Η πρόταση της κυβέρνησης για την αύξηση των συντελεστών του φόρου εισοδήματος και της έκτακτης εισφοράς θα επιφέρει σημαντική μείωση στο διαθέσιμο εισόδημα των φορολογουμένων, που δηλώνουν μηνιαίο εισόδημα από €700 και πάνω. Έρχεται να προστεθεί στη γνωστή και καταστροφική πολιτική της υπερφορολόγησης που ακολουθείται συστηματικά τα τελευταία 6 έτη: αύξηση ΦΠΑ, τετραπλασιασμός ΕΦΚ πετρελαίου, φόροι οινοπνευματωδών ποτών και καπνού, αύξηση τελών κυκλοφορίας, επταπλασιασμός του φόρου ακίνητης περιουσίας κ.α.
Η πρόταση του οικονομικού επιτελείου προς τους δανειστές προβλέπει συντελεστή 22,5% για ετήσιο μικτό εισόδημα έως €25.000, 32% για εισόδημα από €25.000 έως €42.000, 42% για εισόδημα από €42.000 έως €60.000 και 50% για το υπερβάλλον εισόδημα. Αντίστοιχα η έκτακτη εισφορά παραμένει 0,7% για μικτό εισόδημα από €12.000 έως €20.000, ενώ αυξάνεται σε 3% έως τις €30.000, σε 5% έως τις €50.000, σε 6% έως τις €100.000, σε 8% έως τις €500.000 και σε 10% από εκεί και πάνω. Η έκτακτη εισφορά δεν είναι κλιμακωτή όπως ο φόρος εισοδήματος, αλλά επιβάλλεται ο ανώτερος συντελεστής από το πρώτο ευρώ!
Στον παρακάτω πίνακα παρατηρούμε την επερχόμενη μεγάλη αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης, ιδιαίτερα στα μεσαία εισοδήματα που λαμβάνουν από €1.000 μέχρι €2.000 κάθε μήνα.
Μάλιστα, αν τη συγκρίνουμε με το 2009 θα δούμε ότι τα φορολογικά βάρη έχουν σχεδόν διπλασιαστεί για τους πολίτες:
Μαζί με φόρους και ασφαλιστικές εισφορές το μισθολογικό κόστος των επιχειρήσεων θα είναι διπλάσιο από τον καθαρό μισθό που αναλογεί σε κάθε εργαζόμενο. Θα πληρώνουν δηλαδή έναν εργαζόμενο για δύο! Αυτό φυσικά οδηγεί σε αύξηση της μαύρης εργασίας.
Αντί να μειωθούν οι κρατικές σπατάλες, να αναδιοργανωθεί η δημόσια διοίκηση, να εφαρμοστούν οι αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές, να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή και να δοθεί όλο το βάρος στην ανάπτυξη, επιλέγεται η συνεχής αύξηση φόρων.
Το αποτέλεσμα όμως αυτής της φοροκαταιγίδας (€35 δισ. συνολικά μέτρα από το 2010) είναι αποκαρδιωτικό:
•Τα φορολογικά έσοδα έχουν μειωθεί κατά €4,2 δισ. έναντι του 2009 (41 έναντι 45)
•Η χώρα έχει απολέσει το 25% του εισοδήματός της
•Το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών έχει συρρικνωθεί κατά 30%, ενώ έχει μειωθεί δραματικά η αγοραστική τους δύναμη (σε επίπεδα 25% κάτω από το μέσο όρο της ΕΕ)
•Η υψηλή φορολόγηση αποτελεί βασικό αποτρεπτικό στοιχείο για νέες επενδύσεις.
•Η φοροδιαφυγή οργιάζει εις βάρος των συνεπών φορολογουμένων
Η έκτασή της παραοικονομίας φαίνεται από το γεγονός ότι το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών ανέρχεται συνολικά σε €153 δισ. και στην εφορία δηλώνονται μόλις €74 δισ.! Π.χ. τα 2/3 των ελεύθερων επαγγελματιών δηλώνει ετήσιο εισόδημα έως €5.000, το ίδιο και το 85% των αγροτών! Η εξάπλωση της φοροδιαφυγής είναι και το στοιχείο που οδηγεί σε συρρίκνωση της περίφημης φορολογικής βάσης και κάνει την φορολογική πολιτική κοινωνικά άδικη, αφού τα βάρη πέφτουν εξ ολοκλήρου σε ένα συγκεκριμένο ποσοστό συνεπών φορολογουμένων.
Το παρακάτω γράφημα δείχνει ότι μόλις το 11% των φορολογουμένων (800 χιλιάδες) αποδίδει το 65% του συνολικού φόρου (€5,6 δισ.)! Πρόκειται για όσους δηλώνουν εισόδημα από €1.240 μηνιαίως και άνω. Αυτό δείχνει αφενός τη μείωση των εισοδημάτων στα χρόνια της κρίσης: 6 στους 10 μισθωτούς και συνταξιούχους λαμβάνουν πλέον έως €1.000. Αφετέρου όμως αποκαλύπτει και το μέγεθος της φοροδιαφυγής.
Συνολικά εισπράχθηκαν το 2015 €8,8 δισ. για φόρο και έκτακτη εισφορά. Το 11,9% δηλαδή του συνολικού δηλωθέντος εισοδήματος (€74 δισ.). Το ποσό αυτό αναλογεί σε €1.192 μέσο ετήσιο φόρο ανά φορολογούμενο. Δεν κατανέμεται όμως ισοβαρώς, καθώς στην πράξη το 11% πληρώνει πολλαπλάσιο φόρο έναντι των υπολοίπων, όπως φαίνεται παρακάτω.
Για να πετύχουμε όμως αύξηση εσόδων και κοινωνική δικαιοσύνη θα πρέπει να διευρυνθεί η φορολογική βάση. Υπάρχουν οι εξής 3 εναλλακτικοί τρόποι:
1.Πάταξη της φοροδιαφυγής, η οποία στοιχίζει στο κράτος €10 δισ. έσοδα ετησίως. Λύσεις υπάρχουν:
•Νομοθεσία και κίνητρα υπέρ της χρήσης πλαστικού χρήματος
•Έκδοση ηλεκτρονικών τιμολογίων
•Σύνδεση ταμειακών μηχανών με το Taxis
•Λοταρία αποδείξεων
•Έκπτωση φόρου 100% για κάθε απόδειξη από ελεύθερους επαγγελματίες και άλλους επιρρεπείς προς τη φοροδιαφυγή επαγγελματικούς κλάδους,
•Καλλιέργεια φορολογικής ηθικής και συνείδησης
2.Μικρή μείωση του αφορολόγητου ορίου με παράλληλη μείωση των φορολογικών συντελεστών. Φιλοσοφία που ακολουθείται από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες
3.Όλες οι δαπάνες να αφαιρούνται από το φορολογητέο εισόδημα και η διαφορά εσόδων - εξόδων να φορολογείται με οριζόντιο φόρο 10% έως 12%. Σύστημα που έχει υιοθετηθεί στις ΗΠΑ. Το κίνητρο για καταγραφή όλων των εξόδων θα μειώσει την παραοικονομία, αυξάνοντας έτσι τα έσοδα από ΦΠΑ, καθώς και τα συνολικό δηλωθέν εισόδημα.