Την προπερασμένη Κυριακή στη συνάντηση με τους θεσμούς στο Χίλτον, η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Έφη Αχτσιόγλου παρουσίασε τις προτάσεις της ελληνικής πλευράς με επιχειρήματα, στατιστικές και παραδείγματα. Οι εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών θεσμών (Όπως αποκαλύπτει η «Εφημερίδα των Συντακτών») παρέμειναν σιωπηλοί (!) και η συζήτηση εξελίχθηκε ουσιαστικά σε διαπραγμάτευση μεταξύ Αθήνας και ΔΝΤ. Η Ντέλια Βελκουλέσκου έλεγε ότι δεν κατανοεί το σκεπτικό της Ελληνίδας υπουργού, χωρίς ωστόσο να επιχειρηματολογεί. Η ελληνική πλευρά πίεζε την εκπρόσωπο του ΔΝΤ για να απαντήσει με επιχειρήματα γιατί δεν θέλει την ελληνική πρόταση, αλλά μάταια. Η Έφη Αχτσιόγλου ζήτησε να μάθει τον ακριβή λόγο που η συνομιλήτριά της αρνείται κάθε κουβέντα για τα εργασιακά στη βάση των ελληνικών θέσεων. Και η απάντηση της Ντέλιας Βελκουλέσκου ήταν: «Δεν ζήτησα εγώ δάνειο». Η Ντέλια Βελκουλέσκου ακολούθησε την ίδια τακτική και σε συνάντηση που είχε, με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Η εκπρόσωπος του ΔΝΤ σε έντονο ύφος φέρεται να είπε απευθυνόμενη στον υπουργό Οικονομικών: «Έχετε βάλει στόχους και θέλετε να τους πετύχετε. Σε τελική ανάλυση, εσείς μας φωνάξατε». Η συνάντηση, λόγω των υψηλών τόνων και του ιταμού ύφους της, έληξε σχεδόν αμέσως.
Όπως είχαν επισημάνει εμπειρογνώμονες του υπουργείου Οικονομικών το 2013, μετά το λάθος με τους πολλαπλασιαστές, η Ελλάδα βρισκόταν αντιμέτωπη με το δεύτερο λάθος, το οποίο έγκειται στο ότι κανείς δεν μέτρησε τις επιπτώσεις στην κατανάλωση από τη δραματική αύξηση της φορολογίας (άμεσης και έμμεσης) και τη συμπεριφορά των νοικοκυριών. Δηλαδή αυτό που αποτυπώνεται στη μεγάλη μείωση των φορολογικών εσόδων τον Ιανουάριο και προβλέπεται να συνεχιστεί και τον Φεβρουάριο, αν όσοι χρωστούν στο δημόσιο δεν σπεύσουν να ρυθμίσουν την οφειλή τους. Για να σώσει ότ,ι σώζεται ο τότε γενικός γραμματέας εσόδων Χάρης Θεοχάρης άρχισε σαφάρι συγκέντρωσης εσόδων με «όπλο» τις κατασχέσεις όχι μόνο περιουσίας και των καταθέσεων, αλλά ακόμη και μισθών και συντάξεων. Το σφάλμα των πολλαπλασιαστών του ΔΝΤ το 2010 ξεπερνούσε το -20%. Ακόμα όμως και το 2012, το σφάλμα ήταν -7%!!
Στο σημείο αυτό θα μπορούσαν να παρέμβουν εκείνοι που έφεραν το ΔΝΤ στην Ελλάδα και με την υποτιθέμενη εξαιρετική τεχνογνωσία του θα έβγαζε τη χώρα από τη χρεοκοπία. Όμως ο Γιώργος Παπανδρέου είναι απασχολημένος και ταξιδεύει ως ισόβιος πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και η Φώφη Γεννηματά άρχισε να μετράει τον πολιτικό της χρόνο από το 2015! Τα υπόλοιπα τα γνωρίζετε. Έκτοτε -λοιπόν- έχουν περάσει σχεδόν επτά χρόνια και τα λάθη συνεχίζονται, όχι φυσικά από άγνοια, αλλά από σκοπιμότητα. Αυτό προκύπτει ξεκάθαρα από τη συγκεκριμένη συμπεριφορά της εκπροσώπου του Ταμείου. Ενός Ταμείου που δυστυχώς, δέχτηκε να γίνει «πιστόλι» εκβιασμών και εξυπηρέτησης αλλότριων σκοπών. Διότι όπως σαφώς προκύπτει, το ΔΝΤ δεν έχει κανένα λόγο να μετέχει των διαβουλεύσεων με την ελληνική πλευρά αφού συνεχώς υποστηρίζει ότι χωρίς κούρεμα του χρέους, αυτό δεν μπορεί να γίνει βιώσιμο.
Και ενώ το Βερολίνο για δικούς του λόγους ξεκαθαρίζει ότι το χρέος τουλάχιστον μέχρι το 2018 δεν πρόκειται να κουρευτεί, το ΔΝΤ δέχεται να συζητά για ετήσια πλεονάσματα 3,5%, ώστε να μπορεί η χώρα να αποπληρώνει τις δανειακές της υποχρεώσεις. Έχουμε δηλαδή ένα λάθος ακόμα. Διότι τέτοια πλεονάσματα στην κατάσταση που βρίσκεται η ελληνική οικονομία, είναι αδύνατον να εκπληρωθούν με φυσιολογικό οικονομικό τρόπο. Και ο μόνος τρόπος που θεωρητικά απομένει, είναι ο τρόπος Μητσοτάκη. Δηλαδή οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις σε συνδυασμό με την αύξηση των φόρων μέσω της μείωσης του αφορολόγητου ορίου. Με λίγα λόγια δεν πρόκειται για την ύστατη συνταγή επιτυχίας, αλλά για τη ληξιαρχική πράξη θανάτου με σκοπό να εκδιωχθεί και μάλιστα από την ψήφο των πολιτών μια κυβέρνηση που με κανένα τρόπο δεν πρέπει να είναι αυτή που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση.
Μα και μετά, πάλι από κρίση σε κρίση δεν θα σύρεται η χώρα μας; Αυτό είναι σίγουρο, πλην όμως με τους πολίτες ταπεινωμένους και εξουθενωμένους η χειρουργική αναισθησία μοιάζει πολυτέλεια. Και αν χρειαστεί εκβιασμός, υπάρχουν και οι γεωστρατηγικές προκλήσεις για την περιχαράκωση της πειθαρχίας. Ομολογώ πως δεν είμαι σε θέση να δώσω καμιά συμβουλή. Θα ήθελα όμως σαν πολίτης να γνωρίζω την κατάσταση και το διακύβευμα, πριν λάβω αποφάσεις και διατυπώσω κρίσεις. Και αυτό είναι δουλειά της σημερινής κυβέρνησης που αφέθηκε, από την αντιπολίτευση, μόνη απέναντι στα θηρία. Να μιλήσει καθαρά προς πάσα κατεύθυνση, διότι όπως αποκαλύπτεται, οι διαβουλεύσεις με τους θεσμούς αξιοποιούνται ως πρόσχημα για την εξουδετέρωση των αντιστάσεων της χώρας.