Πού είναι η σαμπάνια, ανέκραξαν με ενθουσιασμό οι οπαδοί του Εμμανουέλ Μακρόν, το βράδυ της Κυριακής στο ίδρυμα Άγγελου κ. Λητώς Κατακουζηνού, στην Λεωφόρο Αμαλίας, απέναντι από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, μόλις ανακοινώθηκαν τα νικηφόρα αποτελέσματα. Οι σαμπάνιες άνοιξαν, τα ποτήρια γέμισαν και τα μέλη της Επιτροπής AKROPOLE, που ιδρύθηκε στην Αθήνα από μέλη του κινήματος En Marche, βγήκαν στο μπαλκόνι του ιδρύματος Κατακουζηνού και φωτογραφήθηκαν με φόντο το Ελληνικό Κοινοβούλιο, το έμβλημα της ελληνικής δημοκρατίας. Η πιθανότητα εισόδου της Μαρίν Λεπέν στο Ελιζέ, την κατοικία του Γάλλου προέδρου, θα προκαλούσε ανατριχίλες και σοκ σε Ευρώπη και ΗΠΑ, παρόμοια με εκείνα της εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ και του Brexit.
Η διαρκής απειλή Μαρίν Λεπέν
Το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών ήταν μια πολύ δυνατή ανάκρουση στην επίθεση των ολοκληρωτικών και ακραίων κομμάτων και κύκλων, που εδώ και αρκετά χρόνια στοχεύουν στη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν πρόκειται, όμως, για οριστική αναχαίτιση και εξάλειψη του ακροδεξιού κινδύνου. Πάνω απ'όλα, το Εθνικό Μέτωπο της Μαρί Λεπέν, κατέγραψε τα καλύτερα αποτελέσματά του μέχρι τώρα και ταυτόχρονα πέτυχε να μην προκαλεί έντονες ανησυχίες και συσπειρώσεις εναντίον του από τους Γάλλους δημοκράτες πολίτες, όμοιες με εκείνες προηγούμενων εκλογικών αναμετρήσεων. Στην πολιτική επιστήμη αυτό λέγεται banalisation.
Το πολύ υψηλό ποσοστό αποχής, που άγγιξε σχεδόν το 27%, απέδειξε ότι το ένα τέταρτο των Γάλλων ψηφοφόρων δεν έλκονται από τις υποσχέσεις κανενός κόμματος ή υποψηφίου και αδιαφορούν για την τυχόν επικράτηση της ακροδεξιάς στην χώρα τους. Αν ο νέος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν διαψεύσει τις ελπίδες όσων Γάλλων τού εμπιστεύτηκαν την έξοδο της χώρας τους από την κρίση, όπως συνέβη και με τον Φρανσουά Ολάντ, τότε το 2022 (χρονιά των επόμενων γαλλικών προεδρικών εκλογών) η κατάληψη της εξουσίας από τους Γάλλους εθνικιστές και φασίστες, είτε με την Μαρί Λεπέν είτε χωρίς αυτήν, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη, για την πέμπτη παγκόσμια οικονομική δύναμη και τρίτη παγκόσμια πυρηνική δύναμη. Και τότε τα πάντα στην Ευρώπη και στον κόσμο θα ανατραπούν.
Το τιτάνιο έργο του Μακρόν
Κατά συνέπεια, το βάρος που αναλαμβάνει ο Εμμανουέλ Μακρόν είναι ίσως το επαχθέστερο για μεταπολεμικό Γάλλο πρόεδρο. Στο εσωτερικό είναι υποχρεωμένος να κινηθεί ταχύτατα σε πολλαπλά επίπεδα. Αλλά, για αρκετό διάστημα της θητείας του θα αναγκαστεί να περπατά με διαφορετικό παπούτσι στο κάθε πόδι.
Αφενός, θα πρέπει να προβεί τάχιστα σε μια σειρά αλλαγών που θα καταστήσει πιο ανταγωνιστική τη γαλλική οικονομία σε παγκόσμιο επίπεδο. Αφετέρου, θα πρέπει γρήγορα να ικανοποιήσει την απαίτηση των Γάλλων πολιτών για μη περαιτέρω επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου τους.
