Στο ελληνικό internet έχουμε δει κατά καιρούς διάφορους ιδιόρρυθμους συνανθρώπους μας να γίνονται viral. Όμως το trash περιεχόμενο δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο του διαδικτύου. Οι απαρχές αυτού που ονομάζεται ελληνικό trash tv βρίσκονται πίσω στη δεκαετία του '90.
Η πρώτη εκπομπή τέτοιου τύπου ήταν το «Χρυσό Κουφέτο» με την Αννίτα Πάνια που ξεκίνησε το 1995 στο Μακεδονία TV και στη συνέχεια πήγε στο Star, ένα άκακο τηλεοπτικό συνοικέσιο. Αυτό το νέο τηλεοπτικό είδος που βασιζόταν στη διακωμώδηση πραγματικών χαρακτήρων και το προσωπικό δράμα τους, γοήτευσε το ελληνικό κοινό. Έτσι σύντομα εμφανίστηκαν νέες εκπομπές που ακολουθούσαν το παράδειγμα Πάνια.
Το 1998 η Βίκυ Μιχαλονάκου ξεκινά, το «Ερωτοδικείο» στο New Channel, μια μεταμεσονύκτια εκπομπή σε στυλ ερωτικού δικαστηρίου από την οποία εμφανίστηκαν αρκετές μετέπειτα cult περόνες όπως ο Μίστερ Μπούτιας, ο Εθνικός Σταρ, η Ελένη Λουκά, κλπ. Η τελευταία είναι η πρώτη περίπτωση τηλεοπτικής luben θρησκευτικής διακωμώδησης.
Σκοπός του παρόντος άρθρου δεν είναι να γίνει απογραφή των ελληνικών cult εκπομπών, ούτε και να ασκηθεί κριτική σε αυτές. Στα χρόνια που ακολούθησαν υπήρξε μια πληθώρα του είδους με μικρές διαφοροποιήσεις όπως ενδεικτικά: «Τα Παιδιά της Νύχτας» με τον Κώστα Μυλωνά το 1995, «Στο Αυτόφωρο» με την Πέπη Τσεσμελή και τον δικηγόρο Πέτρο Λεωτσάκο το 1997, «Τα Παρατράγουδα» με την Αννίτα Πάνια το 2001, το «Δεν ήξερες, δεν ρώταγες», με τον Φίλιππο Καμπούρη το 2008 κλπ. Να σημειωθεί πως αρκετοί από τους παρουσιαστές αυτού του είδους συνεχίζουν μέχρι σήμερα ενώ, άλλαξαν κατά την πορεία τους αρκετά κανάλια, αλλά και τίτλους εκπομπών παραμένοντας όμως στην ίδια λογική και τις αρχές της trash tv.
Με την έλευση του διαδικτύου έγινε ένα άνοιγμα στις trash διασημότητες. Έτσι πλέον στο νέο υβριδικό μιντιακό περιβάλλον, τα ΜΜΕ δεν ανταγωνίζονται μεταξύ τους αλλά αλληλοεπιδρούν στο περιεχόμενο που παράγουν και με αυτό τον τρόπο γίνεται μια εκ νέου απορρύθμιση για τις trash περσόνες.
Η συνεχής αναπαραγωγή διάφορων στιγμιότυπων και φράσεων μέσα από τα social media, οδηγεί πολύ γρήγορα στο να δημιουργηθεί ένα μεγάλο φανατικό κοινό το οποίο θα προχωρήσει ακόμα περισσότερο την trash κουλτούρα με τη δημιουργία memes, την οργάνωση σε fan pages, αλλά και διάφορων εμπορικών προσπαθειών όπως party, μπλουζάκια κλπ. με τα εκάστοτε «είδωλα». Αυτό το viral - trash σύμπαν τρέχει σε δύο ταχύτητες, μία για τις «θρυλικές» και άκακες διασημότητες όπως ο Μίστερ Μπούτιας και ο Εθνικός Σταρ που μετρούν δεκαετίες στο χώρο και μία άλλη, για τους διάττοντες αστέρες που εμφανίζονται περιοδικά. Ένας από αυτούς είναι και η περίπτωση που θα αναλυθεί εδώ, ο πατέρας Κλεομένης.
