Καλήν ημέραν άρχοντες,
Η οικογένεια είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της κάθε κοινωνίας, ο συνδετικός ιστός μεταξύ Κράτους και Πολίτη, το σημείο αναφοράς και ταυτότητας του καθενός μας.
Από αρχαιοτάτους χρόνους θεωρείται, δικαιολογημένα, ο θεσμός ο οποίος επιβάλλεται να προστατεύεται πάνω απ' όλους τους άλλους.
Το Σύμφωνο Συμβίωσης δημουργεί προοπτικές για τη διεύρυνση της έννοιας της οικογένειας και της δημιουργίας νέων (άρα περισσοτέρων) οικογενειών στην Ελλάδα από ομάδες πλυθυσμού που μέχρι σήμερα θεωρούντο νομικά αποκλεισμένες από αυτό το κοινωνικό αγαθό
Σε οποιονδήποτε δημόσιο διάλογο οι διαφορετικές απόψεις είναι δεκτές. Αυτή είναι και η έννοια μιας τέτοιας διαδικασίας. Καμία όμως αντίθετη γνώμη δεν μπορεί δικαιολογήσει τις αντιδράσεις μεγάλης μερίδας του πολιτικού κόσμου που αντί για προσπάθειες γεφύρωσης των διαφορών, χρησιμοποίησαν την Συμβίωση ως αφορμή για να σπείρουν κινδυνολογία και διχόνοια με σκοπό να αυτοπαρουσιαστούν ως «προστάτες της κοινωνίας».
Το θέμα ήταν και παραμένει καθαρά Συνταγματικό: κατά πόσο μια μερίδα του πληθυσμού που αντιμετωπίζεται, βάσει Συντάγματος, ως ίσα στις υποχρεώσεις της απέναντι στο Κράτος - βλέπε π.χ. Εφορία- δεν δικαιούται να δημιουργήσει μια οικογένεια. Όμως ο νομικός χαρακτήρας της ψηφοφορίας τυλίχθηκε έντεχνα μέσα σε έναν λαβυρινθο από άτοπες ηθικολογίες. Η δημιουργία εντυπώσεων για μια επικείμενη απειλή στον θεσμό της οικογένειας εξαπέλυσε έναν παραλήρημα επιχειρημάτων, με αρκετούς βουλευτές να αυτοπαρουσιάζονται ως συναλλασσόμενοι σε πρώτο πρόσωπο με την Ηθική, ενώ ουσιαστικά φλέρταραν με τον λαϊκισμό.
Ως Σωματείο «Συμβίωση» αφιερώσαμε χρόνο και ενέργεια να πλησιάσουμε φορείς και ομάδες πληθυσμού ανά την επικράτεια, με μεγάλη διακριτικότητα και ιδιαίτερα χαμηλους τόνους, με σκοπό να βοηθήσουμε την κοινή γνώμη στο να διαχωρίσει το Σύνταγμα από την κρεβατοκάμαρα.
Κριτική όμως δεν θα 'πρεπε να υπάρχει χωρίς αυτοκριτική. Τα Χριστούγεννα θεωρούνται ως η κατ' εξοχήν ημέρα του χρόνου αφιερωμενη στην οικογένεια. Ας κλέψει λοιπόν ο καθένας από τους πολιτικούς μας μια στιγμή απ' το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι (κάτι που ευχόμαστε σε όλους τους πολιτικούς μας) να αναλογιστεί κατά πόσο θεωρεί τον εαυτό του πετυχημένο οικογενειάρχη για να δύναται να κρίνει ηθικά τους άλλους. Ας συνειδητοποιήσει, έστω και τώρα, ότι η ανθρώπινη παράμετρος πίσω από το Συνταγματικό δικαίωμα του Σύμφωνου Συμβίωσης δεν ήταν τα γεννητικά όργανα, το πυροτέχνημα που επέλεξαν πολλά μέλη του Κοινοβουλίου μας, αλλά η οικογενειακή θαλπωρή.
Και ας θυμηθούμε όλοι μαζί ότι το «μωράκι» το οποίο επέλεξε να γεννηθεί πριν 2.000 χρόνια σε μία ταπεινή φάτνη στη μακρινή Βηθλεέμ, τη Γέννηση του οποίου γιορτάζει η κάθε οικογένεια, δεν απέκλεισε κανενός είδους άνθρωπο από το στενό του περιβάλλον όταν ενηλικιώθηκε.
«Μην κατακρίνετε και μην καταδικάζετε τον πλησίον σας, δια να μην κατακριθήτε και σεις από τον Θεόν.» Ματθ. 7,1
Ας ηχήσουν λοιπόν λόγω Χριστουγέννων οι καμπάνες χαρμόσυνα!
Χρόνια Πολλά σε όλους!