Στην αυγή της τρίτης χιλιετηρίδος που ζούμε, βρισκόμαστε στο μεταίχμιο που οδηγεί από μια εποχή της ανθρωπότητας σε μια άλλη, τα πάντα από την άλλη, τα πάντα από την πολιτική και την οικονομία έως την προστασία του περιβάλλοντος και την τεχνολογία και τις ανθρώπινες σχέσεις, επανεξετάζονται και αναθεωρούνται.
Ο άνεμος του φαινομένου της παγκοσμιοποίησης πνέει σε όλη τη Γη, αλλού είναι ούριος και χρήσιμος και αλλού γίνεται θυελλώδης και καταστροφικός. Οι εμπορικές συναλλαγές και οι γεωπολιτικές στρατηγικές είναι οι κινητήριες δυνάμεις του. Αν αφήσουμε τις δυνάμεις αυτές από μόνες είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσουν ανισότητες και εκμετάλλευση και θα προκαλέσουν κοινωνικές εξεγέρσεις, ακόμη και να αφανίσουν ολόκληρες εθνότητες. Προκύπτει λοιπόν, η ανάγκη να ενεργοποιηθούν κι άλλες δυνάμεις και ιδέες που θα προλάβουν ή θα αντιμετωπίσουν τις θύελλες που θα δημιουργηθούν κατά την παγκοσμιοποίηση.
Σε αυτή τη φάση, οι άνθρωποι βρίσκονται σε σύγχυση από τον βομβαρδισμό ποικίλων πληροφοριών του διαδικτύου και σε αλληλεξάρτηση, συνειδητοποιώντας το φαινόμενο της πεταλούδας. Έχουν χάσει πλέον την εμπιστοσύνη στις κυβερνήσεις από αριστερά είτε δεξιά και αναζητούν κάτι νέο που να εγγυηθεί την ελευθερία, την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη. Κάτι το νέο, που θα συστηματοποιήσει τις γνώσεις και θα επιλέγει το καλύτερο από το χειρότερο.
Σε αυτή λοιπόν την κρίσιμη φάση, ο άνθρωπος οφείλει να ενεργοποιήσει τη νοημοσύνη που τον προίκισε η φύσις για να επιβιώσει σε όλες τις φάσεις της εξέλιξής του. Μια όλως εξέχουσα ιδιότητα του ανθρώπου, η οποία και αυτή εξελίσσεται όπως αναπαρίσταται στη σπείρα του σχήματος. Έμαθε με αυτή να καλλιεργεί τη γη, όργωσε τις θάλασσες και αστικοποιήθηκε σε μια πολύ μακρά περίοδο χιλιάδων ετών. Ήταν η Εποχή της Γεωργίας, έφτιαξε μηχανές εδώ και 2-3 αιώνες βελτιώνοντας τη ζωή του, ήταν η Βιομηχανική Εποχή και εδώ και μερικές δεκαετίες ανακάλυψε και μπήκε στο διαδίκτυο της ευρείας και ταχείας επικοινωνίας αλλά και της πληροφόρησης και της σύγχυσης. Διαπιστώνει κανείς ότι στην εξέλιξή της, η νοημοσύνη του ανθρώπου αποκτά κάποια επιτάχυνση, από μια φάση δεκαετιών.
Διαφαίνεται ότι σε αυτή τη συγχυτική φάση που διερχόμεθα αυτό μόνο που απομένει είναι σοφία, που είναι και αυτή έμφυτη στην ανθρώπινη φύση, να τον καθοδηγήσει στις ενέργειες εκείνες, που θα του επιτρέψουν την περαιτέρω ομαλή εξέλιξη του. Εισερχόμεθα επομένως, σε μια νέα εποχή που θα μπορούμε να ονομάσουμε, Εποχή της Σοφίας η οποία θα στηριχτεί στους ώμους της εποχής της πληροφορικής...
Η σοφία λοιπόν αυτή που εκφράστηκε στο συμπόσιο των επτά σοφών της αρχαιότητος και αποτέλεσε το βάθρο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού που γέννησε το Δυτικό πολιτισμό, είναι μια λέξη καταλύτης για την σημερινή μας εποχή. Σας θυμίζω ιστορικά ότι οι επτά σοφοί της αρχαιότητος, που ήταν περισσότεροι των επτά, ήταν Έλληνες από όλα τα μέρη του αρχαίου κόσμου, άνθρωποι παντογνώστες που εναποθήκευσαν στα συμπόσια τους την πρακτική σοφία του υγιούς κοινού νου για τον σύνολο των ανθρωπίνων αξιών της ζωής.
Οι πιο συχνά αναφερόμενοι ήταν ο Θαλής ο Μιλήσιος, ο Σόλων ο Αθηναίος, ο Βίας ο Πριηνεύς, ο Πιττακός ο Μυτιληναίος, ο Χίλων ο Σπαρτιάτης, ο Κλεόβουλος ο Ρόδιος και ο Περίανδρος ο Κορίνθιος. Σύμφωνα με τον θρύλο οι επτά σοφοί συναντιόνταν στην αυλή ισχυρών ηγεμόνων άλλα και σε άλλους ιερούς τόπους, και στα συμπόσια τους συζητούσαν τα προβλήματα που απασχολούσαν την κοινωνία εκείνης της εποχής. Ήταν η σοφία αυτή, που τους έκανε να αντιληφθούν, ότι Έλληνες από διαφορετικές πόλεις -κράτη, είχαν μια κοινή γλώσσα, σέβονταν τους ίδιους θεούς, ώστε να αποκτήσουν μια κοινή συνείδηση στην αντιμετώπιση παντός κοινού εχθρού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα εκείνη την εποχή ήταν οι Πέρσες.
