Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θέλει να πετύχει η Κυβέρνηση!
Γιατί αν αποτύχει, το κακό θα μας βρει όλους μας!
Πρέπει όμως στη Κυβέρνηση να αντιληφθούν ότι το μέλλον τους και το πολιτικό τους συμφέρον είναι "να τα βρούν" εδώ και τώρα με τους Ευρωπαίους! Χωρίς συμφωνία και ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις, δεν θα μπορέσει να κρατηθεί η Κυβέρνηση, και η θητεία της θα λήξει άδοξα!
Κάποιοι (και δεν είναι λίγοι), δεν αντιλαμβάνονται πως δεν είναι η Ευρώπη που "ζητάει" άπό εμάς! Εμείς ζητάμε από την Ευρώπη χρήματα γιά να πληρώσουμε μισθούς, συντάξεις, νοσοκομεία, να εξυπηρετήσουμε τις δανειακές μας υποχρεώσεις, κ.α. Και αυτοί που καλούνται να μας ξαναδανείσουν, βάζουν κάποιους όρους, ώστε η οικονομία να είναι σε θέση να παράγει αρκετά ώστε να μπορεί: (1). να πληρώνει από μόνη της μισθούς και συντάξεις και σχολεία και νοσοκομεία (χωρίς να επαιτεί γιά νέα δανεικά), και (2). κάπως να εξυπηρετήσει αυτά που ήδη έχει δανειστεί με μέσο ("ληστρικό") επιτόκιο της τάξης του 1,4%!
Μέσα στο κλίμα ψευτο-λαικισμού και ασχετοσύνης, κάποιοι νομίζουν ότι μπορεί να χαράξουν και να προασπίσουν "κόκκινες γραμμές", είτε με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, είτε με Προεδρικά Διατάγματα, είτε θέτωντας τη Χώρα μας εκτός ευρώ, αφού τα δάνεια δεν είναι γιά να απόπληρώνονται αλλά γιά μόνο γιά να απολαμβάνονται!
Πρέπει επιτέλους να ξεκαθαρίσουμε: Τα εισοδήματα, οι συντάξεις και οι μισθοί μπορεί να βελτιωθούν μόνο αν αυξηθεί η συνολική αξία όλων όσων παράγουμε και όχι με Προεδρικά Διατάγματα!
Η ρήξη με την Ευρώπη και η έξοδος από το ευρώ θα αντιστοιχούσε από μόνη της με 4 Μνημόνια και συντάξεις ισοδύναμες των €200 ευρώ, χωρίς να μιλήσουμε γιά τις καταστροφικές συνέπειες στα ήδη απαράδεκτα επίπεδα ανεργίας!
Δεν φταίει το ευρώ για την δημοσιονομική κακοδιαχείριση και επιπολαιότητα, τις σπατάλες, τον υπεδανεισμό μας, την αναξιοκρατία, το δυσλειτουργικό κράτος, την γραφειοκρατία, τη ρουσφετοκρατία, την τάση για καταναλωτισμό, γιά το ότι κατασπαταλήσαμε πάνω από €230 που μας δόθηκαν ως Κοινοτικές ενισχύσεις, ότι δεν αξιοποιήσαμε τα χαμηλά Πανευρωπαικά επιτόκια γιά να εκσυγχρονίσουμε τη Βιομηχανία μας, ότι δεν αξιοποιήσαμε την τεράστια ανοικτή και ενιαία Πανευρωπαική αγορά γιά τα Ελληνικά προιόντα!
Ξέρετε πόσο μας έχει κοστίσει η απραξία της Κυβέρνησης και ο φόβος επανόδου στη δραχμή, αυτούς τους τέσσερις τελευταίους μήνες (συν τους δύο τελευταίους 'προεκλογικούς' μήνες);
1. Ακίνητα: ας υποθέσουμε ότι η Ελλάδα έχει 2 εκατομμύρια ακίνητα (=σπίτια, γραφεία, διαμερίσματα σε πολυκατοικίες, μαγαζιά, ξενοδοχεία, αποθήκες, σινεμά, θέατρα, οικόπεδα, κλπ.), αξίας κατά μέσο όρο €100 χιλ. Σύνολο = 200 δισεκ. €! Η αβεβαιότητα των τελευταίων 3-4 μηνών έχει απαξιώσει τις αξίες αυτές τουλάχιστον κατά 10% = 20 δισεκ.
