Σε πρόσφατη δήλωσή της η Πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κωνσταντοπούλου είπε ότι η προεκλογική υπόσχεση της σημερινής κυβέρνησης ότι «θα σκίσει με ένα νόμο τα μνημόνια» ήταν απλώς ένα... «σχήμα λόγου». Αν αυτό δεν είναι προκλητικός εμπαιγμός στα μάτια όσων πίστεψαν τις βουλιμικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, τότε μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί. Και μάλιστα ένα πολύ επικίνδυνο ανέκδοτο.
Η ομολογία της κ. Κωνσταντοπούλου προσγειώνει στην οδυνηρή πραγματικότητα όσους κατά την προεκλογική περίοδο αλλά και τους μήνες που ακολούθησαν μέχρι σήμερα, επέλεξαν να βαυκαλίζονται για την ικανότητα μίας υπό πτώχευση χώρας να επιβάλλει μονομερώς τους κανόνες ενός παιχνιδιού με πολλούς παίχτες ετερόκλιτων συμφερόντων. Είναι όμως η κυνικότητα αυτής της ομολογίας μία μόνο ανοιχτή παραδοχή κοροϊδίας εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων που πίστεψαν στις υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για δήθεν... τέλος των μνημονίων;
Δυστυχώς αυτή η ομολογία ενέχει κάτι περισσότερο οδυνηρό και εν δυνάμει επικίνδυνο για την πολιτική σταθερότητα της χώρας και εν τέλει τον ίδιο τον Κοινοβουλευτισμό μας. Η διάψευση των προσδοκιών τις οποίες καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά θα ρίξει και το τελευταίο ανάχωμα εμπιστοσύνης από τους πολίτες συλλήβδην για το πολιτικό μας σύστημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει βαριά την πολιτική και θεσμική ευθύνη για την πλήρη και οριστική απαξίωση του πολιτικού μας συστήματος από όλους εκείνους που πίστεψαν ότι όσα υποσχόταν προεκλογικά δεν ήταν «σχήμα λόγου».
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι βέβαιο ότι - σχετικά σύντομα μάλιστα- θα πληρώσει με το ίδιο νόμισμα τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα που έταζε προεκλογικά ότι «θα σκίσει τα μνημόνια», ότι «θα κουρέψει το ελληνκό χρέος» ή ότι θα «κάνει τις αγορές να χορεύουν πεντοζάλι». O άμεσος κίνδυνος είναι το επόμενο καταφύγιο των αγανακτισμένων και εξαγριωμένων ψηφοφορων από τις απατηλές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ να βρεθεί εκτός του δημοκρατικού τόξου.
Η εξήγηση είναι απλή: ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να παρουσιάσει την ανευθυνότητα της προεκλογικής ρητορικής του ως αντισυστημικότητα. Όσο αυτή η ρητορική του με την οποία πολιτεύτηκε αποδομείται, τόσο καταρρακώνεται έτσι περαιτέρω η αξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος, πάνω στην οποία επενδύει κατά κόρον το αυτοπροβαλλόμενο ως «αντισυστημικό» αλλά κατά βάση αντιδημοκρατικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής,που είναι έτοιμο να εκμεταλλευτεί την συνολική πολιτική απαξίωση των πάντων. Διότι όταν οι ελπίδες μίας κοινωνίας που ασφυκτιά διαψεύδονται με κυνισμό εξαιτίας της επιπόλαιης ανευθυνότητας αυτού που τις καλλιέργησε, στην συνείδηση του κόσμου δυστυχώς όλοι καθίστανται υπόλογοι. Και όσο περισσότερες είναι οι ελπίδες που διαψεύδονται, τόσο οδυνηρότερη είναι η απογοήτευση από τους πολίτες, η οποία γεννά τον θυμό και τον ωθεί σε ακραίες «μη λύσεις».
Όταν ο Πρόεδρος της ΝΔ Αντώνη Σαμαράς κατ' επανάληψη τους τελευταίους μήνες έχει δηλώσει ότι «η παράταξή μας είναι εδώ για να στηρίξει την εθνική προσπάθεια, όχι όμως για να γίνει δεκανίκι της κυβέρνησης» , δεν το κάνει τυχαία. Η ΝΔ αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα των στιγμών και ξέρει ότι ο φανατισμός μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών που καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως επίσης και ο μικρομεγαλισμός με τον οποίον επένδυσε την προεκλογική του ρητορική είναι ο λάκκος που μόνη της έσκαψε η σημερινή κυβέρνηση όλο το διάστημα πριν τις εκλογές και όπου με μαθηματική ακρίβεια θα πέσει μέσα σε αυτόν. Ρόλος της ΝΔ είναι αυτές οι παγίδες που μόνος του ο ΣΥΡΙΖΑ έστησε για τον εαυτό του, να μην επιτρέψει να γίνουν παγίδες όπου θα πέσει μέσα η ίδια η χώρα.