Διαβάζω στην κυριακάτικη εφημερίδα (2/10/16) στο οικονομικό φύλλο, ολοσέλιδο άρθρο με θέμα «Δικαιώνονται το 70% όσων προσφεύγουν κατά αποφάσεων φορολογικών ελεγκτών-Ερωτήματα για τον τρόπο που γίνονται οι έλεγχοι και τα πρόστιμα που βεβαιώνονται» και πικρά μειδιώ. Ένας καλοστημένος μηχανισμός υπερφορολόγησης πολιτών και καταλογισμού υπέρογκων και καταχρηστικών προστίμων που επί σειρά ετών βεβαίωνε φουσκωμένες οφειλές και πρόστιμα ξεμπροστιάστηκε. Έσκασε.
Αποκαλύφθηκε το εκδικητικό κι απολυταρχικό πρόσωπο των φορολογικών αρχών που προκειμένου να παρουσιάσουν αποτελέσματα στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ) και να «πιάσουν» τους στόχους που είχαν επιβληθεί, έφτασαν σε σημείο να (ακολουθεί απόσπασμα αυτούσιο από το άρθρο):
1.Υπολογίζουν λανθασμένα τους φόρους και τα πρόστιμα
2.Βεβαιώνουν υψηλότερα ποσά φόρου απ' ό,τι ήταν στην πραγματικότητα, προκειμένου οι επικεφαλής των ελεγκτικών κέντρων να εμφανίζει ότι η υπηρεσία τους είναι εντός των στόχων που έχουν τεθεί, δημιουργώντας ψευδή εικόνα, καθώς τα έσοδα αυτά δε μπορούσαν να εισπραχθούν, με αποτέλεσμα να διογκώνεται η τρύπα των ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Ξανά-μειδιώ πικρά.
Κι ενώ προσπαθούσε, δήθεν, η κυβέρνηση να χτίσει σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στους πολίτες και το κράτος, συνέβαιναν τα παραπάνω. Κι ενώ διαπραγματευόταν η κυβέρνηση με τους θεσμούς, δημιουργούσε πλασματικές οφειλές προς είσπραξη, στις πλάτες των πολιτών, και τις πουλούσε ως περιουσιακό της στοιχείο, ως ενεργητικό. Και οι έλεγχοι όπως παραδέχονται παράγοντες της ΓΓΔΕ λειτουργούσαν καταχρηστικά έχοντας προαποφασίσει ότι θα καταλογισθούν φόροι και πρόστιμα ανεξαρτήτως αποτελέσματος (του ελέγχου).
Και διαβάζω ότι όσοι τόλμησαν να μην αποδεχθούν το πόρισμα του ελέγχου και απευθύνθηκαν στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών σε ποσοστό άνω του 90% ή απορρίφθηκαν ή δεν έλαβαν ποτέ απάντηση κι ως εκ τούτου η ένστασή τους απορρίφθηκε σιωπηρά.
Και παράγοντες της ΓΓΔΕ επιθυμούν δήθεν να αλλάξει η κατάσταση. Και γίνονται εκπαιδεύσεις των ελεγκτών προκειμένου να σταματήσουν να θεωρούν τους ελεγχόμενους εκ των προτέρων φοροφυγάδες.
Κι αναρωτιέμαι, σε μια ευνομούμενη κοινωνία του δυτικού πολιτισμού δεν θα έπρεπε ο πολίτης, ο φορολογούμενος, ο ελεγχόμενος να θεωρείται νόμιμος και αθώος μέχρις ότου αποδειχθεί το αντίθετο;
Τώρα αν κάποιος αναγνώστης μου «φωνάξει» ένα περίτρανο «Μα που ζείτε ,κυρία μου;», δίκιο θα έχει. Μάλλον ακόμη μέσα μου παλεύω να αποδεχθώ ότι τα αυτονόητα πέθαναν. Και πενθώ και εξοργίζομαι και αναρωτιέμαι...
