Η ελληνική πολιτεία, κυρίως τη δεκαετία του ’90, «εγκλημάτησε» αφού με αμιγώς κομματικά κριτήρια φρόντισε τον πακτωλό χρημάτων που δόθηκε από την Ε.Ε. (βλ. προγράμματα ΕΠΕΑΕΚ) για την ενδυνάμωση των υπαρχόντων τότε τμημάτων ΑΕΙ, να τα κατασπαταλήσει για την ίδρυση ενός μεγάλου αριθμού νέων τμημάτων, με το ίδιο γνωστικό αντικείμενο, ή σε «τρελά» ανύπαρκτα διεθνώς γνωστικά αντικείμενα, για ψηφοθηρικούς λόγους. Σήμερα έχουμε την πολυτέλεια ως χώρα να έχουμε 460 τμήματα στα ΑΕΙ, γεγονός εντελώς παράλογο!
Σήμερα όμως διενεργείται ένα ακόμη μεγαλύτερο σκάνδαλο. Ενώ πρέπει να μειώσουμε τα τμήματα που δεν χρειαζόμαστε, να νοικοκυρέψουμε την όλη κατάσταση, να κλείσουμε τμήματα ιδίως στα ΤΕΙ που υπάρχουν σε «πολλές επαναλήψεις», η κυβέρνηση φροντίζει αφενός μεν για την κατάργηση των ΤΕΙ (της Τεχνολογικής Εκπαίδευσης εν συνόλω) και αφετέρου για την ίδρυση νέων τμημάτων για ψηφοθηρικούς σκοπούς.
Α) Τα ΤΕΙ μετατρέπονται σε Πανεπιστήμια!
Αρχικά συκοφαντήθηκε με τα μεγαλύτερα ψέματα ο πετυχημένος και ακμάζων σήμερα στην Ευρώπη, θεσμός των Τεχνολογικών Πανεπιστημίων (βλ. Universities of Applied Sciences). Εμείς αναζητούμε την ανακάλυψη του «τροχού» .. και οι έξι καλύτερα εξελισσόμενες χώρες (βλ. Γερμανία, Αυστρία, Ολλανδία, Ελβετία, Σουηδία, Φινλανδία) αναβαθμίζουν την ανώτατη τεχνολογική εκπαίδευση επενδύοντας σε νέους ανθρώπους, σε σύγχρονα γνωστικά αντικείμενα, σε πόρους, για σύνδεση με την πραγματική οικονομία και τις παραγωγικές επιχειρήσεις τους, όπως και τις επιχειρήσεις καινοτομίας και νέων τεχνολογιών.
Στη Γερμανία και την Αυστρία, αλλά και την Ελβετία, το σύστημα της ανώτατης εκπαίδευσης (τριτοβάθμια εκπαίδευση) δομείται από: i) τα Πανεπιστήμια (Universitäten), τα οποία είναι στην υψηλότερη κατηγορία και με τις μεγαλύτερες απαιτήσεις και αποδίδουν τίτλους μεταπτυχιακών και διδακτορικών σε όλο το φάσμα των επιστημονικών πεδίων, ii) τα Τεχνολογικά Πανεπιστήμια (Fachhochschulen) που καλύπτουν τα πεδία της μηχανικής και των τεχνολογικών αντικειμένων, και επικεντρώνονται στη λεγόμενη τεχνολογική και εφαρμοσμένη έρευνα με πιο στενή σύνδεση με τη βιομηχανία και την πραγματική οικονομία (χωρίς δικαίωμα διδακτορικών σπουδών), και iii) τα Πανεπιστήμια Καλών Τεχνών, Μουσικής (Kunst- und Musik- hochschulen), τα οποία δίνουν προτεραιότητα στις καλές τέχνες, τη μουσική, το θέατρο. Το σύστημα αυτό θεωρείται το καλύτερο της Ευρώπης, το αποδοτικότερο, και εφαρμόζεται με απόλυτη επιτυχία. το διαπιστώνουμε οι ίδιοι, σε κάθε ακαδημαϊκό ταξίδι μας. Αποδεικνύεται επίσης από το επίπεδο της οικονομίας και των παραγωγικών επιχειρήσεων των χωρών αυτών. Εμείς στην Ελλάδα καταργούμε σήμερα τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα! Δηλαδή πάμε να εφαρμόσουμε ένα ανώτατο σύστημα εκπαίδευσης όπου όλα τα τμήματα της χώρας θα γίνουν πανεπιστημιακά. Γνώμη μου είναι ότι συντελείται μια απολύτως λανθασμένη και παράλογη ενέργεια, που τα αποτελέσματά της θα φανούν πολύ σύντομα.
Αρκετοί «ακαδημαϊκοί σοφοί» μίλησαν τόσο καιρό με αναλήθειες και εξαπάτησαν όλη την κοινωνία: «ότι δήθεν τα Τεχνολογικά Πανεπιστήμια ανήκουν σε περασμένες δεκαετίες και είναι ξεπερασμένα». Λάθος! Γνωρίζουμε άριστα ότι ο ρόλος των Τεχνολογικών Πανεπιστημίων (που απλά έχουν διαφορετικά ονόματα ανάλογα με τη χώρα, βλ. Fachhochschule, University of Applied Sciences, Vocational University, Technological University, University of Technology, Hogescholen) είναι κομβικής και κεφαλαιώδους σημασίας για τις οικονομίες χωρών, όπως π.χ. Γερμανίας, Αυστρίας, Ελβετίας, Ολλανδίας, Σουηδίας, Φινλανδίας, Βαλτικών χωρών που ακμάζουν. Και εμείς ιδρύουμε στο νέο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας το 5ο τμήμα Δασολογίας στην Ελλάδα, για να βγάζει ανέργους! Ολόκληρη Ουγγαρία (93.000 τ.χλμ.), με τόσα παραγωγικά δάση και δασικές φυτείες, έχει σήμερα ένα (1) τμήμα Δασολογίας και ένα (1) τμήμα Επιστημών Ξύλου!
