Reality παιχνίδια υπήρχαν και πριν από μια δεκαετία. Αν βέβαια το σκεφτούμε και λίγο καλύτερα, όλοι ζούμε καθημερινά το δικό μας παιχνίδι, οπότε reality παιχνίδια υπήρχαν προ αμνημονεύτων χρόνων. Αυτός που μας βλέπει, που μας κρίνει είναι αρχικά ο ίδιος μας ο εαυτός, κατ' επέκταση οι κοντινοί μας άνθρωποι και το κοινωνικό σύνολο.
Τους τελευταίους μήνες ο λόγος για το reality παιχνίδι «Survivor»: έχει πάρει διαστάσεις που σκέφτομαι ακόμα και αν οι ίδιοι οι συντελεστές του παιχνιδιού μπορούσαν να αντιληφθούν το μέγεθος της απήχησης του τηλεοπτικού κοινού, όταν ακόμα το σχεδίαζαν.
Και να μην το παρακολουθείς, τα ξέρεις όλα. Από τη δομή του παιχνιδιού, τα ονόματα των παιχτών, ποια ομάδα είναι η νικήτρια του επάθλου, ποιος μένει, ποιος φεύγει, ποιος είναι ο συμπαθής, ποιος ο αντιπαθής.
Και ενώ οι περισσότεροι δεν παραδέχονται ότι παρακολουθούν «Survivor», τελικά όλοι το βλέπουν. Η απόδειξη; Μα φυσικά τα νούμερα τηλεθέασης που κοσμούν όλα τα blog, δημοσιογραφικά και μη site.
Όσοι το παρακολουθούν, περιμένουν εθιστικά την έναρξη αυτού του πολύκροτου παιχνιδιού και η καθημερινή τους αγωνία, εάν οι πρωταγωνιστές θα αγωνιστούν δυναμικά για την επιβίωσή τους, έχει γίνει καθημερινότητα.
Βολεμένος στον καναπέ σου παρακολουθείς μαθήματα επιβίωσης, ενώ απαξιείς τη δική σου επιβίωση στον πραγματικό κόσμο.
Ξύπνα ανθρωπάκο. Σταμάτα να κλαψουρίζεις για τη μιζέρια σου, για τα χρήματα που δεν έχεις, για τη δουλειά που δεν έχεις. Γίνε «survivor» του εαυτού σου. Πάρε τη ζωή στα χέρια σου. Σταμάτα να γίνεσαι μαλθακός και μίζερος. Σταμάτα να κλαψουρίζεις για όσα δεν έχεις και θα ήθελες να έχεις.
Ξεβολέψου. Τρέξε. Βρες δουλειά. Οποιαδήποτε δουλειά. Ξεκίνα να ονειρεύεσαι για τη ζωή σου. Ξεκίνα να ονειρεύεσαι για σένα. Σταμάτα να δέχεσαι όσα σου επιβάλλουν.
Δεν φταίνε οι «άλλοι» για τη ζωή που θα ήθελες να κάνεις και δεν κάνεις. Εσύ ο ίδιος φταις που τους άφησες χώρο να εισβάλλουν στη ζωή σου. Εσύ φταις που τους άφησες το «παράθυρο» ανοιχτό και σε χειρίζονται ως μαριονέτα.
Τώρα είναι η ευκαιρία να τους κλείσεις την πόρτα. Το βόλεμα δεν είναι ξεσηκωμός. Δεν είναι «τους γυρνάω τη πλάτη». Το βόλεμα δεν είναι αντίδραση. Όσο βολεύεσαι στον χουχουλιαστό καναπέ σου και δεν αντιδράς, τόσο χώρο τους δίνεις να σου επιβάλλουν όλα όσα θέλουν.
Οι Survivors του παιχνιδιού είχαν την επιλογή να συμμετέχουν στο παιχνίδι επιβίωσης κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Εσύ όμως; Είσαι σίγουρος για τις συνθήκες επιβίωσης της ίδιας σου της ζωής;
Όλοι μας είμαστε survivors. Από την ώρα που γεννιόμαστε μέχρι τη στιγμή που θα πεθάνουμε. Το ζήτημα είναι, το πάθος που μας διακρίνει για reality παιχνίδια που μας αρέσουν και παθιαζόμαστε με τους πρωταγωνιστές τους, το ίδιο και περισσότερο πάθος να μας διακρίνει και για το δικό μας πραγματικό και καθημερινό παιχνίδι επιβίωσης. Μιας επιβίωσης ανθρώπινης και ποιοτικής.