Κι αφού λοιπόν έχει φανεί, έχει ξεσκεπαστεί το φιάσκο που λέγεται φορολογικοί έλεγχοι στη σημερινή Ελλάδα, μαθαίνω, απευθείας από φορολογούμενο πολίτη της χώρας τα ακόλουθα (πραγματική μαρτυρία):
Τον Αύγουστο του 2016, μια γυναίκα προσπαθεί να κάνει ηλεκτρονική μεταφορά από έναν τραπεζικό λογαριασμό σε άλλο. «Αδύνατη συναλλαγή». Ξαναπροσπαθεί, αλλά μάταια. Δοκιμάζει να μεταφέρει χρήματα από διαφορετική τράπεζα σε άλλον λογαριασμό. «Αδύνατη συναλλαγή». Την επόμενη μέρα πηγαίνει στις τράπεζες και ανακαλύπτει ότι της έχουν μπλοκάρει όλους τους λογαριασμούς. Ψάχνοντας παραπάνω ανακαλύπτει ότι έχουν δεσμεύσει και όλα τα ακίνητα και τους τραπεζικούς λογαριασμούς του συζύγου, του γιου και της ιδίας.
Κανένας εκ των μελών της εν λόγω οικογενείας δεν οφείλει ούτε ένα ευρώ στο δημόσιο ή σε ΔΕΚΟ ή σε τράπεζα. Μηδενικές οφειλές. Ταυτόχρονα δεν έχει λάβει κάποιος εκ των τριών καμιά ειδοποίηση, κανένα σημείωμα, καμιά εντολή ελέγχου. Ανακαλύπτουν λοιπόν ότι είχε εκδοθεί ένταλμα φορολογικού ελέγχου και για τους τρεις, μόνο που δεν τους είχε κοινοποιηθεί ακόμη!
Οι φορολογικές αρχές όμως έσπευσαν να δεσμεύσουν τα πάντα πριν ακόμη ενημερώσουν τους πολίτες ότι υπόκεινται σε φορολογικό έλεγχο! Θυμήθηκαν να ειδοποιήσουν τηλεφωνικά τους φορολογούμενους 40 μέρες (!) μετά από τη δέσμευση της περιουσίας τους.
Έκτοτε, και μετά από κινήσεις του δικηγόρου τους, αποδεσμεύουν οι φορολογικές αρχές μέρος των χρημάτων κάθε μήνα προκειμένου να μπορεί η οικογένεια να επιζεί και να πληρώνει τις υποχρεώσεις της. Κι αυτό θα συνεχιστεί μέχρις ότου ολοκληρωθεί ο έλεγχος, για μήνες ίσως και χρόνο (;), και βγει το τελικό πόρισμα.
Και οι τρεις λοιπόν πολίτες που δεν έχουν ληξιπρόθεσμη οφειλή ούτε ενός ευρώ έχουν ήδη κριθεί φοροφυγάδες από το κράτος και έχει δεσμευθεί όλη τους η ζωή, διότι περί αυτού πρόκειται. Και το κερασάκι:
Με αφορμή την τρέχουσα πληρωμή του Φόρου Εισοδήματος και του ΕΝΦΙΑ οι φορολογικές αρχές ξεμπλόκαραν τους λογαριασμούς και εισέπραξαν το σύνολό τους (ούτε καν σε 5 νόμιμες δόσεις άνευ ρύθμισης που όλοι οι Έλληνες πολίτες δικαιούνται!) όλους τους φόρους προκαταβολικά και μετά ξαναδέσμευσαν, βέβαια, τους λογαριασμούς.
Ποιος δικαστής, ποια αρχή, ποιος θεός θα πείσει αυτή την οικογένεια ότι είναι ισότιμο μέλος αυτής της κοινωνίας, ότι πρέπει να εμπιστεύεται και να συνεργάζεται με το κράτος; Κανένας.
Όταν θρέφεις ένα κακοπροαίρετο κράτος, θρέφεις ταυτόχρονα και κακοπροαίρετους πολίτες. Αυτό. Βγαλμένο από τη ζωή. Στην Ελλάδα. Το 2016.