Μοιάζει αδύνατον, αλλά είναι πραγματικότητα. Το άκουσα στη κουβέντα που είχα με την έμπειρη συνάδελφο Ρένα Παυλάκη στον δημοφιλή ραδιοφωνικό σταθμό Realvoice της Ρόδου με κάλυψη σε όλα τα Δωδεκάνησα: Το αεροδρόμιο της Ρόδου με 6.921.748 εκατ. επιβάτες στο σύνολο της ετήσιας επιβατικής κίνησης, έχει ένα κλειστό ιατρείο και κάτ’ επέκταση δεν έχει μόνιμο γιατρό.
Ενδεικτικά των συνεπειών, δύο τα παραδείγματα:
- Μόνο το 2023 το ΕΚΑΒ κλήθηκε 76 φορές για να αντιμετωπίσει περιστατικά στον χώρο του αεροδρομίου.
- Τον Μάιο του 2023, μια 52χρονη τουρίστρια από τη Νορβηγία έχασε τη ζωή της, καθώς υπέστη λιποθυμικό επεισόδιο, με την άφιξή της στο αεροδρόμιο της Ρόδου.
Από τότε μέχρι σήμερα έχουν γίνει παρεμβάσεις στο Υπουργείο Υγείας από Περιφέρεια, Δημαρχεία, Ενωση τουριστικών Γραφείων Δωδεκανήσου και από άλλους φορείς. Παρεμβάσεις στα συναρμόδια Υπουργεία και στη Βουλή, αλλά η αντίδραση ήταν ταυτόσημη με την σιγή ιχθύος.
Και επειδή στην Ελλάδα ζούμε, το πολιτικό σύστημα της χώρας, άγνωστο τί εξυπηρετούσε, έκανε, άκουσον - άκουσον, νομοθετική πρόβλεψη για μόνιμη παρουσία γιατρού στο αεροδρόμιο κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του όλο το χρόνο, στις περιπτώσεις εκείνες που ο αερολιμένας έχει επιβατική κίνηση άνω των 7.000.000 επιβατών.
Υπενθυμίζω: Στη Ρόδο το 2024 διακινήθηκαν 6.015.507 επιβάτες εξωτερικού, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση μεταξύ των 14 αεροδρομίων που διαχειρίζεται η Fraport, και προσέγγισε τα επτά εκατ., (6.921.748 εκατ. επιβάτες) μαζί με εκείνους των εσωτερικών πτήσεων.
Πάντως, μετά την παραχώρηση αεροδρομίων στη Fraport το 2015, η εταιρία το 2020 ολοκλήρωσε την ανακαίνιση του αερολιμένα «ΔΙΑΓΟΡΑΣ» και μεταξύ άλλων ανακαίνισε και το ιατρείο του, εξοπλίζοντάς το με τον προβλεπόμενο υλικοτεχνικό εξοπλισμό . Αλλά από τότε μέχρι και σήμερα το ιατρείο παραμένει κλειστό χωρίς μόνιμο γιατρό. Γιατί με την περίεργη (;) νομοθετική σκέψη, χρειάζονται άλλοι 78.252 επιβάτες ετησίως, για να φτάσουμε τα 7 εκατομμύρια, ώστε να υπάρχει μέρα - νύχτα το χρόνο μόνιμη ιατρική επιτήρηση/φροντίδα! Μία σοβαρή παράμετρος η οποία, όμως καταρρίπτεται από άλλους, καθώς περνώντας το αεροδρόμιο στην ιδιωτική πρωτοβουλία, είχαν γίνει τότε εκτεταμένες, επί του θέματος, συζητήσεις του Υπουργείου Υγείας με την Fraport οι οποίες ενέπλεκαν ακόμα και τα πλησιέστερα αγροτικά ιατρεία! Γιατί, τελικά, το αιτούμενο ήταν: «ποιός πληρώνει;». Ο ιδιώτης ή - όπως ήθελε - το κράτος;
Και το κερασάκι στη τούρτα: Σημειώνω ότι το 2007 με κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Μεταφορών και Επικοινωνιών συνεστήθησαν τα Ειδικά Περιφερειακά Ιατρεία σε κρατικά αεροδρόμια.
Και κάνω το ερώτημα προς τους σημερινούς νομοθέτες: Άλλος ένας νόμος βιτρίνα;
Τέλος διατυπώνω την άποψη ότι μία τεράστια εταιρία όπως η Fraport, μέλος ενός πολύ σημαντικού ελληνικού ομίλου, μπορεί να αναλάβει τη πρωτοβουλία μισθοδοσίας μόνιμου γιατρού στο αεροδρόμιο της Ρόδου. Ας δώσει η ίδια τη λύση έναντι του κράτους που παραπατάει στα θέματα Υγείας.
Κάνε το καλό και ρίξτο στο γυαλό.