Σήμερα που θα έπρεπε τα ΤΕΙ να αναδιοργανωθούν, να συγχωνευτούν τμήματα των ΤΕΙ για ενδυνάμωση, κάποια τμήματα των ΤΕΙ να «κλείσουν», καταργούμε τα ΤΕΙ της χώρας.
Β) Δημιουργία ΝΕΩΝ τμημάτων στα νέα πανεπιστήμια που ιδρύονται!
Το μέγιστο της «ακαδημαϊκής εκτροπής», αυτού του τερατουργήματος … φαίνεται στην ίδρυση νέων τμημάτων σήμερα το 2018! Ο απόλυτος παραλογισμός του Υπουργείου Παιδείας. Για γέλια και για κλάματα η ίδρυση: νέου τμήματος Χημικών Μηχανικών στην Κοζάνη, νέου τμήματος Μαθηματικών και νέου τμήματος Φυσικής στη Λαμία, νέου τμήματος Δημόσιας Υγείας στην Καρδίτσα, νέου τμήματος Διαχείρισης Λιμένων και Αλιείας στα Ψαχνά, νέου τμήματος Πολιτισμού και Δημιουργικών Μέσων και Βιομηχανιών στο Βόλο, νέου τμήματος Γλωσσικών και Διαπολιτισμικών Σπουδών επίσης στο Βόλο, νέου τμήματος Διαιτολογίας και Διατροφολογίας στα Τρίκαλα (ενώ δίπλα στην Καρδίτσα έχει ομοειδές τμήμα!), νέου τμήματος Περιβάλλοντος στη Λάρισα και αρκετά άλλα! Αυτή είναι η σοβαρότητα της Πολιτείας; Υπάρχει ανάγκη ίδρυσης τόσων νέων τμημάτων;
Σήμερα, το 2018, ιδρύουμε νέα τμήματα, αντί να καταργήσουμε μ’ ένα νόμο και μ’ ένα άρθρο καμιά 100 τμήματα στα ΑΕΙ (πανεπιστήμια και ΤΕΙ) που υπάρχουν και δεν καλύπτουν καμιά ανάγκη της κοινωνίας, καμιά ανάγκη της ελληνικής αγοράς. Μας αξίζει το μέλλον που έρχεται! Δυστυχώς, είτε το θέλουμε είτε όχι, όλο και περισσότεροι νέοι (απόφοιτοι) θα μεταναστεύουν σε άλλα (κανονικά) κράτη.
Αλλά γιατί τα ΤΕΙ γίνονται Πανεπιστήμια με νόμο;
Καταρχήν δεν θα μπορούσαν να γίνουν με άλλο τρόπο! Ωστόσο, ο Έλληνας πολίτης οφείλει και πρέπει να γνωρίζει τους πραγματικούς λόγους:
Α) Γίνονται για καθαρά κομματικούς και ψηφοθηρικούς λόγους, ενόψει της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου. Με κανένα ακαδημαϊκό κριτήριο. Απολύτως κανένα. Καθαρή ψηφοθηρική «δεοντολογία». Το ίδιο είχε γίνει βέβαια και τη δεκαετία του ’90 με την ίδρυση δεκάδων τμημάτων σε «κάθε πόλη και κάθε χωριό».
Β) Γίνονται για εξυπηρέτηση των συμφερόντων των καθηγητών των ΤΕΙ. Των περισσοτέρων, όχι όλων∙ α) είτε γιατί τα τμήματά τους ευνοούνται κατάφωρα ή αναβαθμίζονται υπερβολικά, β) είτε γιατί γίνονται καθηγητές Πανεπιστημίου με αμφίβολα ακαδημαϊκά προσόντα, για Πανεπιστήμιο! Δεν γνωρίζω πόσοι καθηγητές του ΤΕΙ έχουν τα ανάλογα προσόντα για να γίνουν εν μία νυχτί Πανεπιστημιακοί;
Μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία «πανεπιστημιοποίησης» των ΤΕΙ, όμως, αναδείχτηκε και κάτι σημαντικότερο: κανένας δεν ασχολήθηκε με τους ενεργούς φοιτητές των ΤΕΙ, κανένας δεν νοιάστηκε ούτε και ρώτησε τους ήδη απόφοιτους των ΤΕΙ, κανένας δεν μίλησε για το συμφέρον των επιχειρήσεων της χώρας, κανένας για τις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας.
Ως οπαδός του συστήματος εκπαίδευσης των Τεχνολογικών Πανεπιστημίων (της Ευρώπης), έχω να θέσω κάποια ερωτήματα στον απλό Έλληνα πολίτη, που σήμερα οικονομικά υποφέρει, και «θα πρέπει να πληρώσει» για τα νέα τμήματα ΑΕΙ από το υστέρημά του: 1) Δεν μας αρκεί να δούμε το καλό παράδειγμα το Γερμανικό, το Ολλανδικό, το Αυστριακό, και να πειστούμε να το εφαρμόσουμε με αυστηρή αξιολόγηση των ΤΕΙ και επιπλέον ενίσχυση των τμημάτων που αξίζουν και έχουν μελλοντικές προοπτικές; 2) Θα εφαρμόσουμε στη χώρα ένα αμφίβολο σύστημα όπου όλα τα τμήματα θα γίνουν πανεπιστημιακά, και θα ιδρύσουμε και νέα τμήματα επιπλέον;