Μέσα από το προσωπικό του κανάλι «Χάραγμα», στο YouTube ο 38χρονος παλαιοημερολογίτης ιερέας Κλεομένης Κεφάλας, διακηρύττει μια ακραία ερμηνεία για τον Χριστιανισμό. Στηριζόμενος στην τεχνοφοβική θεολογική οπτική του παρελθόντος, ο πατέρας Κλεομένης πιστεύει πως κάθε τι που περιέχει μικροτσίπ όπως, υπολογιστές ή κάρτες, είναι φορείς του «Σημαδιού» γνωστό και ως 666. Φυσικά αυτό δεν είναι κάτι νέο καθώς αντίστοιχες δηλώσεις έκανε και η Ελένη Λουκά στις διάφορες εκπομπές που ήταν καλεσμένη τις προηγούμενες δεκαετίες.
Ένα ακόμα στοιχείο της συνωμοσιολογικής χριστιανικής σκέψης, που είναι κοινή σε Λουκά και Κλεομένη είναι η παγκόσμια συνωμοσία των «ελίτ» που αποτελούνται από Εβραίους και μασόνους. Στα μάτια τους κάθε Εβραίος είναι αυτομάτως και μασόνος, κάτι το οποίο σαφώς και δεν έχει καμία λογική βάση. Η παραπάνω παραδοχή που ενστερνίζονται αρκετές ομάδες έχει τις ρίζες της στο Μεσαίωνα όπου κατά τη διάρκειά του ήταν αρκετές οι φορές που οι Εβραίοι λειτούργησαν είτε ως εξιλαστήρια θύματα για τους λοιμούς της εποχής, είτε ως αποδέκτες πογκρόμ καθώς δεν δέχονταν τον προσηλυτισμό στο Χριστιανισμό. Η συζήτηση γύρω από το θέμα είναι μεγάλη και υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία. Ο αντισημιτισμός παρέμεινε ένα επίκαιρο θέμα που τροφοδοτούσε τη συνωμοσιολογική σκέψη και ήταν κυρίαρχο στοιχείο της πολιτικής προπαγάνδας κατά τον 20ό αιώνα με αποκορύφωμα το Ολοκαύτωμα. Στην Ελλάδα αυτή η συζήτηση δεν είναι τόσο θερμή καθώς η εξόντωση του Εβραϊκού πληθυσμού της Θεσσαλονίκης κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν και το ουσιαστικό τέλος του εβραϊκού ζητήματος. Πάραυτα, η συνωμοσιολογική σκέψη που παρέμεινε ενεργή στους κύκλους της ακροδεξιάς και των υπερσυντηρητικών χριστιανών συνέχισε να βλέπει ως εχθρούς τους Εβραίους.
Με την έλευση του διαδικτύου έγινε ένα άνοιγμα στις trash διασημότητες. Έτσι πλέον στο νέο υβριδικό μιντιακό περιβάλλον, τα ΜΜΕ δεν ανταγωνίζονται μεταξύ τους αλλά αλληλοεπιδρούν στο περιεχόμενο που παράγουν και με αυτό τον τρόπο γίνεται μια εκ νέου απορρύθμιση για τις trash περσόνες.
Πριν αναφερθήκαμε στην trash tv. Μέσα σε αυτές τις cult τηλεπερσόνες που αναδύθηκαν υπήρξε και μια κατηγορία ερευνητών της αλήθειας (truthers). Ο πιο γνωστός είναι ο Δημοσθένης Λιακόπουλος, εκδότης και τηλεπωλητής συνωμοσιολογικών βιβλίων για εξωγήινους, παγκόσμιες συνωμοσίες, οδηγούς επιβίωσης και βίους αγίων και πατριώτης όπως δηλώνει. Αντίστοιχοι υπάρχουν και σε άλλα τηλεοπτικά κανάλια αλλά και στο YouTube.
Αν εμβαθύνουμε κι άλλο σε αυτό τον υπερσυντηριτικό κύκλο τηλεπερσόνων τόσο περισσότερα κοινά στοιχεία αλλά, σε ακραία μορφή, θα εντοπίσουμε στη ρητορική του πατέρα Κλεομένη.
