Αρκετοί είναι αυτοί που προσφεύγουν στη φύλαξη των πολύτιμων αντικειμένων τους κυρίως χρυσαφικών λιρών, έργων τέχνης αλλά και χρημάτων σε τραπεζική θυρίδα στην τράπεζα. Το περιεχόμενο της θυρίδας γνωρίζει μόνο ο κάτοχος αυτής και όχι η τράπεζα.
Οι τραπεζικές θυρίδες προσφέρουν ασφάλεια στη φύλαξη πολυτίμων αντικειμένων (έγγραφα, χρεόγραφα, κοσμήματα), αλλά τις περισσότερες φορές ανασφάλιστη.
Στις συμβάσεις μίσθωσης που υπογράφουν οι ενδιαφερόμενοι με τα πιστωτικά ιδρύματα, κατά κανόνα αναγράφεται ότι δεν προσφέρουν τη δυνατότητα κάποιας περαιτέρω ασφαλιστικής κάλυψης, ούτε υπάρχει υποχρέωση για καταβολή αποζημίωσης σε τυχόν απολεσθέντα αντικείμενα.
Αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση κλοπής του περιεχομένου μιας θυρίδας ή μιας πλημμύρας, η τράπεζα δεν υποχρεούται να αποζημιώσει τον πελάτη, εκτός κι αν έχει συμφωνηθεί διαφορετικά. Αυτό συμβαίνει ακριβώς επειδή η τράπεζα δεν γνωρίζει τι θα τοποθετήσει για φύλαξη ο κάθε πελάτης ή εάν έχει μέσα κάτι η θυρίδα στη δεδομένη χρονική στιγμή.
Οι θυρίδες θησαυροφυλακίου διακρίνονται σε μικρές, μεσαίες και μεγάλες ανάλογα το μέγεθος και σε παραδοσιακές ή ηλεκτρονικές/ρομποτικές.
Στις πρώτες, ο πελάτης έχει πρόσβαση στη θυρίδα του με κλειδί, αφού έχει πρώτα ανοίξει το ειδικό δωμάτιο υπάλληλος της τράπεζας, ενώ στις ηλεκτρονικές ή ρομποτικές η εξακρίβωση στοιχείων και η πρόσβαση στη θυρίδα γίνεται είτε με κάρτες είτε με βιομετρικές μεθόδους, όπως η αναγνώριση του δακτυλικού αποτυπώματος, της κόρης οφθαλμών κλπ.
Οι θυρίδες θησαυροφυλακίου μισθώνονται στις περισσότερες περιπτώσεις από τις τράπεζες σε ετήσια βάση, αν και μπορεί να υπάρξει κάποια ευελιξία στη χρονική δέσμευση, κατόπιν συμφωνίας με την τράπεζα.
Ο πελάτης της τράπεζας - δικαιούχος της θυρίδας δύναται να ορίσει συνδικαιούχους, να κάνει χρήση της θυρίδας είτε αυτοπροσώπως είτε μέσω πληρεξουσίου, βάσει συνήθως ειδικής έγγραφης πληρεξουσιότητας που απευθύνεται προς την τράπεζα. Ο πληρεξούσιος έχει την δυνατότητα να χρησιμοποιεί την θυρίδα, στην οποία, προφανώς, μπορεί να τοποθετήσει και από την οποία μπορεί να αποσύρει και δικά του πράγματα, να ανανεώνει και να λύει την μίσθωση
Οι τραπεζικές θυρίδες προσφέρουν ασφάλεια στη φύλαξη αντικειμένων, αλλά, αν υπάρχουν χρήματα σε αυτές, το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων δεν μπορεί να τα εγγυηθεί στην περίπτωση που κάποια τράπεζα καταρρεύσει. Αυτό σημαίνει ότι για το χρηματικό περιεχόμενο μιας θυρίδας δεν ισχύει η ασφάλεια καταθέσεων έως 100.000 ευρώ. Αυτό συμβαίνει, γιατί αφενός δεν πρόκειται για κατάθεση και αφετέρου γιατί η τράπεζα δεν γνωρίζει τι έχει τοποθετήσει για φύλαξη ο κάθε πελάτης που ενοικιάζει μια θυρίδα.
Στην ιστοσελίδα του ΤΕΚΕ υπάρχει η εξής αναφορά για τις θυρίδες: «Τα χρήματα που είναι τοποθετημένα σε θυρίδες δεν συνιστούν κατάθεση και κατά συνέπεια δεν καλύπτονται από το ΤΕΚΕ». Σε περίπτωση... ριφιφί σε τράπεζα, υπό κανονικές συνθήκες το περιεχόμενο των θυρίδων δεν αποζημιώνεται, ακριβώς γιατί το περιεχόμενο της θυρίδας είναι άγνωστο στην τράπεζα. Εντούτοις, στα λίγα κρούσματα που υπήρξαν στο παρελθόν, οι τράπεζες κάλυψαν με ένα είδος αποζημίωσης τους πελάτες τους, εφόσον οι μισθωτές της θυρίδας δήλωσαν το περιεχόμενό της στις τραπεζικές και αστυνομικές αρχές.
Πλέον, υπάρχουν τράπεζες που προσφέρουν δωρεάν ασφάλιση του περιεχομένου κάθε θυρίδας μέχρι του ποσού των 3.000 ευρώ, κατά κινδύνων κλοπής κατόπιν διάρρηξης ή ληστείας, καθώς και κατά κινδύνων πλημμύρας, πυρκαγιάς και σεισμού. Για ποσά άνω των 3.000 ευρώ και μέχρι αξίες 30.000 η ασφαλιστική κάλυψη είναι με χρέωση.
Υποχρεωτικό άνοιγμα και κατασχέσεις
Οι τράπεζες, σε καμία περίπτωση, δεν έχουν πρόσβαση στο περιεχόμενο της θυρίδας. Το άνοιγμα θυρίδας και η κατάσχεση του περιεχομένου της προϋποθέτουν την ύπαρξη δικαστικής απόφασης ή εισαγγελικής παραγγελίας.
Οι τράπεζες έχουν την υποχρέωση να γνωστοποιούν το όνομα κατόχου τραπεζικής θυρίδας στις φορολογικές αρχές, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουν πρόσβαση στο περιεχόμενο της θυρίδας. Αν η εφορία θέλει να κατάσχει το περιεχόμενο τραπεζικής θυρίδας, πρέπει πρώτα να έχει στα χέρια της δικαστική απόφαση.
Κατασχέσεις σε θυρίδες, στην περίπτωση όπου διαπιστωθεί φοροδιαφυγή, ήδη προβλέπεται εδώ και χρόνια. Αν και δεν αποτελούν την πρώτη επιλογή των ελεγκτών της φορολογικής διοίκησης, θυρίδες ανοίγονται για να γίνουν φορολογικοί ή άλλοι έλεγχοι.
Με βάση το ισχύον πλαίσιο, οι θυρίδες μπορεί να ανοίξουν μόνον με εντολή εισαγγελέα και οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο μπορεί να κατασχεθεί με απόφαση του ΣΔΟΕ, σε περίπτωση που διαπιστωθεί έκνομη δραστηριότητα ή οφειλές προς το δημόσιο. Η πρόσβαση γίνεται μόνο σε περιπτώσεις φοροδιαφυγής, ή όταν υπάρχουν κατηγορίες για κακουργηματικές πράξεις, όπως ξέπλυμα χρήματος.