Το σκηνικό είναι μια τεράστια αίθουσα δικαστηρίου. Τεράστια λόγω της ανάγκης να εξευρεθεί χώρος ώστε όλοι, κατηγορούμενοι και παράγοντες της δίκης, να έχουν θέση λόγω του μεγάλου αριθμού τους. Έτσι επιλέχθηκε ένα κλειστό γυμναστήριο του μπάσκετ που μεταποιήθηκε για τις ανάγκες της δίκης που, κατά τα φαινόμενα, θα τραβούσε σε μάκρος. Αν τώρα προσθέσετε τους συνηγόρους υπεράσπισης, την πολιτική αγωγή, τους μάρτυρες, τους αργόσχολους και όλο το επικοινωνιακό περιβόλι που πεθαίνει για αίμα, τότε δεν υπήρχε καλύτερη αρένα από τη συγκεκριμένη. Η Πρόεδρος ανεβαίνει στην έδρα του Τριμελούς και εκφωνεί την υπόθεση:
Πρόεδρος. Κατηγορείσθε ότι επί σειρά ετών και συγκεκριμένα από το 1993 και εντεύθεν, με τη διαγωγή σας επιδείξατε συστηματικά αντικοινωνική συμπεριφορά και προκαλέσατε ανεπανόρθωτες βλάβες στο οικοσύστημα με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία των πολιτών. Πιο συγκεκριμένα: είστε προκλητικοί, επιδειξίες, θορυβώδεις, ρυπογόνοι, έχετε παντελή άγνοια για τον έλεγχο των γεννήσεων, συνευρίσκετε όπου και όποτε σας κάτσει, και γενικά ε-γκλη-μα-τεί-τε. Έχετε κάτι να δηλώσετε ;
Συνήγορος υπεράσπισης. Κυρία Πρόεδρε, έχω εξουσιοδοτηθεί από τους κατηγορούμενους και προκειμένου να αποφευχθεί το χάος, να δηλώσω εγώ για λογαριασμό τους πως δεν αποδέχονται τις κατηγορίες και πως δηλώνουν αθώοι.
Πολιτική Αγωγή. Ε. όχι και αθώοι! Δείτε και μόνη σας κυρία Πρόεδρε. Είναι αυτή εικόνα αθώων ; Είναι πρόσωπα μιας πολιτισμένης κοινότητας που σέβεται τη νομιμότητα και υπακούει σους νόμους; Που διδάσκει στα παιδιά της να είναι υπάκουα χωρίς να χαλάνε τον κόσμο ; Δεν τους ακούτε ; Δεν τους μυρίζετε ; Αναρωτιέμαι από πότε έχουν να πλυθούν.
Σ.Υ. Ομολογώ πως οι συνθήκες διαμονής τους δεν είναι οι ιδανικές, αλλά αφού το επέλεξαν οι ίδιοι και δεδομένου ότι βρίσκονται σε απόσταση από κατοικημένες περιοχές, δεν ενοχλούν κανένα.
Π.Α. Ε, όχι και κανένα. Βοά ο τόπος κυρία Πρόεδρε πως με τη βρώμα τους, μολύνουν το παρακείμενο ποτάμι. Από πού νομίζετε πως υδρεύεται η κοινότητα; Δεν έχουν όλοι την ευχέρεια να πίνουν εμφιαλωμένο. Και τα ψάρια; Θεωρείτε πως είναι λιγότερο επιβαρυμένα αφού αλιεύονται από τα βοθρολύματα ; Είναι εστία μόνιμης και ιδιαίτερα σημαντικής ρύπανσης. Αφήνω στην άκρη τα αέρια… Μπόχα και των γονέων. Να κηρυχθούν ένοχοι κυρία Πρόεδρε, χωρίς κανένα ελαφρυντικό. (Φωνές από το ακροατήριο. Στην αγχόνη, στο απόσπασμα. Να φύγουν, να εξαερωθούν…)
ΠΡ. Ησυχία! Παρακαλώ ησυχία στο ακροατήριο διαφορετικά θα εκκενώσω την αίθουσα.
Σ.Υ. Και στην πολιτική αγωγή να τα πείτε αυτά κυρία Πρόεδρε. Άκου, ένοχοι ; Μα πού ζείτε κύριε συνάδελφε ! Εντάξει δεν διαβάζετε, είναι γνωστό τοις πάσι, αλλά να μην ενημερώνεστε ;
Π.Α. Σας επιστρέφω την ύβρη.
Σ.Υ. Οι κατηγορούμενοι έχουν δικαιώματα. Δεν είναι ζώα. Ούτε αυτό τους αναγνωρίζετε ;
Π.Α. Είναι ζώα με Ζήτα κεφαλαίο. Και σαν ζώα, δεν πρέπει να τύχουν καμίας ιδιαίτερης μεταχείρισης. Με συνοπτικές διαδικασίες, προτείνω στο σεβαστό Δικαστήριο να απομακρυνθούν και να εφαρμοσθεί ό τι ορίζει ο νόμος για την περίπτωση τους.
