Να γίνει ο Πειραιάς ξανά πρώτος στην κρουαζιέρα

Η κρουαζιέρα στην Ελλάδα, έχει τεράστιες προοπτικές. Η πολυνησία μας, η διαφορετικότητα των νησιών μας, οι κοντινές αποστάσεις μεταξύ των προορισμών, οι ήπιες θάλασσες, ο ατέλειωτος και διάχυτος παντού πολιτισμός μας, καθιστούν την Ελλάδα πολύ πιο δελεαστικό προορισμό για κρουαζιέρα, ακόμη και από την Καραϊβική (πρώτη σήμερα παγκοσμίως).
Milos Bicanski via Getty Images

Η πρόσφατη ανακοίνωση κατά την διάρκεια της Παγκόσμιας Έκθεσης Κρουαζιέρας στο Μαϊάμι, ότι η εταιρεία CARNIVAL συμφώνησε με τον ΟΛΠ και θα αρχίσει δρομολόγια από το 2016 χρησιμοποιώντας ως λιμένα άφιξης και αναχώρησης (Home Port) τον Πειραιά, για τους γνωρίζοντες την αγορά και τον χώρο, αποτελεί το σημαντικότερο ίσως επίτευγμα των τελευταίων ετών για τον Ελληνικό Τουρισμό. Για του λόγου το αληθές, αρκεί να αναφερθεί ότι ο τουρίστας κρουαζιέρας που απλώς περνάει από μια περιοχή για λίγες ώρες , δαπανά 80 ευρώ κατά μέσο όρο τον χρόνο που θα παραμείνει σε αυτήν, ενώ ο τουρίστας που θα χρησιμοποιήσει τη περιοχή ως Λιμάνι Home Port, θα έρθει δηλαδή στην περιοχή προκειμένου να ξεκινήσει την κρουαζιέρα του , ή να την ολοκληρώσει, ή και τα δύο και θα παραμείνει κάποια βράδια στην πόλη, αυτός ο τουρίστας κατά μέσο όρο δαπανά 600 ευρώ.

Είναι σκόπιμο να σημειώσουμε ότι μέχρι σήμερα ο Πειραιάς ως Home Port προορισμός χρησιμοποιήθηκε από ένα πλοίο που έφερνε 2200 επιβάτες ενώ το Carnival - Vista της CARNIVAL που θα ξεκινήσει κρουαζιέρες στον Πειραιά θα μεταφέρει 5000 επιβάτες και 1500 μέλη του πληρώματος. Μια τέτοια αύξηση που θα προκύψει από τα επιπλέον έσοδα, όταν μάλιστα ακολουθήσουν και άλλες εταιρείες, θα αποτελέσει σημαντική ένεση στον κρατικό μας κορβανά, που τα τελευταία χρόνια παρακολουθεί την μεγάλη αύξηση στις αφίξεις στον τουρισμό μας, χωρίς να αντιδρά δυστυχώς (οι αρμόδιοι υπουργοί) στην αναντιστοιχία της με τα πραγματοποιούμενα έσοδα.

Θα ήταν χρήσιμο ωστόσο, να υπενθυμίσουμε ορισμένα γεγονότα, που σε ένα βαθμό έβαλαν τις βάσεις για να μπορούμε σήμερα να διεκδικούμε ξανά, αυτό που κάποτε ήταν ο Πειραιάς. Να γίνει δηλαδή ξανά το πρώτο λιμάνι κρουαζιέρας στην Ευρώπη ξεπερνώντας και την Βαρκελώνη, η οποία σήμερα είναι μακράν μπροστά όλων, χωρίς η Ισπανία να διαθέτει ούτε τα δικά μας νησιά, ούτε τη δική μας δυνατότητα για καλύτερα, ωραιότερα και λιγότερο κοστοβόρα για τα πλοία, ταξίδια.

