Μόλις 48 ώρες μετά το αποτέλεσμα των γερμανικών κοινοβουλευτικών εκλογών την Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου, που κλόνισε την παντοδυναμία της Άνγκελα Μέρκελ, ο Εμμανουέλ Μακρόν, με τον λόγο που εκφώνησε στη Σορβόνη την Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου, αποκρυστάλλωσε τις προτάσεις του για τις αλλαγές που προτείνει για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Την ίδια ημέρα, η γερμανική εταιρία Siemens και η γαλλική Alstom ανακοίνωσαν τη συνένωσή τους στον τομεά των σιδηροδρομικών επικοινωνιών, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον ανταγωνισμό του κινεζικού κολοσσού CRRC. Ταυτόχρονα, η ηττημένη Μαρί Λεπέν βρήκε την ευκαιρία να επανέλθει στην επικαιρότητα, πανηγυρίζοντας για την είσοδο στο Γερμανικό Κοινοβούλιο του συγγενικού με το δικό της κόμμα, του ξενοφοβικού και ακροδεξιού κόμματος AfD (Εναλλακτική για την Γερμανία).
Ποτέ στο παρελθόν δεν έχουν βρεθεί τόσο κοντά η Γαλλία και η Γερμανία, πολιτικά, οικονομικά και κυρίως στρατηγικά. Προσέγγιση στην οποία συνέβαλε αποφασιστικά η ετυμηγορία για το Brexit στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κατά συνέπεια, η συγκυρία δείχνει εξαιρετική προκειμένου να προωθηθούν οι αλλαγές προς την περαιτέρω ουσιαστική ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Γερμανικές εκλογές και ευρωπαϊκή ακροδεξιά
Οι γερμανικές εκλογές έδειξαν δύο δεδομένα στο εσωτερικό της Γερμανίας, στα οποία η Καγκελαρία της Άγκελα Μέρκελ πεισματικά έκλεινε τα μάτια.
Πρώτον, ότι παρά την πτώση της ανεργίας, μισθοί και συντάξεις παραμένουν παγωμένες για πολλά χρόνια με συνέπειες στην αγοραστική δύναμη των Γερμανών. Πολλοί Γερμανοί πλέον υποχρεώνονται σε δύο δουλειές προκειμένου να τα φέρουν εις πέρας. Η νέα αυτή γερμανική πραγματικότητα είναι αποτέλεσμα των αλλαγών που έγιναν στις εργασιακές σχέσεις επί Καγκελαρίας του σοσιαλδημοκράτη Γκέρχαρντ Σρέντερ.
Δεύτερον, ότι το προσφυγικό δημιουργεί αντιδράσεις και στην γερμανική κοινωνία, παρά το ότι η ίδια εμφανίζει από τις πιο διευρυμένες αντιλήψεις στα θέματα της ένταξης προσφύγων. Η ραγδαία άνοδος της ακροδεξιάς μέσω του AfD στηρίχτηκε στην ρητορική κατά των προσφύγων. Το ποσοστό 12% των Γερμανών ψηφοφόρων που ανήκουν στην ακροδεξιά επί δεκαετίες διέλαθε στα υπόλοιπα κόμματα, μέχρι της εμφανίσεως των προσφυγικών ροών επί γερμανικού εδάφους.
Το λάθος της Άνγκελα Μέρκελ ήταν ότι κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας αρνήθηκε επίμονα τη ρητορική αντιπαράθεσή της με το κόμμα AfD υποτιμώντας την δυναμική του. Έτσι χάθηκε η ευκαιρία να τα βάλει η ίδια η Μέρκελ με αυτήν την πολύ συντηρητική έως σκοτεινή πλευρά της Γερμανίας και να κερδίσει πόντους από την έκβαση της μάχης. Το αποτέλεσμα είναι ότι η Άνγκελα Μέρκελ ξεκινά την τέταρτη -και ίσως τελευταία θητεία της- με το εξής αρνητικό πρόσημο: είναι αρεστή στο εξωτερικό αλλά όχι στο εσωτερικό της Γερμανίας.
Αντίστοιχο πρόσημο αρχίζει να εμφανίζει αχνά και ο Εμμανουέλ Μακρόν. Στο εξωτερικό η δημοτικότητα του Γάλλου προέδρου ανεβαίνει διαρκώς. Ενώ αντίθετα, στο εσωτερικό της Γαλλίας, μετά την θριαμβευτική εκλογή του, οι αλλαγές στα εργασιακά που επιχειρεί τον καθιστούν μη αρεστό σε πολλούς θιγόμενους Γάλλους.
Άρα, η επιμονή σε ουσιαστικές αλλαγές στην Ενωμένη Ευρώπη είναι αναγκαία και για τους δύο, τον Γάλλο πρόεδρο και την Γερμανίδα καγκελάριο. Μέσα από αυτές μπορούν να πετύχουν προς όφελος όλων τη βελτίωση της ευρωπαϊκής οικονομίας, η οποία μέχρι σήμερα ταλανίζεται από οικονομικές κρίσεις των χωρών - μελών και αναιμική ανάπτυξη και να χτυπήσουν την ακροδεξιά που ελοχεύει στις περισσότερες χώρες - μέλη για να αυξήσει τα ποσοστά της.
Συγχώνευση Siemens - Alstom και κινεζικός ανταγωνισμός
Η εσπευσμένη ενοποίηση των δύο κολοσσών, Siemens και Alstom, αντικατοπτρίζει την επιτακτική ανάγκη ουσιαστικής ενοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. H Siemens διαχειρίζεται τα τρένα υψηλής ταχύτητας ICE στην Γερμανία, ενώ η ALSTOM τα αντίστοιχα γαλλικά TGV. Ανταγωνιζόμενες η μία την άλλη σε παγκόσμιο επίπεδο, έχουν χάσει συμβόλαια μεγάλων έργων, όπως του μετρό του Σάο Πάολο, τα οποία έχει κερδίσει η κινεζική CRRC. Η κρατική εταιρεία CRRC δημιουργήθηκε από την συνένωση δύο κρατικών κινεζικών εταιρειών, της CNR και της CSR, που ανδρώθηκαν αγοράζοντας αρχικά τεχνολογία από την γαλλική ALSTOM. Μετά την ενοποίηση, η CRRC κινήθηκε επιθετικά σε παγκόσμιο επίπεδο. Αγόρασε εταιρείες όπως του μετρό του Σικάγο, μια από τις δυναμικότερες παγκοσμίως στον τομέα λειτουργίας των τρένων και των μέσων σταθερής τροχιάς. Έστησε εργοστάσια παραγωγής από την Μαλαισία μέχρι την Βόρεια Καρολίνα. Ανέλαβε το μετρό της Πράγας και στοχεύει τώρα στο έργο τρένων μεγάλης ταχύτητας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αν Siemens και Alstom επέμεναν στον ξεροκέφαλο πλέον ανταγωνισμό τους, σύντομα θα ήταν εκτός παγκόσμιου παιχνιδιού. Η συγχώνευση Siemens και Alstom άφησε στα κρύα του λουτρού την καναδική Borbadier, η οποία ανέμενε να προχωρήσει σε συμφωνία με την Siemens ώστε να σώσει θέσεις εργασίας στο Κεμπέκ και στην Βόρεια Ιρλανδία.
Είναι η πρώτη φορά που η Ευρωπαϊκή Ένωση από ιδρύσεώς της, αποκτά ένα τόσο σημαντικό πολιτικό βάρος όχι μόνο για το μέλλον Γαλλίας και Γερμανίας, αλλά και ολόκληρης της ευρωπαϊκής ηπείρου.