2. Τα ίδια και γιά την απαξίωση των εισηγμένων μετοχών στο Χρηματιστήριο Αθηνών (λόγω της συνεχούς πτώσης του Γενικού Δείκτη), περίπου €12 δισεκ.
3. Παράλληλη εύλογα είναι και η πτώση της αξίας των μη εισηγμένων Ελληνικών επιχειρήσεων (αν και είναι πολύ δύσκολο να μετρηθεί αυτό): Ας πούμε περίπου € 10 δισεκ. (διότι ενώ μεν οι μη εισηγμένες είναι κατά πολύ μικρότερες από τις εισηγμένες, είναι όμως πολύ περισσότερες)!
4. Αντίστοιχες και οι μειώσεις της αξίας των χρεογράφων, αν και τα περισσότερα είναι στα χέρια ξένων επενδυτών. Γιά τα €70 δισεκ. που δεν είναι χρέη προς τους "Θεσμούς", η ζημιά είναι περίπου €7 δισεκ., αν και στο σύνολο του χρέους μας μιά 10% απαξίωση ισοδυναμεί με €30 δισεκ. σε απώλειες κεφαλαίου!
5. Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε το τεράστιο κόστος σε ευρώ από την
•επενδυτική άπνοια που και αυτή υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών μας,
•την φυγή κεφαλαίων,
•την φυγή καταθέσεων (€25 δισεκ. το τελευταίο πεντάμηνο με όλες τις αρνητικές επιπτώσεις στους πολλαπλασιαστές δανεισμού- ρευστότητας και οικονομικής ανάπτυξης),
•την μείωση της κατανάλωσης και του τζίρου στα μαγαζιά!
Ας μην ξεχνάμε ότι οι Ελληνικές τράπεζες χρωστάνε στους Εταίρους και την ΕΚΤ σχεδόν €110 δισεκ. επετείνοντας το βαθμό εξάρτησής μας!
Μιά ρήξη με την Ευρώπη θα μας αποδυνάμωνε και άλλο και θα συνιστούσε το καλύτερο δώρο στη Τουρκία, τα Σκόπια και την Αλβανία! Η Αλβανία ήδη εγείρει ζητήματα θαλασσίων συνόρων και ΑΟΖ (κάτι που η Βουλή και οι πολίτες το πληροφορήθηκαν από τις εφημερίδες και όχι από τις δικές μας δίπλωματικές υπηρεσίες, που ίσως πιάστηκαν απροετοίμαστες!).
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ
1. Εμείς οι ίδιοι να ετοιμάσουμε ριζοσπαστικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Εμείς οι ίδιοι πρέπει να αντιληφθούμε ότι είμαστε ουραγοί και πρέπει να αλλάξουμε! Αντί λοιπόν η Κυβέρνηση να αγωνιά πως θα αποφύγουμε τον "υποβιβασμό" (=relegation), θα έπρεπε να πασχίζει πως η Χώρα μας θα γίνει "τούρμπο", πρωτοπόρος στις επενδύσεις, την έρευνα, τις καινοτομίες, τις προοπτικές κερδοφορίας!
2. Μόλις παρουσιάσουμε ουσιαστικό έργο και υλοποιήσουμε ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις, και αποκαταστήσουμε κάποια εικόνα αξιοπιστίας κι σοβαρότητας, να συζητήσουμε νέο ουσιατικό κούρεμα (μέσω μιάς επιμήκυνσης της μεσης διάρκείας του χρέους, μιάς νέας μείωσης των ήδη χαμηλών επιτοκίων δανεισμού ή και απευθείας κουρέματος- αν και αυτό ίσως θεωρηθεί πολύ βαρύ γιά τους δανειστές), του official sector debt, ώστε να μειωθούν και η τρέχουσα αξία του όγκου του χρέους (σε τρέχουσες τιμές δηλαδή), και οι δαπάνες γιά τόκους.
3. Όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί πρέπει να εξηγήσουν στους απλούς πολίτες ότι τα εισοδήματα όλων μας θα αυξηθούν μόνον όταν αυξηθεί και η συνολική αξία όλων των αγαθών που παράγουμε! Δεν μπορεί να παράγουμε προιόντα αξίας €1000 και να ζούμε με την ψευδαίσθηση ότι δικαιούμαστε να πληρωνόμαστε €2000!
