Σήμερα το πρωί πληροφορήθηκα τον θάνατο μίας γυναίκας την οποία είχα συναντήσει για πρώτη φορά το καλοκαίρι σ'ένα φιλικό σπίτι. Μου είχαν πει τότε ότι η γυναίκα αυτή αντιμετώπιζε σοβαρότατο πρόβλημα υγείας και πριν έλθει σ'εκείνη την συγκέντρωση είχε ολοκληρώσει μία ακόμη θεραπεία χημειοθεραπείας.
Εμεινα έκπληκτη κοιτάζοντας το ήρεμο, χαμογελαστό πρόσωπό της που μόνο το μαντήλι που φορούσε στο κεφάλι ίσως να ήταν η ένδειξη για κάποιον που ήξερε, ότι η γυναίκα αυτή αντιμετώπιζε θέμα υγείας. Κάποια στιγμή αισθάνθηκε μία κόπωση και έφυγε, αλλά η κουβέντα που ακολούθησε από όσες φίλες την γνώριζαν καλά, μου προκάλεσε έναν αμέριστο θαυμασμό για την αξιοπρέπεια, και την διακριτικότητα που η γλυκιά αυτή γυναίκα έδινε σιωπηρά, τον αγώνα της.
Ομοίως, τον τελευταίο καιρό έχω πάρει ένα μεγάλο μάθημα ζωής από μία πολύ καλή μου φίλη η οποία έχει έλθει και αυτή αντιμέτωπη μ'αυτή την αρρώστια - μάστιγα της εποχής μας, που παλιά φοβόντουσαν να ψελλίσουν έστω και το όνομά της και την αποκαλούσαν «το κακό πράγμα». Ο τρόπος, η αξιοπρέπεια και η ευπρέπεια με τον οποίον αυτή η φίλη αντιμετωπίζει τον καρκίνο μ' έχει κάνει ν' αρχίσω να μην, τον φοβάμαι αλλά και να υποκλίνομαι μπροστά της.
Απορώ ποιο βαριά άρρωστο μυαλό τόλμησε να σκεφθεί κάτι τέτοιο τόσο αποτρόπαιο και σκληρό, ηχηρό χαστούκι στην ψυχολογία των ασθενών, το καλό επίπεδο της οποίας είναι το άλφα και το ωμέγα για την θετική έκβαση της θεραπείας τους.
Και μετά απ' όλα αυτά που σε βοηθάνε να θαυμάσεις το μεγαλείο ψυχής που διαθέτουν ορισμένοι άνθρωποι και ν' αναθεωρήσεις πολλά για τη ζωή, τα ουσιώδη και τα επουσιώδη, έρχεται μία οδηγία του ΕΟΠΠΥ που μακάρι να αποσυρθεί, η οποία απαιτεί να αναγράφεται πάνω στην συνταγογράφηση για τα ακριβά φάρμακα των καρκινοπαθών, το προσδόκιμο ζωής και... σε αφήνει άναυδη!
Να παίρνει δηλαδή ο ασθενής τη συνταγή και να βλέπει μπροστά στα μάτια του το πόσος καιρός θεωρεί ο θεράπων γιατρός ότι του μέλλει να ζήσει...
Απορώ ποιο βαριά άρρωστο μυαλό τόλμησε να σκεφθεί κάτι τέτοιο τόσο αποτρόπαιο και σκληρό, ηχηρό χαστούκι στην ψυχολογία των ασθενών, το καλό επίπεδο της οποίας είναι το άλφα και το ωμέγα για την θετική έκβαση της θεραπείας τους.
Τα τελευταία χρόνια ζούμε καταστάσεις οι οποίες πριν λίγο καιρό θα ήταν σενάρια για επιτυχημένες ταινίες επιστημονικής φαντασίας, ακούμε δηλώσεις η οποία η μία είναι πιο απίθανη από την άλλη και θέλουμε να πιστεύουμε ότι κάποια απ' αυτές θα 'ναι η τελευταία, γιατί έχουμε πιάσει πάτο και δεν πάει παρακάτω. Κι όμως, να που έρχεται ακόμη άλλη μία, κατ' εμέ η πιο ανάλγητη, ανήθικη, απαράδεκτη απ' όλες, για να μας υπενθυμίσει ότι ακόμη υπάρχει το χειρότερο και ο πάτος του βαρελιού είναι μάλλον ένα... άπιαστο ή, άπατο όνειρο.