Στην σύγχρονη εποχή όμως που οι γνώσεις μας αυξάνονται ταχύτητα, με γεωμετρική πρόοδο, ο πολύγλωσσος ανθρώπινος νους αδυνατεί να πλέον να συνειδητοποιήσει, και πόσω μάλλον να επεξεργαστεί την πληθώρα των γνώσεων αυτών, είναι πολύ δύσκολο να διακριθεί κάποιος παντογνώστης σοφός όπως στους αρχαίους χρόνους. Είναι δυνατό όμως να ξεχωρίσει κανείς προσωπικότητες που έχουν διακριθεί σε ένα εξειδικευμένο και συγκεκριμένο τομέα της επιστήμης ή και της τέχνης που θα μπορούσε κανείς να τους χαρακτηρίσει πλέον «σύγχρονους σοφούς».
Η ιδέα για την αναβίωση του συμποσίου των επτά σοφών του κόσμου, γεννήθηκε προ ετών και συζητήθηκε μεταξύ των φίλων και συναδέλφων, του αειμνήστου Παναγιώτη Σπύρου και Δημητρίου Μπουλαφέντη, του Ιωάννη Στίνιου και Διονύσου Κόκκινου. Αφού καλλιεργήθηκε διαδόθηκε γρήγορα και ζητήθηκε με προθυμία από τον ιατρικό και άλλους φορείς, και τελικά υλοποιήθηκε με το πρώτο συμπόσιο των επτά σοφών του κόσμου που διενεργήθηκε για πρώτη φορά το Μάιο του 2007 με προσκεκλημένους του επτά σοφούς του κόσμου εις τον τομέα της καρδιοχειρουργικής, υλοποίηση που έγινε με τη μείζονα προσφορά του μεγάλου ευεργέτη καπετάνιου Βασίλη Κωνσταντακόπουλου και του υιού του Αχιλλέα Κωνσταντακόπουλου, δημιουργών του σημαντικού θέρετρου Κόστα Ναβαρίνο, για την ανάδειξη του τουρισμού και μιας μεγάλης περιοχής της Ελλάδας, της Μεσσηνίας.
Βρισκόμεθα εν όψει του «Δευτέρου Συμποσίου των Επτά Σοφών του Κόσμου: στον τομέα της Κοσμολογίας και των νέων εξελίξεων των επιστημών της», το οποίο προγραμματίζεται για τις 2- 4 Οκτωβρίου 2015 στην Αθήνα και στη Μεσσηνία έχουν προσκληθεί επτά από τους πιο διάσημους κοσμολόγους και από τις συναφείς επιστήμες που ερευνούν την ορατήν ύλη και την ενέργεια του μικρού και του μεγάλου κόσμου.
Ευελπιστούμε ότι ο θεσμός των συμποσίων των επτά σοφών θα συνεχιστεί και θα καθιερωθεί εφόσον υπάρχουν άνθρωποι οραματιστές και πατριώτες όπως π.χ. ο Καπετάν Βασίλειος και ο γιος του, ο Αχιλλέας που υποστηρίζουν την προσπάθεια αυτή.
Η σύγχρονη Ελλάδα συμμετέχει στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, όπως έχει αποδείξει περίτρανα με την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας και όπως αποδεικνύουν οι δραστηριότητές της μέσα και έξω από την ενωμένη Ευρώπη. Το πλούσιο ιστορικό παρελθόν που την έχει εμπλουτίσει με εμπειρίες και σοφία, αποτελεί πάντοτε πηγή έμπνευσης για τη σύγχρονη εποχή. Ως εκ τούτου, έχει το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να μοιραστεί τη σοφία αυτή και να προτείνει νέους θεσμούς. Όπως λοιπόν, στην αρχαία εποχή η πνευματική δημιουργία των επτά σοφών αποτελούσε γέφυρα που συνέδεσε μεταξύ τους τα διάφορα ελληνικά φύλα και πόλεις-κράτη και οικοδόμησε μια ευρύτερη κοινωνία για εμάς τους Έλληνες, μια ιδανική πατρίδα, έτσι και σήμερα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης ευελπιστούμε η αναβίωση του θεσμού του Συμποσίου των επτά σοφών του σύγχρονου κόσμου στις επιστήμες και στις τέχνες να δράσει καταλυτικά και να συμβάλει στην ομαλή οικοδόμηση μιας ευρύτερης κοινωνίας όπου το άτομο δε θα χάσει την ιδιαίτερη ταυτότητά του και θα διατηρήσει το δικαίωμα να έχει ανάλογα με τις δυνατότητες του, τον τρόπο ζωής και να πιστεύει στο θεό που επιθυμεί.
*Η HuffPost Greece είναι χορηγός επικοινωνίας στο 2ο Συμπόσιο των Επτά Σοφών με θέμα την Κοσμολογία που θα πραγματοποιηθεί 2-4 Οκτωβρίου 2015 στην Αθήνα και τη Μεσσηνία.