BLOGS
Η Κούλα ήταν ναρκομανής και από τον φόβο της μην τον χάσει, τον έθισε στην ηρωίνη. Την ώρα που κοιμόταν, του φύσαγε στα ρουθούνια μ' ένα γιούφι (κάτι σαν καλαμάκι) τη φοβερή σκόνη. Ύστερα από τέσσερις πέντε νύχτες ο Δελιάς έγινε πρεζάκιας, χωρίς να το καταλάβει. Σηκώθηκε ένα πρωί με κρυάδες, τρεμούλες και κομάρες. Νόμιζε πως ήταν άρρωστος και ζήτησε από την Κούλα να του ρίξει κουβέρτες. Εκείνη προθυμοποιήθηκε να του δώσει μια σκόνη που ήταν δήθεν για τις κρυάδες. Ο Δελιάς συνήλθε. Την άλλη μέρα, άρρωστος πάλι, ζήτησε από μόνος του τη σκόνη. Αυτό ήταν!
Αγάπα τον εαυτό σου! Είναι η πιο συνηθισμένη συμβουλή που ακούγεται στα άρθρα αυτοβοήθειας. Υπάρχει, βέβαια, πολύ καλός λόγος γι' αυτό. Είναι ο βασικός δομικός λίθος για μια ευτυχισμένη ζωή. Για μια ζωή γεμάτη νόημα. Τι σημαίνει όμως στην πράξη; Πώς ακριβώς συμπεριφέρεται κάποιος ο οποίος αγαπάει τον εαυτό του; Τι μπορείς να κάνεις για να εισπράξεις κι εσύ τα τεράστια οφέλη;
Ποιος είναι κατά τον Αριστοτέλη ο άριστος πολίτης της αρίστης Πολιτείας; Είναι ο ενεργός πολίτης, που συμμετέχει κατά προαίρεσιν στις αποφάσεις της πόλης του -τόσο με την ευρύτερη έννοια του βουλεύεσθαι και κρίνειν, όσο και με τη στενότερη έννοια της άσκησης εξουσίας- είναι ο φρόνιμος και μετριοπαθής άνθρωπος, ο επαρκώς διαβιών (ούτε υπερπλούσιος ούτε υπέρπτωχος), ο οποίος πράττει με ευθύνη, για να διασφαλίζει στην πόλη του την ευμάρεια, την παιδεία και την ειρήνη. Είναι ο ελεύθερος νους που δημιουργεί εν αυτονομία και ζει «κατά προαίρεσιν».
Ποιος είναι κατά τον Αριστοτέλη ο άριστος πολίτης της αρίστης Πολιτείας; Είναι ο ενεργός πολίτης, που συμμετέχει κατά προαίρεσιν στις αποφάσεις της πόλης του -τόσο με την ευρύτερη έννοια του βουλεύεσθαι και κρίνειν, όσο και με τη στενότερη έννοια της άσκησης εξουσίας- είναι ο φρόνιμος και μετριοπαθής άνθρωπος, ο επαρκώς διαβιών (ούτε υπερπλούσιος ούτε υπέρπτωχος), ο οποίος πράττει με ευθύνη, για να διασφαλίζει στην πόλη του την ευμάρεια, την παιδεία και την ειρήνη. Είναι ο ελεύθερος νους που δημιουργεί εν αυτονομία και ζει «κατά προαίρεσιν» αλλά ταυτόχρονα υπακούει εθελότρεπτα στο νόμο και παράγει ατομικά και συνολικά έργα αρετής.
Θα ήταν ευχής έργον εκτός από την αρωγή της κεντρικής πολιτικής σκηνής, να συνδράμουν στην προσπάθεια αυτή πεφωτισμένοι δήμαρχοι και να μπορέσουν να δώσουν στα μικρά νησιά μας την αίγλη που τους αξίζει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η νήσος Τήλος, που πρόσφατα (προ μηνός) ανακηρύχθηκε ως το πρώτο ενεργειακό αυτόνομο νησί της Μεσογείου. Ένα νησί που έχει τριπλασιάσει σχεδόν τον πληθυσμό του τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια, δείγμα ότι κάτι γίνεται σωστά εκεί (829 κάτοικοι το 2011). Όπως επίσης και στη νήσο Χάλκη (702 κάτοικοι το 2011).