Σ.Υ. Κυρία Πρόεδρε, κάνω έκκληση στα φιλεύσπλαχνα αισθήματα σας και στην έννοια του Δικαίου που υπηρετείτε. Μην υποκύψετε στις πιέσεις μιας ξένης κυβέρνησης. Μη γίνετε η αφορμή να εφαρμοστεί στο όνομα της αμοιβαιότητας και της συνεργασίας, η ανήθικη και εξ ολοκλήρου απαράδεκτη απαίτηση να οδηγηθούν στο χαμό 80 ψυχές επειδή απλά και μόνο δεν μπορούν να περπατήσουν στον δικό μας δρόμο. Οι κατηγορούμενοι είναι μακρινοί απόγονοι αυτών που το 1993 βρήκαν στέγη, τροφή και ασφάλεια σε άλλο τόπο και που η σημερινή παγκόσμια ευαισθησία για το οικοσύστημα οφείλει να μας κάνει πολύ προσεκτικούς.
Προτείνω, με την άδεια σας, να αναγνωρισθούν ως ‘πρόσωπα’ με νομικά δικαιώματα όπως ακριβώς συνέβη στο Πακιστάν, την Ινδία και την Αργεντινή και να παραιτηθεί η κολομβιανή κυβέρνηση από κάθε δικαίωμα πάνω στη ζωή και τη μοίρα των πελατών μου.
ΠΡ. Η Πολιτική Αγωγή.
Π.Α. Κυρία Πρόεδρε, δεν μπορώ να αντιληφθώ το γελοίο της υπόθεσης. Ή είμαι μειωμένης αντίληψης ή η ουσία της με υπερβαίνει. Είναι δυνατόν να αναγνωρίσετε ως φυσικά πρόσωπα αυτά τα ζώα ;
Σ.Υ. Δεν είναι ζώα! Σας παρακαλώ.
Π.Α (τον αγνοεί) Είναι δυνατόν να συμπράξετε σε μια τόσο παράλογη απαίτηση στο όνομα της υπερθέρμανσης του Πλανήτη και της κλιματικής ισορροπίας ; Γιατί τι άλλο από ζώα είναι αυτά τα παχύδερμα που αυγάτισαν και ξέφυγαν από κάθε έλεγχο; Ο ιδιοκτήτης τους, ο κύριος Πάμπλο Εσκομπάρ, εγκατέστησε μόνον τέσσερις απ’ αυτούς στον κήπο του, αλλά τώρα που μετοίκησε εις τόπον χλοερόν, δεν συντρέχει κανένας λόγος να μην ικανοποιηθεί το αίτημα της Κολομβίας να θανατωθούν αφού δεν μπορούν να στειρωθούν. Προτείνω να εφαρμοσθεί ο νόμος χωρίς καμία παρέκκλιση.
ΠΡ. Η Υπεράσπιση έχει κάτι να δηλώσει ;
Σ.Υ. ’Όχι κυρία Πρόεδρε.
ΠΡ. Ο κύριος Εισαγγελέας.
ΕΙΣ. Να κηρυχθούν ένοχοι κατά το κατηγορητήριο.
ΠΡ. Καλώς ! Το Δικαστήριο εξέτασε όλες τις παραμέτρους, συσκέφθηκε, και αποφάσισε πως όλοι οι κατηγορούμενοι είναι Αθώοι. Επίσης αναγνώρισε και τους 80 - ως ”φυσικά πρόσωπα” - εκχωρώντας τους ταυτόχρονα το δικαίωμα να αντιμετωπίζονται και στο μέλλον ως παρουσίες με ίσα δικαιώματα όπως και ο άνθρωπος. Ταυτόχρονα ορίζει Επιτροπή δυο ειδικών για να εξετάσει τους τρόπους στείρωσης στο φυσικό τους περιβάλλον, υποχρεώνει την κολομβιανή κυβέρνηση να καταβάλει τα έξοδα της δίκης και της στερεί το δικαίωμα να επεμβαίνει στη ζωή και τις συνθήκες διαβίωσης των. Λύεται η συνεδρίαση. Είπατε τίποτα;
Κατηγορούμενοι. Μοοουυυυυυ!
ΠΡ. Παρακαλώ! Τη δουλειά μου έκανα!
* Σταθμός στα Αμερικανικά δικαστικά χρονικά αποτελεί η απόφαση της δικαστού Κάρεν Λίτκοβιτς στο Σινσινάτι των ΗΠΑ να αναγνωρίσει ως ‘άτομα’ με νομικά δικαιώματα 80 ιπποπόταμους στην Κολομβία μετά από απόφαση ομοσπονδιακού δικαστηρίου και ύστερα από προσφυγή της οργάνωσης για τα δικαιώματα των ζώων Animal Legal Defense Fund. Παρ’ όλο που η απόφαση δεν αποτελεί δέσμευση για την Κολομβία, η οργάνωση θεωρεί τη δίκη ‘ορόσημο’ και αφετηρία ανάλογης αντιμετώπισης των ζώων στο μέλλον σε όλο τον πλανήτη.