Το πρώτο viral βίντεο του ήταν το «ιπτάμενο» κέικ που ανέβηκε στα τέλη Μαΐου και γρήγορα αναδημοσιεύτηκε από αρκετές σελίδες για το γέλιο και το οριακό trolling της όλης ατμόσφαιρας. Στην πραγματικότητα ο Κλεομένης μιλούσε σε αυτό το βίντεο για μια συνωμοσία που θέλει τις βιομηχανικά επεξεργασμένες τροφές να είναι δηλητηριασμένες από την «παγκόσμια ελίτ» των Εβραίων. Θα ερωτηθεί κάποιος τώρα πόσο επικίνδυνος μπορεί να είναι ένας άνθρωπος που πιστεύει κάτι τέτοιο και πετάει απλά τροφές στον αέρα κάνοντας αστείους ήχους. Η αλήθεια είναι πως δεν είναι καθώς προκαλεί γέλιο στους περισσότερους όμως η τροπή που πήρε η περίπτωση του δείχνει πως μάλλον ο πατέρας Κλεομένης έχει ξεφύγει για τα καλά.
Το πιο γνωστό του βίντεο ήταν ο βανδαλισμός ενός ATM που βγήκε στις αρχές του Ιουνίου. Σε αυτό ο ιερέας ρίχνει κλωτσιές στο μηχάνημα αναλήψεων, καθώς θεωρεί ότι είναι όργανο πάλι της παγκόσμιας ελίτ και βοηθά στο χάραγμα των χριστιανών. Ένα άλλο βίντεο είναι ο Κλεομένης να ρίχνει με σφεντόνα πέτρες σε κάτι κεραίες τηλεφωνίας σε κάποιο βουνό της Αττικής καθώς κυνηγά δαιμόνια.
Φυσικά αυτά είναι κάποια ενδεικτικά παραδείγματα που είχαν ανεβεί στο κανάλι του αν και τα περισσότερα έχουν σβηστεί πλέον, όμως είναι διαθέσιμα από άλλους χρήστες. Πριν τη διαγραφή του αρχείου του ο Κλεομένης είχε αρκετά βίντεο στα οποία επιδιδόταν σε χαλαρούς βανδαλισμούς μηχανημάτων του μετρό του Συντάγματος και ATM, προέβαινε σε λεκτικές επιθέσεις σε ομοφυλόφιλους, έδινε οδηγίες για μια νέο - ασκητική αυτόνομη ζωή όπου το άτομο αναλαμβάνει αποκλειστικά την παραγωγή της τροφής του, θεραπεύεται με βότανα και προσευχές, κήρυττε αντισλαμιστικά μηνύματα και έκανε λόγο για εποικιστικά σχέδια μουσουλμάνων με σκοπό την εξόντωση των χριστιανών, διέπραττε δημόσιες ομολογίες πίστεως και ευλογούσε οχήματα.
Φαίνεται όμως πως η δημοτικότητα του πατέρα Κλεομένη τον οδήγησε σε όλο και πιο ακραίες πράξεις, άλλες αστείες και άλλες αρκετά επικίνδυνες. Έτσι συνέχισε να παράγει βιντεάκια κατηγορώντας τον Ολυμπιακό και το γήπεδο Καραϊσκάκη ως ναό της Νέας Εποχής και του Διαβόλου, βανδάλισε ένα «σατανιασμένο» έργο τέχνης στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης με σφυρί και πρόσφατα βρέθηκε στη Λάρισα όπου έφτυσε ένα μνημείο του Ολοκαυτώματος, έριξε αυγά και αρνήθηκε εν μέρει το ίδιο το Ολοκαύτωμα ενώ κάλεσε τις πατριωτικές ενώσεις να το κατεδαφίσουν και να τσακίσουν τους εβραίους της περιοχής.
Όσοι παρακολουθούμε τη δράση του πατέρα Κλεομένη γνωρίζουμε πως τα παραπάνω δεν είναι κάτι νέο καθώς όλη του η πορεία στο YouTube βασίστηκε σε μια ρητορική μίσους που πλέον είναι ολόιδια με αυτή της εξίσου «πατριωτικής» Χρυσής Αυγής. Το ερώτημα είναι πόσο πιο επικίνδυνος μπορεί να γίνει ο πατέρας Κλεομένης στο όνομα της cult διασημότητας και πότε το αστείο και trash γίνεται εγκληματικό και καταντά συνώνυμο της ναζιστικής προπαγάνδας και της ακροδεξιάς;