Τα τελευταία χρόνια, ακολουθώντας τα αμερικάνικα κι ευρωπαϊκά πρότυπα, κάθε τρίτη Κυριακή του Ιούνη γιορτάζουμε τη Γιορτή του Πατέρα. Η γιορτή, που φέτος γιορτάζεται στις 18 Ιουνίου, τιμά τους πατέρες, τους πατρικούς δεσμούς και την επιρροή και συμβολή των πατέρων στην κοινωνία. Όσο κι αν είναι μια γιορτή ξένη στην ελληνική παράδοση, οι καθολικές χώρες γιορτάζανε το Μάρτιο τη γιορτή του Πατέρα από τον μεσαίωνα ακόμα, την ημέρα της γιορτής του Αγίου Ιωσήφ. Αργότερα, στην Αμερική πια και συγκεκριμένα τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθιερώθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα η Γιορτή του Πατέρα ώστε να εξισωθεί ο ρόλος του πατέρα με της μητέρας, καθώς ήδη εορταζόταν αντίστοιχη γιορτή για τις μητέρες. Πρωτοστάτης για την καθιέρωση της σύγχρονης αυτής γιορτής ήταν η Sonora Smart Dodd, το 1910, την οποία μεγάλωσε μόνος ο πατέρας της, αυτή και τα πέντε αδέλφια της.
Ακολουθώντας αυτή την πορεία η γιορτή καθιερώθηκε, τα τελευταία χρόνια περισσότερο, και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τη χώρα μας. Ελάχιστοι την ξέρουνε, πολλοί λιγότεροι ίσως τη γιορτάζουνε, αλλά είναι επίσημα καθιερωμένη και τιμά αυτούς τους «άλλους» γονείς, που προσπαθούν και κοπιάζουν κι αυτοί να κάνουν ότι καλύτερο μπορούν. Ας μη γελιόμαστε, όσο κι αν η κοινωνία και ο εαυτός μας ακόμα, μας έχει φορτώσει εμάς τις γυναίκες με το μεγαλύτερο μερίδιο της ανατροφής των τέκνων, υπάρχουν και οι πατεράδες που κουράζονται, αγωνιούν, προσπαθούν κι αγαπούν τα παιδιά τους μέρα και νύχτα.
Θα δούμε καλούς και λιγότερο καλούς πατέρες φυσικά, όπως αντίστοιχα θα δούμε καλές και λιγότερο καλές μητέρες, γιατί κανείς δε γεννιέται με το φωτοστέφανο στο κεφάλι του και τα παιδιά δεν έρχονται με οδηγίες χρήσης. Υπάρχουν πατέρες που από την πρώτη στιγμή είναι εκεί, πάνω από το παιδί και τα κάνουν όλα μαζί με την έταιρο γονιό. Υπάρχουν πατέρες που κάνουν λίγο τον αδιάφορο και σφυρίζουν ανέμελα. Υπάρχουν και πατέρες που πληγώνουν και φεύγουν. Η ποικιλία των κατηγοριών όμως το μόνο που κάνει είναι να επιβεβαιώνει την ανθρώπινη υπόστασή τους και καθόλου δε μειώνει την αξία και την τιμή που πρέπει ν' αποδοθεί στους πατέρες, τα στηρίγματα, τις κολώνες των σπιτιών, τους άντρες που αγαπήσαμε ως παιδιά και τους άλλους άντρες με τους οποίους φτιάξαμε μια κοινή ζωή και κάναμε δικά μας παιδιά.
Αυτά τ' αγόρια που έχουμε δίπλα μας, αυτοί οι άντρες που κάνουν ό,τι μπορούν, ανάλογα με τα πρότυπα που είχαν από τους δικούς τους πατεράδες, ανάλογα με τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους, ανάλογα με τις δυνατότητές τους, σήμερα που γιορτάζουν ας τους ευχηθούμε κι ας τους πάρουμε ένα μικρό δώρο. Δε χρειάζεται το δώρο να είναι ακριβό κι εξεζητημένο. Μπορούμε να προτείνουμε στα παιδιά μας, και παιδιά τους, να τους κάνουνε μια έκπληξη, μια ζωγραφιά, μια κατασκευή ή να τους δώσουνε μι' αγκαλιά κι ένα φιλί. Μπορούμε να τους πάμε μια βόλτα που θα οργανώσουμε εμείς και να σιγουρευτούμε ότι θα διασκεδάσουν και θα ξεκουραστούν. Μπορούμε να τους φτιάξουμε, ή να τους αγοράσουμε, το αγαπημένο τους γλυκό ή φαγητό. Μπορούμε κάθε μέρα να τους σεβόμαστε, να τους ακούμε όταν μιλάνε, να τους έχουμε δίπλα μας και να τους αγαπάμε. Και να τους χαιρόμαστε.