BLOGS

Αυτό το μανιτάρι αναφέρεται συχνά ως «η Τροφή της Φύσης για τους Νευρώνες», το οποίο οφείλεται στην ικανότητα του να διεγείρει την παραγωγή του Νευροτροφικού Παράγοντα Ανάπτυξης (Nerve Growth Factor - NGF). Ο Νευροτροφικός Παράγοντας Ανάπτυξης (ΝΠΑ) διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην διαφοροποίηση και στην επιβίωση διαφόρων κυτταρικών πληθυσμών στο κεντρικό και στο περιφερικό νευρικό σύστημα ενώ χαμηλότερα από τα φυσιολογικά επίπεδα του ΝΠΑ έχουν συνδεθεί με πρώιμα στάδια τόσο της νόσου Αλτσχάιμερ όσο και της άνοιας.
Ο μέσος Ιάπωνας είναι όντως διαφορετικός από τον μέσο Έλληνα: ζει περισσότερο, τρέφεται πιο υγιεινά, είναι πιο ευγενικός, πιο πειθαρχημένος και πιο εργατικός. Ένας λευκός Δυτικός μπορεί πράγματι να απολαύσει στην Ιαπωνία τον επίγειο παράδεισο: βρίσκεται διαρκώς στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και έχει τη δυνατότητα να γευτεί όλες τις υπέροχες και ελκυστικές πτυχές της χώρας, χωρίς ποτέ να έρθει σε επαφή με καμία από τις αρνητικές της εκφάνσεις. Και εδώ ακριβώς ελλοχεύει ο κίνδυνος της παραπλάνησης: το γεγονός ότι ο Δυτικός τουρίστας ελάχιστα αντιλαμβάνεται κάποια πράγματα, δε σημαίνει ότι αυτά δεν υπάρχουν.
Μεγάλη σεισμική επικινδυνότητα παρουσιάζουν βέβαια και τα παλιά λιθόκτιστα σπίτια σε ζώνες αυξημένης σεισμικότητας, των οποίων όμως η ενδεχόμενη κατάρρευση θα προκαλέσει πολύ μικρότερο αριθμό θυμάτων από αυτά μιας πολυκατοικίας με πιλοτή. Επομένως η οποιαδήποτε σεισμική ενίσχυση των παλιών οικοδομών για την οποία η Πολιτεία θα πρέπει να λάβει μέτρα είναι ανάγκη να ξεκινήσει από τα παλιά κτίρια με πιλοτή για τους εξής δύο λόγους: (α) Επειδή οι ενισχύσεις περιορίζονται στο ανοιχτό ισόγειο του κτιρίου, δεν υπάρχει ανάγκη προσωρινής μετεγκατάστασης των ενοίκων όπως θα απαιτείτο σε πολυκατοικίες χωρίς πιλοτή (β) Είναι πολύ οικονομικότερη από ενισχύσεις αντίστοιχων κτιρίων με κλειστά ισόγεια, επειδή μπορεί να περιοριστεί μόνο στο ελεύθερο ισόγειο και ενδεχομένως και στη θεμελίωση.
Τις κόκκινες φακές τις φτιάχναμε πάντα στο σπίτι. Βλέπετε, υπήρχαν καταβολές από Αλεξάνδρεια όπου ήταν συνηθισμένο πιάτο. Ειδικά για τον χειμώνα είναι μία εύκολη σούπα που γίνεται βελουτέ και μπορεί να φτιαχτεί σε διαφορετικές παραλλαγές. Αυτή είναι η πιο απλή εκδοχή τους.
Η χαρά που ένιωσα όταν ανακάλυψα το καφενείο της Χαράς στη Σχοινούσα δεν περιγράφεται. Κατ' αρχάς γιατί τηρούσε όλες της αισθητικές προδιαγραφές. Χώρος παλιός, κτίσμα αιγαιοπελαγίτικο, οι στρώσεις τους ασβεστώματος δεκάδες, η λουλακί λαδομπογιά μέχρι τη μέση του ύψους των τοίχων σε ανάγλυφους σοβάδες. Δοκάρια φίδες κι αυτά λουλακί. Διαφημιστική ταμπέλα του Τam-tam και άλλες της εποχής, ανεμιστήρας παλιός στο ταβάνι και πυροφάνια για φωτιστικά. Θύμησες από τα καφενεία των μικρών Κυκλάδων προ του 1983, όταν επί Γεννηματά σε πανηγυρική τελετή τα νησάκια ηλεκτροδοτήθηκαν.
