Ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, ανακοίνωσε πως δεν υπάρχει λόγος να γίνει έφοδος στη χαλυβουργία Azovstal στη Μαριούπολη της Ουκρανίας, καθώς κάτι τέτοιο δεν θα ήταν «πρακτικό» και θα κόστιζε ζωές χωρίς λόγο. Αντ’αυτού, διέταξε τον αποκλεισμό της, σε βαθμό που να μην μπορεί να περάσει «ούτε μύγα».
Το αν οι ρωσικές δυνάμεις αρκεστούν στον αποκλεισμό των οχυρωμένων Ουκρανών μαχητών αντί να επιχειρήσουν έφοδο ή να συνεχίσουν τους βομβαρδισμούς είναι κάτι που μένει να φανεί. Αν όντως γίνει έτσι, προκύπτει το ερώτημα: Προς τι η αλλαγή στρατηγικής από τη Ρωσία;
Ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν φαίνεται να επιδιώκει να προχωρήσει με την επίθεση στο Ντονμπάς της ανατολικής Ουκρανίας, και η μάχη για τη Μαριούπολη είναι κάτι που δέσμευε ισχυρές ρωσικές δυνάμεις και απορροφούσε πόρους που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν αλλού. Η χαλυβουργία Azovstal, που χωρίζεται με ποτάμι από το κέντρο της πόλης, μπορεί να απομονωθεί σχετικά εύκολα (ωστόσο αν ο Ρώσος πρόεδρος θέλει όντως να «μην περνάει ούτε μύγα», πρέπει να παραμείνουν και πάλι κάποιες δυνάμεις στην περιοχή).
Παράλληλα, υπενθυμίζεται πως ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι δήλωσε πρόσφατα πως οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις θα λάμβαναν τέλος εάν οι τελευταίοι υπερασπιστές της πόλης σκοτώνονταν, οπότε είναι πιθανό ο Πούτιν να θέλει να κρατήσει «ζωντανή» τη διαδικασία (ή, έστω, να φαίνεται πως η διαδικασία παραμένει «ζωντανή»). Επίσης, δεν αποκλείεται και η οικονομική διάσταση, καθώς η Azovstal είναι μια από τις μεγαλύτερες χαλυβουργίες της Ευρώπης, και η Μόσχα ίσως ελπίζει να περισώσει κάτι από αυτήν, ακόμα και μετά από εβδομάδες καταστροφικών βομβαρδισμών και μαχών.
Σε κάθε περίπτωση, η κατάληψη της Μαριούπολης θεωρείται εδώ και καιρό σημαντικό βήμα για τη ρωσική εισβολή, καθώς δημιουργεί μια χερσαία «γέφυρα»/ «διάδρομο» μεταξύ του Ντονμπάς και της προσαρτηθείσας Κριμαίας. Ωστόσο οι συνεχείς ρωσικοί βομβαρδισμοί έχουν προκαλέσει τεράστια καταστροφή στην πόλη, με τρομακτικά δεινά στους κατοίκους της, και η Μαριούπολη έχει εξελιχθεί σε μια τεράστια ανθρωπιστική κρίση- κάτι που πλήττει βαρύτατα την εικόνα της Ρωσίας (η οποία εμφανίζεται να προκαλεί τεράστια καταστροφή, ενώ ταυτόχρονα δυσκολεύεται να επιτύχει έναν στόχο που στην αρχή φαίνεται πως είχε θεωρηθεί εύκολος).
Πλέον, η Μόσχα φαίνεται να αλλάζει στάση, κρίνοντας πως δεν χρειάζεται να ολοκληρωθεί η κατάκτηση της πόλης με μάχες, επιδιώκοντας αντ’αυτού οι εναπομείναντες υπερασπιστές να ξεμείνουν χωρίς εφόδια και να αναγκαστούν να παραδοθούν μόνοι τους. Το αν θα γίνει όντως κάτι τέτοιο ή αν οι Ουκρανοί μαχητές στην Azovstal (αναφέρθηκε από τον Ρώσο υπουργό Άμυνας πως είναι γύρω στις 2.000) βρουν ευκαιρία για να επιχειρήσουν έξοδο και διαφυγή μένει να φανεί- και, σε κάθε περίπτωση, ό,τι και αν συμβεί, θα είναι μια σημαντική εξέλιξη, τόσο στρατιωτικά όσο και από άποψης ηθικού.
Όπως αναφέρει το BBC, ο στρατηγός Σερ Ρίτσαρντ Μπάρονς, πρώην επικεφαλής της UK Joint Forces Command, σημείωσε πως είναι ξεκάθαρο πως θα ήταν πολύ δύσκολο για τους Ρώσους να εξουδετερώσουν τους Ουκρανούς μαχητές που είναι οχυρωμένοι μέσα στο τεράστιο εργοστάσιο, και θα είχε ως αποτέλεσμα τεράστιο κόστος και για τις δύο πλευρές. Παράλληλα, εκτίμησε πως η μάχη αυτή δεν έχει πλέον πραγματική σημασία ως προς το ποιος ελέγχει την πόλη και τους δρόμους που διέρχονται από αυτήν- που πλέον συνδέουν τη Ρωσία με την Κριμαία.
Κατά τον Μπάρονς, οι ανακοινώσεις επίσης είχαν σκοπό να δείξουν ότι έχει υπάρξει μια επιτυχία εν όψει του Πάσχα- «και επιτρέπει στον στρατό να μην δαπανήσει πολλούς πόρους ακόμα σε μια μάχη για τη χαλυβουργία που είχε πλέον μικρή στρατιωτική σημασία και να στραφεί σε αυτό που έχει τώρα σημασία- τη μάχη για το Ντονμπάς».
Με πληροφορίες από BBC