Όταν με την ιδιότητα του Υφυπουργού Τουρισμού, στο τέλος του 2010, προσκλήθηκα και αποδέχτηκα να παραβρεθώ για να μιλήσω στη Γενική Συνέλευση της Ένωσης των Λιμένων Κρουαζιέρας της Μεσογείου στις Κάννες, διαπίστωσα δύο τεράστια κενά στην πολιτική μας ως χώρας - τουριστικού προορισμού. Το πρώτο ήταν ότι ο Πειραιάς, το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας και κάποτε ο πρώτος προορισμός κρουαζιέρας στην Ευρώπη, δεν ήταν καν μέλος στην Ένωση των Λιμένων Κρουαζιέρας της Μεσογείου, διότι είχε διαγραφεί καθώς δεν είχε πληρώσει τις συνδρομές του (μιλάμε για ένα ποσό της τάξης των 2.500 ευρώ) και επειδή διάφοροι άσχετοι, επικεφαλής τότε στον ΟΛΠ, δεν αντιλαμβάνονταν την σπουδαιότητα του να είσαι μέλος σε μια παρόμοια Ένωση. Επικοινώνησα αμέσως με τον Πρόεδρο του ΟΛΠ, ο οποίος είχε αναλάβει προσφάτως και ο οποίος με παρακάλεσε να ανακοινώσω επιτόπου ότι θα καταβληθούν οι συνδρομές την επομένη, ζητώντας να επανεγγραφεί ο Πειραιάς ως μέλος!!! Σήμερα, 4 χρόνια μετά, ο Γεν. Διευθυντής του ΟΛΠ, κ. Χατζάκος είναι επίτιμος πρόεδρος του Δ.Σ της Ένωσης των Λιμένων Κρουαζιέρας της Μεσογείου!!!

Το δεύτερο κενό, εξίσου σημαντικό με το πρώτο αν όχι σημαντικότερο, αφορά την ανυπαρξία επίσημης εκπροσώπησης της χώρας μας. Η Ελλάδα για πρώτη φορά στην Ιστορία της Ένωσης, παρευρίσκετο επισήμως για να μιλήσει δια του εκπροσώπου της στην Γενική Συνέλευση, ερχόμενη σε επαφή με την αφρόκρεμα της Κρουαζιέρας της Μεσογείου.Τον Μάρτιο του 2011, ακολουθώντας την ίδια πολιτική συνεχούς επαφής με τον χώρο, την αγορά και τους παράγοντες της Κρουαζιέρας, ο γράφων προσκλήθηκε με την ιδιότητα του Υφυπουργού Τουρισμού και μετέβη στο Μαϊάμι της Φλώριδας των ΗΠΑ, πραγματοποιώντας ομιλία στην Παγκόσμια Έκθεση Τουρισμού.

Στην Έκθεση αυτή, όπου γίνονται διαρκείς συναντήσεις, ημερίδες και εργαστήρια, για να γίνει κατανοητό το μέγεθός της, μόνο φέτος συμμετείχαν 125 χώρες , εξέθεσαν 900 εκθέτες και την επισκεφθήκαν πάνω από 11.000 επισκέπτες, σχετικοί με την κρουαζιέρα.Για πρώτη φορά στην τουριστική μας ιστορία λοιπόν, η Ελληνική Πολιτεία παραβρέθηκε στο μεγαλύτερο γεγονός για την κρουαζιέρα παγκοσμίως. Εκεί, με τον τότε Υπουργό Ναυτιλίας κ. Διαμαντίδη, είχαμε την ευκαιρία, πέραν της ομιλίας μου ενώπιων ενός ακροατηρίου 500 και πλέον ατόμων, να συναντηθούμε με τις κεφαλές της αγοράς: τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της Carnival, τον Πρόεδρο της Royal Caribbean, και πολλούς άλλους εκπροσώπους μικρότερων εταιρειών κρουαζιέρας. Η Ελλάδα ήταν εκεί, για πρώτη φορά παρούσα, με την πολιτική ηγεσία των αρμοδίων της κρουαζιέρας και τον ΟΛΠ ως εκθέτη.