Τα εισοδήματα δεν θα αυξηθούν με Προεδρικά Διατάγματα, με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, με ψηφίσματα, και με το να τυπώνουμε και μοιράζουμε δραχμούλες! (Το αντίθετο θα συνέβαινε σε μιά τέτοια περίπτωση!) Θα αυξηθούνε μόνον όταν παράγουμε πολλά περισσότερα προιόντα, πολύ μεγαλύτερης συνολικής αξίας! Μόνο τότε! Και γιά να γίνει αυτό πρέπει να αλλάξει και να γίνει ασύγκριτα πιό ελκυστικό όλο το επενδυτικό κλίμα και περιβάλλον! Όλο!
4. Πρέπει να τελειώνουμε με αυτά τα πέρα-δώθε με τις μεταρρυθμίσεις και τις αποκρατικοποίησεις.
5. Να εκσυχρονισθεί άμεσα η πρωτόγονη και υπερ-συντηρητική δημόσια διοίκηση και εργατική νομοθεσία.
6. Αντί το μόνο που να μας νοιάζει να είναι το πως θα καταφέρουμε να τσιμπήσουμε κάποια παράταση γιά τη διασωληνωμένη οικονομία μας, θά έπρεπε όλοι να βοηθήσουμε να γίνει η Ελλάδα τούρμπο, πρωτοπόρος. Πιο αυτάρκης. Μόνο τότε θα ανακτήσει την αξιοπρέπειά της. Όσο ζητάμε (συμπόνοια, κατανόηση, χρήματα), δεν μπορεί να μιλάμε για αξιοπρέπεια.
7. Ο κ. Πρωθυπουργός πρέπει να βρει τρόπο να απεγλωβιστεί από εκείνο το αριστερίστικο ρεύμα του Κόμματός του που ελέγχει το 35-40% της Κεντρικής του Επιτροπής, αλλά έχει πολύ περιορισμένη απήχηση στο εκλογικό σώμα (5-7%;), και να ζητήσει επίσημα τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας, του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ γιά να ορθοποδήσει η Χώρα και να περάσει τις αναγκαίες εκσυγχρονιστικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται, όχι απλά γιά να σωθεί, αλλά γιά να μεγαλουργήσει η Πατρίδα μας!
8. Οι Πολιτικοί Αρχηγοί να βρίσκονται και να 'τα λένε' μια φορά την εβδομάδα, έστω και αν υπάρχουν προσωπικές αντιπάθειες. Σε μιά μισοβουλιαγμένη Χώρα, με όλους τους πολίτες της καταταλαιπωρημένους, δεν μπορεί οι ηγετικές προσωπικότητες να μην μπορούν να συνεννοηθούν με πιό αποτελεσματικό τρόπο.
9. Να ζητήσουμε από την κα. Μέρκελ την δημιουργία ενός Σχεδίου Μέρκελ (τύπου Μάρσαλ), ύψους €2 δισεκ. με σκοπό τις επενδύσεις στην Ελλάδα με σκοπό το κέρδος. Επενδύσεις σε μετοχές σε εισηγμένες και μη εισηγμένες, σε ομόλογα και χρεόγραφα Ελληνικών επιχειρήσεων, σε μικρές καινοτόμες πρωτοβουλίες, σε συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα, και όπου αλλού κρίνουν. Το ποσό που θα συγκεντρωθεί, να δωθεί για τη διαχείρισή του σε 5-6 αναγνωρισμένου κύρους Έλληνες και διεθνείς fund managers.
10. Πρώτα απ' όλα όμως πρέπει να ανακτήσουμε τη χαμένη μας αυτοπεποίθηση! Έχουμε αρχίσει να πιστεύουμε ότι δεν είμαστε ικανοί και ότι η μόνη σωτηρία μας είναι οι παροχές από την Ευρώπη.
Αν δεν πιστέψουμε πρώτα εμείς στους εαυτούς μας, δεν θα πιστέψει κανείς σε εμάς.
Αξίζουμε κάτι πολύ καλύτερο και μπορούμε!