο, η άνοδος του αριθμού των ανθρώπων που έφτασαν από άλλες χώρες -και κυρίως από την Αφρική- είχε ως αποτέλεσμα το κόμμα να έχει κάποια απήχηση, καθώς ζητούσε αυστηρότερους ελέγχους στα σύνορα για τους μετανάστες.
Η στάση του όσον αφορά το μεταναστευτικό ταυτίζεται με τα περισσότερα εθνικιστικά κόμματα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Παράλληλα, το ακροδεξιό Vox δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση την προάσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών και δεν πιστεύει στην ισότητα των δύο φύλων.
Αναμφισβήτητα όμως, ο μεγαλύτερος λόγος που κάποιοι υποστηρίζουν τον Σαντιάγο Αμπασκάλ είναι εξαιτίας της σκληρής γραμμής που έχει υιοθετήσει σχετικά με το θέμα της Καταλονίας. Καθώς μάλιστα η κρίση στην περιοχή έχει ενταθεί το τελευταίο διάστημα, η στήριξη στο Vox έχει αυξηθεί.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως τον Δεκέμβριο του 2018 το κόμμα κέρδισε 12 έδρες στην Ανδαλουσία. Το γεγονός θεωρείται καθοριστικό για τη δημιουργία μιας νέας δεξιάς περιφερειακής κυβέρνησης εκεί, καθώς οι PP και οι Ciudadanos χρειάζονταν την υποστήριξή του.
Τα τρία κόμματα συνεργάστηκαν επίσης στα περιφερειακά συμβούλια της Μαδρίτης και της Μούρθια.
Eκτός όμως από τη θέση του ακροδεξιού Vox για τη μετανάστευση και το θέμα της Καταλονίας, πρόσφατα το κόμμα προσέλκυσε και πάλι τα φώτα της δημοσιότητας όταν ζήτησε την εκταφή του δικτάτορα Φράνκο και τη μεταφορά του σε νεκροταφείο έξω από τη Μαδρίτη.
Σε αντίθετα με άλλες παρατάξεις που έχουν την ίδια ιδεολογία στην Ευρώπη, το Vox δεν απευθύνεται τόσο στα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας.
Σύμφωνα με τη μελέτη που πραγματοποίησε το Εθνικό Κέντρο Ερευνών της Ισπανίας, ένας τυπικός ψηφοφόρος του Vox είναι άνδρας, μεσήλικας, ανήκει στην μεσαία τάξη και προηγουμένως έχει ψηφίσει το PP ή τους Ciudadanos.
Σε γενικές γραμμές, οι συγκυρίες, βοήθησαν το Vox να αυξήσει τα ποσοστά του. Και ο απερχόμενος πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ καλείται να διαχειρισθεί μία διπλή κρίση που έχει αντίκτυπο και στη δημόσια τάξη, την οποία εμφανώς δεν είχε σταθμίσει τον περασμένο Αύγουστο, όταν δοκίμασε την τύχη του, αρνούμενος κυβερνητική συμμαχία με τους Podemos κι επιλέγοντας να ποντάρει στη ρουλέτα των εκλογών του Νοεμβρίου.
Ευκαιριακή η άνοδος;
Το ερώτημα, στο οποίο δεν έχουν απάντηση οι πολιτικοί και εκλογικοί αναλυτές, είναι εάν η άνοδος τούτη του Vox είναι ευκαιριακή, ως αντίδραση των Ισπανών απέναντι στα καταλανικά αιτήματα, ή πρόκειται για μία συμπαγή μετατόπιση του δεξιού εκλογικού σώματος. Όπως φαίνεται, όλα θα εξαρτηθούν από το μέλλον.
(Με πληροφορίες από BBC)