Ως Υπουργός Πολιτισμού το 2000 αποφάσισα άμεση έναρξη των εργασιών για να υλοποιηθεί επιτέλους το όραμα της Μελίνας και να χτιστεί το Μουσείο της Ακρόπολης μετά από μια εικοσαετία αδράνειας.
Μέσα σε λίγους μήνες τροποποιήθηκε κατά το δοκούν το αρχικό αρχιτεκτονικό σχέδιο (για να φαίνονται τα παλαιότερα ευρήματα κάτω από γυάλινο πάτωμα), εντάχθηκε το έργο στο Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης (συγχρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή) και ιδρύθηκε ο Οργανισμός επικεφαλής του οποίου τοποθετήθηκε ο Καθηγητής Παντερμαλής.
Στις 20 Ιουνίου 2009 οι συλλογές είχαν τοποθετηθεί και το Μουσείο άρχισε να λειτουργεί. Τα εγκαίνια έκανε ο τότε Υπουργός Πολιτισμού κ. Αντώνης Σαμαράς.
Για να αποκατασταθεί η ανεμπόδιστη θέαση του Ιερού βράχου από το Μουσείο, έπρεπε να γκρεμιστούν, αφού απαλλοτριωθούν, δυο πολυτελείς μονοκατοικίες της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου, που ακόμα και σήμερα στέκονται υπερήφανα και διαδηλώνουν πόσο ίσοι είναι οι Έλληνες πολίτες απέναντι στο νόμο.
Το 2010 έγιναν οι δημοτικές εκλογές. Ένα απ' τα μέτωπα αγώνα του τότε υποψηφίου Δημάρχου κ. Τσίπρα και του συνδυασμού του «Ανοιχτή πόλη» ήταν να μη γίνει αυτή η κατεδάφιση. Έκαναν διαδήλωση και ήταν όλοι εκεί. Όλοι όσοι είχαν πολεμήσει την ανέγερση του Μουσείου με τον Τσίπρα στη μέση να καμαρώνει και να χασκογελάει όπως συνήθως.
Σήμερα ξεδιάντροπα πάνε και χρησιμοποιούν το Μουσείο που ανήκει στον ελληνικό λαό και παραπέρα στους λαούς όλου του κόσμου για μια κομματική φιέστα αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης.
Αίσχος!
*Οι φωτογραφίες είναι από τη συμβολική διαμαρτυρία της ομάδας ακτιβισμού «Ανοιχτή Πόλη» κατά της κατεδάφισης κτιρίων μπροστά από το νέο μουσείο της Ακρόπολης.