Ο Ολεξάντερ Καμίσιν είναι ο ο πρόεδρος των ουκρανικών σιδηροδρόμων. Στις μέρες του πολέμου ο 37 ετών Καμίσιν αποτελεί τον τον Νο2 εχθρό της Ρωσίας στην Ουκρανία. Οι Ρώσοι προσπαθούν να τον εντοπίσουν και να τον σκοτώσουν για αυτό πρέπει να είναι πιο γρήγορος και από τη σκιά του.
Είναι περιστοιχισμένος από σωματοφύλακες και στρατιωτική συνοδεία. Κάθε του βήμα πρέπει να είναι καλά υπολογισμένο, ενώ συχνά πυκνά αλλάζει τελευταία στιγμή τη διαδρομή του.
Δεν περνά από το ίδιο σημείο δεύτερη φορά, ελάχιστοι ξέρουν πού κοιμάται κάθε βράδυ - πολλές φορές είναι μέσα σε τρένα που ταξιδεύουν - ενώ έχει να δει τη σύζυγό του και τα δύο τους αγόρια από την πρώτη ημέρα της ρωσικής εισβολής στη χώρα του.
Οι ουκρανικοί σιδηρόδρομοι είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης της χώρας με 231.000 εργαζομένους σε μία έκταση 603.000 τετραγωνικών χλμ.
Μέχρι στιγμής ο Καμίσιν εκτιμά ότι το προσωπικό του έχει βοηθήσει 2,5 εκατομμύρια άτομα να διαφύγουν με τρένα από εμπόλεμες ζώνες προς προορισμούς του εσωτερικού και του εξωτερικού, ενώ 33 εργαζόμενοι έχουν σκοτωθεί από χτυπήματα των Ρώσων.
«Μας χτυπούν καθημερινά. Χτυπούν τους σταθμούς, τις γραμμές. Οι άνθρωποί μας διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να βοηθήσουν τον κόσμο» λέει ο Καμίσιν, που τονίζει ότι τα δρομολόγια αλλάζουν συνέχεια για να προστατευτούν οι επιβάτες, το προσωπικό και τα τρένα.
Ο δημοσιογράφος του BBC τον συναντά σε ένα δωμάτιο, το οποίο φυλάσσουν αστυνομικοί, όπου μελετά χάρτες μαζί με τους συνεργάτες του. Το τηλέφωνό του χτυπά συνέχεια και ένα από τα τηλεφωνήματα ήταν από τον Πολωνό υπουργό Μεταφορών.
Ο Καμίσιν τον ευχαριστεί για τη συμπαράστασή του και του ζητά να συνεργαστούν για να χτίσουν εφοδιαστική αλυσίδα εξαγωγών ουκρανικών προϊόντων προς τη Δύση.
Ο Καμίσιν, οικονομολόγος, ανέλαβε τη διεύθυνση του σιδηροδρομικού δικτύου για να κάνει μεταρρυθμίσεις. Τις τελευταίες εβδομάδες, έχει μετατραπεί σε στρατηγό πολέμου.
«Πριν τον πόλεμο όλοι οι Ουκρανοί ήταν επιχειρηματίες, αγρότες και άλλοι επαγγελματίες. Τώρα είναι όλοι πολεμιστές» λέει.
Δεν έχει δει τη γυναίκα του και τους δύο γιους του από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος πριν από σχεδόν τρεις εβδομάδες.
Βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με την ουκρανική κυβέρνηση στο Κίεβο, ενώ μετακινείται από το ένα σημείο στο άλλο μιλώντας στο προσωπικό και ελέγχοντας την κατάσταση στο δίκτυο.
Εκτός από τη μετακίνηση των προσφύγων, τα τρένα μεταφέρουν τόνους ανθρωπιστικής βοήθειας στις εμπόλεμες ζώνες, ουκρανικά προϊόντα στο εξωτερικό και βέβαια στρατό σε διάφορες περιοχές.
Ο Καμίσιν και η ομάδα του έχουν σχεδιάσει την αλλαγή των δρομολογίων που πήγαιναν στα λιμάνια, τα οποία βρίσκονται πλέον υπό ρωσική κατοχή ή βομβαρδίζονται ανελέητα, προς άλλη κατεύθυνση στα δυτικά, ώστε πλέον οι εξαγωγές και εισαγωγές να γίνονται από εκεί.
«Έχουμε ξεκινήσει ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα για την μεταφορά της παραγωγής από τα ανατολικά προς τα δυτικά. Μετακινούμε προς τα εκεί ανθρώπους, ιδέες, σχέδια και μηχανήματα για την έναρξη νέας παραγωγής σε άλλες περιοχές» λέει χαρακτηριστικά.
Είναι ένα φιλόδοξο σχέδιο που μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμο για την οικονομική επιβίωση της Ουκρανίας. «Θα συνεχίσουμε να επιδιορθώνουμε το δίκτυο όσο και όπου μπορούμε. Θα συνεχίσουμε να κινούμε τα τρένα για όσο μπορούμε. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή για εμάς» καταλήγει.
Θέλει η στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ να επιβάλει μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων.
«Αυτόν τον πόλεμο θα τον κερδίσει ούτως ή άλλως η Ουκρανία. Τώρα το μόνο που πρέπει να συμβεί είναι το κλείσιμο του ουρανού από τη Δύση», λέει.