Πέραν των όσων έχουν αναφερθεί ανωτέρω, ο εργαζόμενος δικαιούται σε περίπτωση καταγγελίας της σύμβασης από πλευράς εργοδότη και αποζημίωσης απόλυσης, με εξαίρεση την περίπτωση στην οποία απολυθεί εντός του 1ου έτους από την ημερομηνία έναρξης της συμβάσεως, χρόνος που θεωρείται δοκιμαστική περίοδος. Το ποσό που δικαιούται εξαρτάται από το αν ο εργαζόμενος είναι μισθωτός ή ημερομίσθιος αλλά και από τη διάρκεια απασχόλησής του μέχρι την καταγγελία της σύμβασης εργασίας.Αξίζει να αναφερθεί επίσης, σε περίπτωση που ο εργαζόμενος είναι μισθωτός, ο εργοδότης δύναται να καταγγείλει τη σύμβαση προειδοποιώντας τον εργαζόμενο σε διάστημα ανάλογο της χρονικής διάρκειας της απασχόλησής του.
Αν τοποθετήσουμε την κουβανική επανάσταση, τον Κάστρο και τον Τσε Γκεβάρα σε μια ευρύτερη ιστορική προοπτική, θα μπορούσαμε να πούμε πως εκπροσωπεί περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον τη μεγάλη επαναστατική τραγωδία του 20ού αιώνα και του σοσιαλισμού. Μετά τον θάνατό του Κάστρο, όπου καθόλου τυχαία είναι ένας Τσίπρας που εκφωνεί τον επικήδειό του(!), έχει κλείσει ένας ιστορικός κύκλος: ο ιστορικός κύκλος του μαρξιστικού σοσιαλισμού που σφράγισε τον 20ό αιώνα. Η ανθρωπότητα είναι υποχρεωμένη να αναζητήσει νέες προτάσεις και διεξόδους απελευθέρωσης, στις οποίες η αναζήτηση της ελευθερίας -το «ελευθερία ή θάνατος» της ελληνικής Επανάστασης- θα αποκτήσει και πάλι την πρωταρχική της αξία δίπλα στο αίτημα της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ήρωες της ιστορίας δυο εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες, ο Μανώλης Περίδης και ο Γιώργος Μανιάτης. Βρέθηκαν και οι δυο στη Λεγεώνα των Ξένων στις αρχές του '60 στην Αλγερία. Κι ενώ ο Μανώλης καμαρώνει για τον μισθοφορικό στρατό και όπως χαρακτηριστικά μας λέει: «από εκεί μέσα έβγαιναν άνθρωποι»! Από την άλλη ο Μανιάτης, σιχάθηκε τη Λεγεώνα και τα έργα της, έτσι το 1961 πραγματοποίησε μια απίστευτη απόδραση, περπάτησε 21 ημέρες μέσα στην έρημο, ενώ εκείνη στιγμή ο δεκανέας Περίδης ήταν στα τάγματα που τον κυνηγούσαν κι αν τον έπιαναν ήταν σίγουρο ότι θα τον εκτελούσαν!
Να θυμηθώ λοιπόν στο παιδί μου να μην σερβίρω ένα γεμάτο πιάτο με φαγητό που αχνίζει -κανένα φαγητό δεν κάνει καλό καυτό-, το οποίο θα πρέπει σε κάθε κουταλιά να «φυσάω» δύο λεπτά και αυτή θα βρίσκει δικαιολογία να αρνείται να φάει, να θυμηθώ μέχρι να μάθει την νοστιμιά του κάθε φαγητού να της το σερβίρω όμορφο και περιποιημένο για να δελεάζεται, να δοκιμάσει πριν καν το απορρίψει από την εμφάνιση του, ελπίζω να πιάσει.
Μην διστάσετε να παρέμβετε σαν γονείς! Η δουλειά του γονέα είναι να προστατεύει το παιδί του. Αυτό σημαίνει ότι εκτός από να μαθαίνεις στο παιδί να υπερασπίζεται τον εαυτό του, μπορεί κάλλιστα να χρειαστεί να μιλήσεις με το δάσκαλο ή τον διευθυντή. Μην αφήνετε το παιδί σας να πιστεύει ότι είναι μόνο του σ' αυτό. Και μην υποθέτετε ότι αν δεν υπάρχει σωματική βία, δεν τραυματίζεται βαθιά.