O κύβος είχε πλέον ριφθεί. Η Ελλάδα έμπαινε δυναμικά στις αγορές της κρουαζιέρας σε ολόκληρο τον κόσμο. Στο επόμενο Παγκόσμιο Συνέδριο της SEATRADE στην Κωνσταντινούπολη, τον Δεκέμβριο του 2011, ο Υφυπουργός Τουρισμού της Ελλάδας, όχι απλώς ήταν επίσημος προσκεκλημένος, αλλά ξανά ένας από τους κύριους ομιλητές. Και είχε την ιδιαίτερη σημασία του αυτό, εκεί όπου μιλούσε ο τούρκος ομόλογός σου, διαφημίζοντας την Κωνσταντινούπολη, να μπορείς κι εσύ να προβάλεις τον δικό σου τόπο, τη δική σου πατρίδα.

Δυστυχώς, οι σημαντικές παρουσίες της πολιτικής ηγεσίας της χώρας στις Κάννες, στο Μαϊάμι και στην Κωνσταντινούπολη δεν είχαν καμιά συνέχεια. Οι επόμενοι αρμόδιοι υπουργοί, δεν θεώρησαν σκόπιμο να ασχοληθούν. Ευτυχώς όμως, όχι μόνο είχαν ανοίξει οι πόρτες, αλλά έμειναν και άτομα ιδιαιτέρως ικανά στον ΟΛΠ, για να συνεχίσουν την πολιτική που ανοίχθηκε για να φθάσουμε σήμερα να γίνει επιτέλους ο Πειραιάς Home Port για τη μεγαλύτερη εταιρεία κρουαζιέρας παγκοσμίως.

Χρειάστηκε βεβαίως να γίνει μια αρχή, χρειάστηκε αργότερα να παραλάβουν τη σκυτάλη κάποια στελέχη που να έχουν ικανότητα, αντίληψη και όρεξη για δουλειά. Ευτυχώς τέτοια στελέχη υπήρχαν στον ΟΛΠ, την ώρα που η επόμενη πολιτική ηγεσία ούτε έχει ψυχανεμισθεί τη σημασία της κρουαζιέρας.

Η κρουαζιέρα στην Ελλάδα, έχει τεράστιες προοπτικές. Η πολυνησία μας, η διαφορετικότητα των νησιών μας, οι κοντινές αποστάσεις μεταξύ των προορισμών, οι ήπιες θάλασσες, ο ατέλειωτος και διάχυτος παντού πολιτισμός μας, καθιστούν την Ελλάδα πολύ πιο δελεαστικό προορισμό για κρουαζιέρα, ακόμη και από την Καραϊβική ( πρώτη σήμερα παγκοσμίως ).

Εκείνο που χρειάζεται είναι η χάραξη σωστής στρατηγικής για τη κρουαζιέρα, εργατικούς πολιτικούς που να νοιάζονται και να έχουν όραμα και άποψη και ικανά στελέχη στους Λιμένες κρουαζιέρας. Στελέχη όπως ο Γιώργος Ανωμερίτης, που παραμένει σήμερα Πρόεδρος στον ΟΛΠ και ο Σταύρος Χατζάκος που διαπραγματεύτηκαν μεθοδικά επί 6 μήνες με την CARNIVAL, εκμεταλλεύτηκαν τα κενά που δημιουργήθηκαν στη Βενετία εξαιτίας της μεγάλης μείωσης αφίξεων που αποφάσισε η πόλη και κατάφεραν να έχουμε την CARNIVAL από το 2016 στον Πειραιά ως Home Port.

Αν γίνουν αντιληπτά τα παραπάνω, τότε όχι μόνο ο Πειραιάς, αλλά και η Ρόδος και το Ηράκλειο και η Κως και η Κέρκυρα θα μπορούν να εξελιχθούν σε σημαντικά Home Ports και η Ελλάδα θα καταλάβει τη θέση που της αξίζει στην Παγκόσμια Κρουαζιέρα. Αν καταλάβουμε τα παραπάνω, θα σταματήσουμε να χάνουμε ευκαιρίες και θα μάθουμε, όπως στην περίπτωση των κενών που δημιουργήθηκαν με την πολιτική της Βενετίας, να εκμεταλλευόμαστε τις ευκαιρίες προς όφελος του ελληνικού τουρισμού και της χώρας γενικότερα. Προς όφελος του Πειραιά που μπορεί να γίνει ξανά ο πρώτος λιμένας κρουαζιέρας στην Ευρώπη.

Δημοφιλή