Η πρεμιέρα του έγινε πριν από 46 χρόνια, τον Μάρτιο του 1972. Βασίστηκε στο ομώνυμο best-seller του Μάριο Πούζο και αναμφίβολα είναι μια ταινία-σταθμός στην ιστορία του κινηματογράφου.
Παρακάτω σας παρουσιάζουμε 10 απίστευτες πληροφορίες για την ταινία, που, αν είχαν εξελιχθεί διαφορετικά τα πράγματα, θα προσέφεραν μια τελείως διαφορετική ταινία από αυτήν που απολαμβάνουμε τόσα χρόνια.
1. Προτιμούσαν τον Κώστα Γαβρά αντί του Francis Ford Coppola
Ο Coppola δεν ήταν η πρώτη επιλογή των παραγωγών για να αναλάβει τη σκηνοθεσία της ταινίας. Είχαν ως πρώτες προτιμήσεις τους Elia Kazan, Arthur Penn, Richard Brooks και Κώστα Γαβρά, όλοι εκ των οποίων απέρριψαν τη δουλειά.
2. Ο Francis Ford Coppola δούλευε με την απειλή της απόλυσης κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων
Οι ήδη προκατειλημμένοι παραγωγοί, έβλεπαν τη δουλειά του Coppola με το σκοτεινό και βαρύ στυλ της ως πολύ σοβαρή - την ώρα που οι ίδιοι προτιμούσαν ένα έργο σε γκανγκστερικό ύφος. Τον απειλούσαν συνεχώς με απόλυση μέχρι που είδαν τη σκηνή οπού ο Michael σκοτώνει τον Sollozzo και τον McCluskey την οποία λάτρεψαν.
3. Ο Coppola έδωσε μάχη για να κρατήσει το πρωτότυπο λογότυπο
Τα χέρια που κινούν τη μαριονέτα, ο τίτλος και από πάνω το όνομα του συγγραφέα - το πλέον εμβληματικό εξώφυλλο σχεδίασε για το βιβλίο ο S. Neil Fujita. Το στούντιο έλεγε όχι, αλλά ο Coppola επέμενε, ιδίως μιας και ο Πούζο συνυπέγραψε το σενάριο.
4. Η χρονική περίοδος ήταν επιλογή του Coppola
Η Paramount ήθελε να γυριστεί στο Κάνσας του 1972. Ο Coppola ήθελε τη Νέα Υόρκη μετά τον πόλεμο - μαντέψτε ποιος είχε το καταλληλότερο όραμα.
5. Όλοι έτρωγαν μαζί σε οικογενειακό στυλ
Για να ενισχύσει το οικογενειακό vibe της ταινίας, στα διαλείμματα οι ηθοποιοί έτρωγαν όλοι μαζί και μάλιστα, ιταλικά φαγητά όπως μακαρονάδες.
6. Η Paramount δεν ήθελε τον Marlon Brando για το ρόλο
Ο Brando ήταν ακόμη μια νίκη του Coppola. Όταν τον ανέφερε πρώτη φορά για τον ρόλο του Vito Corleone, ο διευθυντής της εταιρίας παραγωγής Charles Bluhdorn του απάντησε ότι «δεν θα εμφανιστεί ποτέ σε ταινία της Paramount».
Το στούντιο ήθελε τον Laurence Olivier και συμφώνησε για τον Brando με τρεις όρους: α. Θα έκανε δοκιμαστικό, β. Αν κέρδισε τον ρόλο θα το έκανε την ταινία δωρεάν, γ. Θα έφτιαχνε ένα ασφάλιστρο ώστε ο ίδιος να πλήρωνε για πιθανά προβλήματα που ο ίδιος θα προκαλούσε.
Το δοκιμαστικό το έκανε εκ του πονηρού ο Coppola, καλώντας τον Brando να κάνει ένα δοκιμαστικό για μακιγιάζ-μαλλιά. Το αποτέλεσμα, ευτυχώς, άρεσε στο στούντιο.
7. Η γάτα του Νονού ήταν αδέσποτη
Όπως πήγαινε στα γυρίσματα καθημερινά, ο Coppola έβλεπε μια αδέσποτη γάτα την οποία ενίοτε τάιζε. Την ημέρα που είχαν γύρισμα στο γραφείο του Vito, ο Coppola του πήγε την γάτα - η συμπάθεια ήταν αμοιβαία και η γάτα έκατσε με τον Brando καθ′ όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων.
8. Ούτε ο Pacino ήταν η πρώτη επιλογή
Για τον ρόλο του Michale Corleone, το στούντιο ήθελε είτε τον Robert Redford, είτε τον Ryan O’ Neal, ενώ ανάμεσα σε αυτούς που διάβασαν για το ρόλο ήταν ο Martin Sheen και ο James Caan (που θα έπαιζε αργότερα τον Sonny).
9. Ο Robert De Niro έκανε οντισιόν για τον ρόλο του Sonny
Ο Robert De Niro έκανε οντισιόν για το ρόλο του Sonny, με τον Coppola να θεωρεί ότι παραήταν βίαιος για τον ρόλο. Εν τέλει, κατέληξε να εμφανίζεται ως νέος Vito Corleone στο 2ο μέρος του «Νονού» και να κερδίσει ένα Όσκαρ Β′ Ανδρικού.
10. Το κεφάλι του αλόγου ήταν πραγματικό
Είναι μια από τις πιο ανατριχιαστικές και αξιομνημόνευτες σκηνές του σινεμά: Όταν ο Jack Woltz αρνείται να κάνει μια χάρη στον Corleone, ξυπνά στο κρεβάτι του μέσα στα αίματα, με ένα κεφάλι αλόγου. Οι αντιδράσεις από τότε ήταν πολύ έντονες. Ωστόσο, παρότι το στούντιο είχε ζητήσει από τον Coppola να χρησιμοποιήσει ένα ψεύτικο κεφάλι, δεν του άρεσε το αποτέλεσμα. Τελικά, επισκέφθηκαν ένα εργοστάσιο ζωοτροφών και το πήραν από εκεί.
