Ήταν Νοέμβριος του 1999. Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλιντον, επισκεπτόταν τη χώρα μας σε μια επίσκεψη ιστορικής σημασίας, όπως είναι κάθε επίσκεψη ηγέτη μεγάλης χώρας και συμμάχου. Η τότε ελληνική κυβέρνηση είχε «ρίξει» στους δρόμους χιλιάδες αστυνομικούς και είχε απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις στην Αμερικάνικη πρεσβεία. Τα μέτρα ασφαλείας ήταν δρακόντεια και η Αθήνα είχε μετατραπεί σε πόλη φρούριο, όπως γίνεται σε όλες τις πρωτεύουσές του κόσμου σε ανάλογες περιπτώσεις. Παρά τα μέτρα ασφαλείας, διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν και ακολούθησαν συμπλοκές των διαδηλωτών με την αστυνομία και χρήση χημικών. Ο σημερινός πρωθυπουργός ήταν ανάμεσα στους διαδηλωτές μαζί με αρκετούς από τους σημερινούς υπουργούς της κυβέρνησής του. Διαδήλωνε ενάντια στην Αμερική και την πολιτική της, αλλά και σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, ενάντια στην κυβέρνησή και την πολιτική της, η οποία ήταν de facto και de jure ιμπεριαλιστική, καθώς η χώρα παρέμενε στο ΝΑΤΟ.
Την επομένη στις 20 Νοεμβρίου, ο σημερινός πρωθυπουργός, παραχώρησε συνέντευξη τύπου ως γραμματέας της νεολαίας του Συνασπισμού μαζί με τον γραμματέα της ΚΝΕ, στην οποία κατήγγειλε την άγρια καταστολή. Αντίστοιχες δριμείες καταγγελίες περιέχονταν σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων, οι οποίες χρέωναν την επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου στην «Αμερικανόδουλη» ελληνική κυβέρνηση, υποβαθμίζοντας ολοσχερώς τη σημασία της και τον αντίκτυπό της.
Σήμερα, δεκαεφτά χρόνια αργότερα οι άνθρωποι που τότε κατήγγειλαν το πολιτικό σύστημα, τα «αστικά κόμματα», τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τους εκπροσώπους τους, είναι πλέον στην εξουσία και φαίνεται πως οι καιροί άλλαξαν για αυτούς. Αν εξαιρέσουμε τον συνεπή γραμματέα της ΚΝΕ που ότι έλεγε και έκανε τότε λέει και κάνει και σήμερα, ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του, αφού σμίλευσαν το «αγωνιστικό» τους προφίλ, έχοντας ως κύρια απασχόλησή την ανέξοδη συμμετοχή τους σε διαδηλώσεις, ήρθε η ώρα να κυβερνήσουν. Ήρθε η ώρα να απαγορεύσουν οι ίδιοι τις διαδηλώσεις, να δώσουν εντολές για ρίψη χημικών (ακόμη και σε ανήμπορους συνταξιούχους) και να επιχειρήσουν να χρησιμοποιήσουν την επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου ως απόδειξη των επιτυχιών τους.
Αλλά και εφημερίδες που άλλοτε κατήγγειλαν τις επισκέψεις Αμερικανών προέδρων, ήρθε η ώρα να αναφερθούν (και ορθώς κατά τη γνώμη μου) στην ιστορική επίσκεψη Ομπάμα η οποία καθιστά την Αθήνα επίκεντρο των εξελίξεων. Έχει ο καιρός γυρίσματα θα μπορούσε κάποιος να παρατηρήσει με σκωπτικό πνεύμα. Τα πράγματα όμως είναι δυστυχώς πιο σοβαρά και η σκωπτική διάθεση δεν επαρκεί για την ερμηνεία τους και την αντιμετώπιση τους.
Η πολιτική ανευθυνότητα, η δημαγωγία, ο λαϊκισμός, η απόπειρα χειραγώγησής της κοινωνίας «από τα αριστερά» έχουν μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή κατάντια της χώρας. Ασφαλώς, δεν περιμένει κανείς αυτοκριτική από εκείνους που στον δρόμο για την εξουσία έκαναν τα «πάντα» και τώρα που βρίσκονται στην εξουσία χρησιμοποιούν τα «πάντα». Από αυτούς που αφού πρώτα δώσουν εντολές στην αστυνομία για ρίψη χημικών εμφανίζονται στην συνέχεια «οργισμένοι». Από εκείνους που όταν υπάρχουν αρνητικά δημοσιεύματα στον διεθνή τύπο για τη χώρα μας καταγγέλλουν διεθνείς συνωμοσίες και αθέμιτες συναλλαγές, αλλά όταν υπάρχουν στις ίδιες εφημερίδες θετικές αναφορές τις κάνουν παντιέρα. Από εκείνους που εξαγγέλλουν αυξήσεις στους μισθούς των ανωτάτων δικαστών την παραμονή της έκδοσης κρίσιμης απόφασης του ΣτΕ και από εκείνους που επιχειρούν απροκάλυπτα να χειραγωγήσουν και να ελέγξουν το ραδιοτηλεοπτικό πεδίο, υπό το πρόσχημα της ρύθμισής του.
Ας ευχηθούμε αυτή η άθλιας μορφής υποκρισία, η αναξιοπιστία, ο λαϊκισμός και η δημαγωγία που την ακολουθούν, να απομονωθούν και να καταδικαστούν από τους Έλληνες πολίτες.
Ας ευχηθούμε η μνήμη, η σκέψη και η κρίση να είναι πλέον παρούσες στις αποφάσεις μας.
Υ.Γ. Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς σε τι καταγγελίες θα προέβαινε σήμερα ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του, αν βρισκόντουσαν στα έδρανα της αντιπολίτευσης και κάποιος άλλος πολιτικός αρχηγός υποδεχόταν τον Αμερικάνο Πρόεδρο.