«Τα ίσα δικαιώματα και η δικαιοσύνη είναι σαν τον αέρα που αναπνέουμε: τα έχουμε όλοι ή κανένας». Μάγια Αγγέλου.
Το σινεμά έχει τη δύναμη να γεφυρώσει τα χάσματα, να απαλύνει τον πόνο, να αμβλύνει τις διαφορές, να προσφέρει παρηγοριά σε όσους έχουν βρεθεί στο περιθώριο. Το 60ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης παρουσιάζει το αφιέρωμα «Διαφορετικοί αλλά Ίδιοι», με ελεύθερη είσοδο για το κοινό και περιλαμβάνει ταινίες που, με κοινό άξονα τον σεβασμό απέναντι στις μειονότητες και τη διαφορετικότητα, παραδίδουν πολύτιμα και οικουμενικά μαθήματα ζωής με τρόπο όχι διδακτικό, αλλά απόλυτα ουσιαστικό.
Πρόκειται για πέντε ταινίες που προβάλλονται σε πρεμιέρα στη Θεσσαλονίκη και κατεδαφίζουν κάθε νοοτροπία που υψώνει φραγμούς και τείχη ανάμεσα στους ανθρώπους. Μια νεαρή κοπέλα που ανακαλύπτει τον θησαυρό της αυτοεκτίμησης, μια τραγωδία που γίνεται αφορμή για ένα νέο ξεκίνημα, ένα συναρπαστικό καλοκαίρι αφύπνισης, η περιπέτεια της ενηλικίωσης, η δύναμη θέλησης που πηγάζει από μέσα μας, πέντε ιστορίες που ξεδιπλώνουν μια αυτονόητη και οικουμενική αλήθεια: είμαστε διαφορετικοί, αλλά απόλυτα ίδιοι.
Οι ταινίες:
«Η νεαρή Ζουλιέτ» της Αν Εμόν (Καναδάς): Η δεκατετράχρονη Ζυλιέτ, δέχεται διαρκώς πειράγματα και κοροϊδίες από τους συμμαθητές της εξαιτίας του βάρους της. Αυτό, όμως, δεν την εμποδίζει απ’ το να απολαμβάνει τη ζωή, να είναι χαρούμενη, αστεία και επαναστάτρια. Θέλει να οργανώνει τα πιο υπέροχα πάρτυ, να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη για να βρει τη μητέρα της και να τα φτιάξει με το πιο όμορφο αγόρι του σχολείου. Η εφηβεία μπορεί να θεωρείται δύσκολη υπόθεση αλλά, καμιά φορά, το να την κάνεις εύκολη είναι απλώς θέμα επιλογής.
«Φωτογραφία με τη Γιούκι» του Λάχεζαρ Αβράμοφ (Βουλγαρία): Ένας άνδρας από τη Βουλγαρία και μια γυναίκα από την Ιαπωνία, μετανάστες και οι δύο στον Καναδά, γίνονται ζευγάρι κάτω από αντίξοες συνθήκες. Καθώς αντιλαμβάνονται ότι η σχέση τους οδεύει σε τέλμα, αρχίζουν τις προσπάθειες για να κάνουν ένα παιδί.
Παρά τις αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες και τις δυσκολίες στα οικονομικά τους, δεν τα παρατάνε, ώσπου ένα τραγικό γεγονός τους αναγκάζει να επανεξετάσουν την κατάσταση μεταξύ τους. Είναι η αγάπη ή η μοναξιά που τους σπρώχνει στο να δημιουργήσουν μια νέα ζωή;
«Το καλοκαίρι του Άνταμ» του Ρις Ερνστ (ΗΠΑ): O Άνταμ, ένας αμήχανος έφηβος που μόλις έχει τελειώσει το σχολείο, αποφασίζει να περάσει το καλοκαίρι της αποφοίτησης με τη μεγαλύτερή του αδερφή, στη Νέα Υόρκη. Εκείνη τον φέρνει σε επαφή με την ακτιβιστική ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα του Μπρούκλιν, πείθοντάς τον να την ακολουθεί σε διάφορα queer μπαρ και πάρτυ.
Σ’ ένα από αυτά, ο Άνταμ θα γνωρίσει την όμορφη Τζίλιαν, μια έξυπνη, γοητευτική κοπέλα που θα τον περάσει για διεμφυλικό άνδρα και θα τον ερωτευτεί. Προκειμένου να μην τη χάσει, ο Άνταμ θα την αφήσει να πιστεύει στην πλάνη της, πράγμα που θα προκαλέσει μια σειρά από κωμικοτραγικά γεγονότα.
«Μια φορά κι έναν ποταμό» της Χαρούλα Ρόουζ (ΗΠΑ): Η Μάργκο, μια έφηβη κοπέλα με ινδιάνικες ρίζες, μεγαλώνει με τον πατέρα της από τότε που η μητέρα της τους εγκατέλειψε. Ένα βράδυ, η Μάργκο, πέφτει θύμα κακοποίησης απ’ τον θείο της και βρίσκεται να κατηγορείται απ’ τα ξαδέρφια της ότι υπεύθυνη για ό,τι συνέβη είναι η ίδια. Μια σειρά από περιστατικά που θα ακολουθήσουν, θα φέρουν ως αποτέλεσμα τον θάνατο του πατέρα της και τη φυγή της Μάργκο απ’ την κοινότητα, σε αναζήτηση της εξαφανισμένης μητέρας της. Η ενηλικίωση ως επικίνδυνη περιπέτεια.
«Ντάφνε» του Φεντερίκο Μπόντι (Ιταλία): Μια 35χρονη γυναίκα με σύνδρομο Down, όπου τα πηγαίνει πολύ καλά στη δουλειά της και έχει πολλούς φίλους που την αγαπούν, βλέπει τη ζωή της να αλλάζει μετά τον θάνατο της μητέρας της. Όχι μόνο θα πρέπει να διαχειριστεί αυτή την τόσο σοβαρή απώλεια αλλά και να στηρίξει τον πατέρα της, ο οποίος μετά τον χαμό της συζύγου του, κινδυνεύει να βυθιστεί στην κατάθλιψη. Πατέρας και κόρη, θα αποφασίσουν πάνε μια εκδρομή στην ορεινή πόλη που γεννήθηκε η εκλιπούσα, κι αυτό το ταξίδι θα τους βοηθήσει να ξαναγνωριστούν απ’ την αρχή.
Όλοι οι χώροι προβολής του αφιερώματος «Διαφορετικοί αλλά Ίδιοι» είναι προσβάσιμοι σε άτομα με αναπηρία.