Με τις υπέροχες αφίσες της φετινής Μπερλινάλε να κατακλύζουν την περιοχή γύρω από την Ποτσδάμερ Πλατζ κι ένα τανκ (!) σταθμευμένο στο Ζωολογικό κήπο, λόγω της διήμερης επίσημης επίσκεψης του Μπέντζαμιν Νετανιάχου στη γερμανική πρωτεύουσα, ξεκίνησε η φετινή περιήγηση στην 66η Μπερλινάλε, που σήμερα διανύει την 8η μέρα της.
Πέρα από την ευχαρίστηση του να βρίσκεσαι εδώ, σε μια από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές γιορτές στον πλανήτη, με τόσες πρεμιέρες μαζεμένες, όπως οι "Hail, Cesar!" των αδερφών Κοέν, "Genius" του Μάικλ Γκράντατζ, "Midnight Special" του Τζεφ Νίκολς, "Alone in Berlin" του Βενσάν Περέζ, "Death in Sarajevo" του Ντάνις Τάνοβιτς, καθώς και τόσους σταρ στο photocall και στις συνεντεύξεις Τύπου - από τον Τζορτζ Κλούνεϊ, τη Τζούλιαν Μουρ και τη Νικόλ Κίντμαν μέχρι τον Μπρένταν Γκλίζον, την Έμα Τόμσον, τον Τζουντ Λο, τον Άνταμ Ντράϊβερ και την Ιζαμπέλ Ιπέρ -, διάχυτη είναι μια αίσθηση απογοήτευσης όσον αφορά τις περισσότερες ταινίες του Διαγωνιστικού φέτος. Δεν έχει παιχτεί μέχρι στιγμής μια ταινία που να έχει κερδίσει ομόφωνα την κριτική, όπως ας πούμε το "45 Χρόνια" πέρυσι, παρά μόνο επιμέρους δυνατά σημεία τους, όπως η ερμηνεία-αποκάλυψη της Σύνθια Νίξον (η Μιράντα του "Sex 'n' the City") στην ενδιαφέρουσα βιογραφία του Τέρενς Ντέιβις για τη ζωή της ποιήτριας Έμιλι Ντίκινσον, η οποία, σημειωτέον, δε βρίσκεται στο Διαγωνιστικό.
Για άλλη μια φορά, είναι τα ντοκιμαντέρ που «ξελασπώνουν» την κατάσταση: Το "Fire at sea" του Τζιανφράνκο Ρόσι, ένα συγκλονιστικό, νεορεαλιστικού ύφους, χρονικό του προσφυγικού δράματος που εκτυλίσσεται στο νησί Λαμπεντούζα, το "Zero Days" του Άλεξ Γκίπνεϊ με θέμα το Διαδίκτυο και το "The Seasons in Quincy: Four Portraits of John Berger" της Τίλντα Σουίντον και τριών ακόμα σκηνοθετών. Η Σουίντον ανέβηκε και στη σκηνή λίγες μέρες πριν για να προλογίσει το αφιέρωμα στον αγαπημένο της φίλο Ντέιβιντ Μπόουι, αφιέρωμα που δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει από το Φεστιβάλ Bερολίνου στον καλλιτέχνη που έγραψε εδώ μερικά από τα μεγαλύτερα αριστουργήματά του. Αφιέρωμα έγινε και στον Άλαν Ρίκμαν, τον πρόσφατα εκλιπόντα Βρετανό θεατρικό και κινηματογραφικό ηθοποιό, ενώ συνεχίζουν να προβάλλονται, σε ειδικές προβολές, οι καλύτερες ταινίες της Βελγίδας σκηνοθέτιδος Σαντάλ Άκερμαν που «έφυγε" επίσης μέσα στο 2015. Τέλος, τιμήθηκε και ο Τιμ Ρόμπινς, για τη συνολική προσφορά του στον κινηματογράφο - ευτυχώς, εν ζωή αυτός.
Δεν υπάρχουν ελληνικές συμμετοχές φέτος στην Μπερλινάλε. Παρ' όλα αυτά, δύο Έλληνες καλλιτέχνες, ο Θανάσης Νεοφώτιστος, του οποίου το υπέροχο ντοκιμαντέρ "Πωγωνίσκος" είχε βραβευτεί τον περασμένο Σεπτέμβριο στο 38ο Φεστιβάλ Δράμας, και η νεαρή ηθοποιός Δάφνη Πατακιά ("Το Ξύπνημα της Άνοιξης") έχουν προσκληθεί εδώ για να παρουσιάζουν και να συζητήσουν για το έργο τους, ο πρώτος στο "Berlinale Talents 2016" και η δεύτερη στο "Shooting Stars".
"Culinary Nights": Τα "Culinary Nights", που λαμβάνουν χώρα φυσικά και φέτος, βασίζονται στην εξαιρετικά πετυχημένη ιδέα του να προβάλλεται πρώτα ένα ντοκιμαντέρ γύρω από τη φιλοσοφία του φαγητού στο ιστορικό Μάρτιν Γκρόπιους Πάου και αμέσως μετά ν' ακολουθεί δείπνο στο Mirror Γκρόπιους ρεστοράν, το οποίο έχει επιμεληθεί κάθε φορά ένας βραβευμένος με σταρ Μισελέν σεφ (εννοείται, με αρκετά τσουχτερό εισιτήριο). Από φέτος, δίνεται η δυνατότητα δεύτερης προβολής μόνο για τα ντοκιμαντέρ, μια καλή πρωτοβουλία, αν υπολογίσουμε πως ανάμεσα σε αυτά είναι και το πολυσυζητημένο "Noma: My Perfect Storm", για την άνοδο και την πτώση - και την άνοδο, ξανά - του τρις βραβευμένου ως καλύτερου εστιατορίου στον κόσμο, "Noma", δημιούργημα του οραματιστή σεφ, Ρενέ Ρετζέπι.
Το δεύτερο ντοκιμαντέρ που παρακολουθήσαμε ήταν το απελευθερωτικά ξεκαρδιστικό "Need for meat" της Ολλανδέζας Μαρτζίν Φρανκ, η οποία σκέφτηκε να κάνει ένα ντοκιμαντέρ πάνω στο κρέας και το πως αυτό φτάνει στα τραπέζια μας (με όλες τις gore λεπτομέρειες και σκηνές από σφαγεία), όταν, μετά από ένα νευρολογικό τεστ ανακάλυψε πως διεγείρεται πιο πολύ στη σκέψη ότι θα φάει κρέας από τ' ότι θα κάνει σεξ (!) και ξεκίνησε θεραπεία απεξάρτησης. Το δείπνο που ακολούθησε ήταν της σεφ Σόνια Φρουσάμερ, του βραβευμένου βερολινέζικου εστιατορίου "Fruhsammers Restaurant", στο οποίο, όπως μας είπε, είχε δειπνήσει το προηγούμενο βράδυ η Μέριλ Στριπ.
Κατά τ' άλλα, ναι, πέφτεις άνετα κατά λάθος πάνω στη Μέριλ, η οποία είναι Πρόεδρος φέτος της Κριτικής Επιτροπής, και παρακολουθεί ταινίες μαζί σου, λίγα καθίσματα πιο πάνω.