Ανάμεσα στα πρώτα μέτρα που αναμένεται να φέρει προς ψήφιση ο νέος πρόεδρος περιλαμβάνονται αλλαγές στην πολιτική ηθική (απαγορεύσεις και βιοποριστικά δικαιώματα βουλευτών και πολιτικών) την εργασία, την εξυπηρέτηση των φορολογούμενων από τις εφορίες, την εκπαίδευση, την υγεία και την ασφάλεια. Είναι γεγονός ότι μετά από πολλά χρόνια στην Γαλλία επέστρεψαν ως κύρια θέματα της προεκλογικής καμπάνιας η παιδεία και ο πολιτισμός, θέματα τεράστιας σημασίας για τους Γάλλους πολίτες. Για παράδειγμα, ανάμεσα στα νέα μέτρα για την παιδεία προβλέπεται η απαγόρευση χρήσης κινητών τηλεφώνων από μαθητές σε δημοτικά και γυμνάσια, η επαναφορά των τάξεων με 12 μαθητές, η πρόσληψη 5.000 νέων διδασκάλων. Πρόκειται για μέτρα που προσπαθούν να αποκαταστήσουν την ζημιά που έγινε από τις αλλαγές και τις περικοπές στην παιδεία επί Σαρκοζί.
Εξίσου μεγάλες είναι οι προσδοκίες των Βρυξελλών από τον Εμμανουέλ Μακρόν για την επανεκκίνηση της ευρωπαϊκής διαδικασίας ενοποίησης και για μια σειρά θεμάτων, όπως το προσφυγικό, οι σχέσεις με την Ρωσία και οι ξένες επενδύσεις προς την Ευρώπη.
Σε κύριο μέλημα του Εμανουέλ Μακρόν αναδεικνύεται επίσης ο επαναπροσδιορισμός των ισορροπιών του γερμανο-γαλλικού άξονα, που τα τελευταία χρόνια είχε γύρει επικίνδυνα υπέρ του Βερολίνου. Οι σχετικές κινήσεις αναμένεται να εκκινήσουν μετά τις γερμανικές προεδρικές εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2017.
Ένας πρόεδρος χωρίς κόμμα
Εντούτοις, ο Εμανουέλ Μακρόν έχει να αντιμετωπίσει τα πολύπλοκα προβλήματα μιας υπερδύναμης, χωρίς να διαθέτει κομματικές δομές που θα συνδράμουν στο προεδρικό του έργο. Και αυτό προς στιγμήν είναι ο ύφαλος με τον οποίο είναι αντιμέτωπος ο νεοεκλεγείς πρόεδρος: πρέπει να κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές, των οποίων ο πρώτος γύρος διεξάγεται στις 3 και 4 Ιουνίου και ο δεύτερος γύρος στις 17 και 18 Ιουνίου, χωρίς να ηγείται κάποιου κόμματος, αλλά διαθέτοντας μια κίνηση που την στελεχώνουν εθελοντές και στελέχη από την δεξιά και τους σοσιαλιστές.
Σε αυτό το σημείο επανεμφανίζεται ο επικίνδυνος παράγων Μαρίν Λεπέν. Αν το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν έρθει πρώτο στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, ο Εμανουέλ Μακρόν θα βρεθεί απομονωμένος στο προεδρικό μέγαρο, χωρίς περιθώρια να εφαρμόσει τις αλλαγές που έχει υποσχεθεί στους Γάλλους. Αλλά, ακόμη και αν το Εθνικό Μέτωπο καταλάβει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη γαλλική εθνοσυνέλευση, ο Εμμανουέλ Μακρόν θα νιώθει διαρκώς την αναπνοή των Γάλλων εθνικιστών στην πλάτη του.
Ο αγώνας δρόμου, λοιπόν, για τη γαλλική προεδρία δεν έχει τελειώσει ακόμη. Το φώτο φίνις είναι στις 18 Ιουνίου και μέχρι τότε ο Μακρόν θα πρέπει να βάλει τα δυνατά του, ώστε να έρθει τρίτη και καταϊδρωμένη η επικίνδυνη αντίπαλός του στην κούρσα των βουλευτικών εκλογών. Αν το καταφέρει, η παρουσία του στο ευρωπαϊκό και διεθνές πολιτικό στερέωμα θα είναι αδιαμφισβήτητη και καταλυτική.