Ήταν το 1955, η τελευταία Πέμπτη εκείνου του Ιούλη, μα σίγουρα μέσα στην κάψα του καλοκαιριού θα περνούσε αδιάφορη, όμως η ιστορία της γράφτηκε με το πιο μαύρο, το πιο σκοτεινό μελάνι! Μια τρομακτική έκρηξη, από κείνες που συμβαίνουν μόνο στα μυθιστορήματα, έσπασε, κυριολεκτικά έκανε χίλια κομμάτια, ένα πρώην σφουγγαράδικο που βρισκόταν στα ήρεμα νερά της Λιβύης με σκοπό να ανασύρει από το βυθό της θάλασσας ένα υποβρύχιο.
Αν πιστεύω κάτι ακράδαντα, είναι ότι δεν πρέπει να βγάζεις συμπεράσματα για έναν τόπο, εάν δεν τον έχεις ζήσει εσύ ο ίδιος. Επίσης, πιστεύω και πάλι ακράδαντα, ότι κάθε μέρος έχει διαφορετικές πλευρές, άλλες εικόνες να σου δείξει κάθε φορά, ενώ μην ξεχνάς ότι πρέπει να έχεις τα μάτια ανοιχτά για να τις δεις. Και όρεξη, φυσικά. Όρεξη και διάθεση για ανακάλυψη και εξερεύνηση.
Δύο γεγονότα που τα φέρνουν κοντά στην πραγματικότητα είναι ότι αφενός δεν υπάρχει σενάριο (ή τουλάχιστον έτσι παρουσιάζεται στους τηλεθεατές), και αφετέρου δεν είναι γυρισμένα σε κάποιο στούντιο, αλλά σε φυσικούς χώρους. Οι συμμετέχοντες έχουν να φέρουν εις πέρας στερεοτυπικούς ρόλους - ο αθώος, ο εγωκεντρικός, ο μεγάλος σε ηλικία, ο κακός κτλ. Αυτό βοηθάει στην ισχυροποίηση της αφηγηματικής φόρμουλας, καθώς, αν και πρωτίστως στον πυρήνα αυτών των shows βρίσκονται δοκιμασίες, συνήθως το κοινό συναρπάζεται από τις διαδράσεις των προσωπικοτήτων και τις ίντριγκες, με το ανθρώπινο στοιχείο και τις σχέσεις να έρχονται στο προσκήνιο.
Οι περισσότεροι υπάλληλοι αγνοούν τα δικαιώματα που τους παρέχει ο νόμος ακόμα κι έτσι όπως έχουν καταστρατηγηθεί από τα μνημόνια. Το βασικότερο που πρέπει να γνωρίζουν όλοι οι εργαζόμενοι υπάλληλοι και εργάτες είναι ότι το δικαίωμα να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους, δηλαδή μισθούς, διαφορές από μισθούς, διάφορα επιδόματα, δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, υπερωρίες, υπερεργασία και ρεπό, είναι πενταετές. Δηλαδή σήμερα ο κάθε εργαζόμενος μπορεί να διεκδικήσει τους μισθούς που δεν του έχουν καταβληθεί από 1-1-2012 ενώ από την 1-1-2018 θα μπορεί να ζητήσει τους μισθούς από 1-1-2013.
Το 1835 ο Πειραιάς ήταν ένα λιμανάκι χωρίς κίνηση, με λίγα αλιευτικά, μερικές καλύβες και χίλιους κατοίκους. Κάπου κάπου προσορμιζόταν κανένα πλοίο, για ν' αποπλεύσει μετά από λίγες ώρες. Από τα πρώτα χρόνια που άρχισε ν' αναπτύσσεται, για να γίνει από γραφικό χωριό όμορφη πόλη και σημαντικό λιμάνι, έλκυσε και υπόκοσμο. Άρχισε ν' ανθεί η πορνεία και τα περί αυτήν: προαγωγοί, σωματέμποροι, νταβατζήδες, νταήδες... Οι συμπλοκές, τα φονικά, τα ναρκωτικά και οι αρρώστιες ήταν θλιβερή καθημερινότητα. Από τα καράβια κατέβαινε κάθε καρυδιάς καρύδι: τυχοδιώκτες, λαθρέμποροι, απατεώνες, τζογαδόροι, σωματέμποροι, αρτίστες, και γενικώς αποβράσματα που εμπλούτιζαν τον ντόπιο υπόκοσμο.