Οι τελευταίες εξελίξεις στα Βαλκάνια με κύριο περιστατικό την έξαρση των εθνοτικών συγκρούσεων στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας φέρνει ξανά στην επιφάνεια τους υφέρποντες εθνικισμούς που καταδυναστεύουν εδώ και δεκαετίες τη γειτονιά μας. Μια γειτονιά που έχει πληρώσει με πολέμους, σε σημείο να ομιλούμε και για εθνοκαθάρσεις σε ορισμένες περιπτώσεις, το θρησκευτικό και εθνικιστικό φανατισμό που καταδυναστεύει κοινωνίες και πολιτικούς της περιοχής μας. Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις είναι φανερό ότι αρχίζει και δημιουργείται σταδιακά ένα δίπολο σύγκρουσης στη Βαλκανική χερσόνησο που δύναται να δημιουργήσει ανεξέλεγκτες εξελίξεις στην περιοχή και να οδηγήσει ακόμη και σε γεωγραφικές ανακατατάξεις με κεντρικό μοχλό αλλαγών την εθνοτική καταγωγή, Αλβανοί εναντίον Σλάβων αλλά και τη θρησκεία, Μουσουλμανισμός σε αντιδιαστολή με τον Χριστιανισμό.
Στη μια πλευρά του δίπολου βρίσκονται οι Αλβανοί που με βασικό πολιτικό ενορχηστρωτή τον Αλβανό Πρωθυπουργό Έντι Ράμα προσπαθούν να επαναφέρουν στο προσκήνιο της Βαλκανικής διπλωματίας την ιδέα της «ενιαίας Αλβανίας» με αναφορά στην «ανάγκη» των Αλβανικών πληθυσμών που ζουν μακριά από τον κεντρικό γεωγραφικό ιστό της Αλβανίας να ζήσουν σε ένα ενιαίο κράτος με κεντρική δομή που να ορίζεται από τα Τίρανα. Τα πρώτα αποτελέσματα αυτής της τακτικής τα βλέπουμε ήδη στην ΠΓΔΜ αλλά και σε περιοχές της Σερβίας που υπάρχει έντονα το Αλβανικό στοιχείο και πληθυσμιακά, αλλά και πολιτισμικά. Σημείο κλειδί θα αποτελέσει και η στάση του Ράμα στο θέμα του Κοσόβου. Τα μέχρι στιγμής στοιχεία δεν συνηγορούν σε μια ήπια τακτική αντιμετώπισης αυτού του φλέγοντος ζητήματος. Το αν η τακτική αυτή θα αποκτήσει πέρα από ρητορική έκφραση και πρακτική εφαρμογή, είναι κάτι στο οποίο δεν μπορεί να απαντήσει κανείς με σιγουριά και εξαρτάται και από την πολιτική στρατηγική της άλλης πλευράς του δίπολου.
Η δεδομένη πρόθεση της Τουρκίας για επέκταση της επιρροής της στα Βαλκάνια και ο τρόπος που θα εξελιχθεί είναι ένα από τα βασικότερα ερωτηματικά για το προς τα πού θα οδεύσει η περιοχή στο άμεσο μέλλον.
Στην άλλη πλευρά του δίπολου συναντά κανείς τους Σλαβόφωνους και κυρίως τους Σέρβους, που σύμφωνα με διεθνούς αναλυτές έχουν δεθεί πολιτικά στο άρμα της Ρωσίας και προωθούν τα συμφέροντα της Ρωσίας στην περιοχή. Η εκλογή στην Προεδρία του Αλεξάντερ Βούκιτς πρώην μετανοημένου εθνικιστή και νυν υπέρμαχου της ρωσικής παρουσίας στα Βαλκάνια, αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για το μέχρι που μπορεί να φτάσει η ένταση με την Αλβανία και κυρίως, το μέχρι που θα επιτρέψει η Ρωσία να φτάσει η ένταση με την Αλβανία.
Ούτε όμως η Αλβανία φαίνεται να αναμοχλεύει αυτόνομα τις παλιές αμαρτωλές και εθνικιστικές ιστορίες που στοιχειώνουν γενιές και γενιές στην περιοχή μας. Σύμφωνα με αναλυτές, πίσω από τη ρητορική του Αλβανού Πρωθυπουργού βρίσκεται το μακρύ χέρι της Τουρκίας που προσπαθεί μέσω της Αλβανίας να αναδιατάξει τις ισορροπίες στην περιοχή της Βαλκανικής Χερσονήσου. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στην περιοχή για τα εγκαίνια του μεγαλύτερου ισλαμικού τεμένους στην περιοχή, που έγινε στα Τίρανα παρουσία και του Έντι Ράμα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η τουρκική Κυβέρνηση έχει αναλάβει κατά το παρελθόν και την εκπαίδευση στελεχών της αλβανικής Αστυνομίας στο πλαίσιο της συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες. Η δεδομένη πρόθεση της Τουρκίας για επέκταση της επιρροής της στα Βαλκάνια και ο τρόπος που θα εξελιχθεί είναι ένα από τα βασικότερα ερωτηματικά για το προς τα πού θα οδεύσει η περιοχή στο άμεσο μέλλον.
Αυτό που βλέπουμε στην περιοχή είναι ένα εν εξελίξει power game ανάμεσα σε δύο χώρες, Τουρκία και Ρωσία, που δεν γνωρίζει κανείς ούτε το στόχο ούτε τις κρυφές, αν υπάρχουν, συνιστώσες του. Το σίγουρο είναι ότι τα Βαλκάνια δεν έχουν την πολυτέλεια να επαναλάβουν τα λάθη του παρελθόντος.