Ένας πρόσφυγας χάνεται στα ίδια του τα λόγια.
Είναι έκπληκτος που βρίσκεται εδώ
ενώ ανήκει εκεί
Sargon Boulous, Θωμάς Ψύρρας, Ένας πρόσφυγας μιλά
Οι σταυροφόροι και οι σταυροφορίες σε όλη την Ιστορία μοιάζουν. Έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Ιερά προσχήματα γι' ανίερους πολέμους.
Ο σκοπός [της επικερδούς ασφάλειας], που αγιάζει τα μέσα [ταπείνωσης,στέρησης δικαιωμάτων δυστυχισμένων προσφύγων] κι - εν μία νυκτί - ανατρέπει αξίες αιώνων [όπως ο πολιτισμός της ανοχής του διαφορετικού,η αλληλεγγύη στους διωκόμενους και δεινοπαθούντες] παίρνει συχνά 'εγκληματική χροιά'.
Όσο δεν αναγνωριζόμαστε όλοι ως ίσοι [πολιτικά,θεσμικά,οικονομικά] το δικαίωμα του καθενός συνιστά γι'αυτόν ultimum refugium,ασπίδα [αυτο]προστασίας και δεν δικαιούται ο δυτικός κόσμος να στερεί από το μη-δυτικό άνθρωπο το δικαίωμα να είναι άνθρωπος.
Μπορεί η Δημοκρατία των δικαιωμάτων να είναι πλουραλιστική κι όχι εξατομικευμένη αλλά ο φόβος ότι η διεκδίκηση του δικαιώματος του [καθ]ενός θα καταστρέψει τα δικαιώματα της ολότητας είναι κατασκευασμένος και έωλος.
Μέχρι να κατανοήσει η ανθρωπότητα το βάθος του προβλήματος καλό θα ήταν να επικρατήσουν οι αρχές του Κοινωνικού Κράτους [δικαίου] ,η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη.