Συμμετοχή στο πρόγραμμα των σύγχρονων φρεγατών Constellation, οι οποίες προορίζονται να αποτελέσουν τις πρώτες φρεγάτες του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού μετά από χρόνια, συζητά η Ελλάδα.
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, δήλωσε τη Δευτέρα, στον απόηχο των πρόσφατων ανακοινώσεων, πως «συζητάμε με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής για τον σχεδιασμό, τον κοινό σχεδιασμό και την συμπαραγωγή των φρεγατών νέας γενιάς Constellation», προσθέτοντας πως «ήδη, στις 16 Ιανουαρίου 2024 παρελήφθη από το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού σχετική επιστολή του Αμερικανικού Ναυτικού καταρχήν αποδοχής του ενδιαφέροντος όλων μας για τον σχεδιασμό και τη συμπαραγωγή έως 7 νέων φρεγατών κλάσης Constellation στα ελληνικά ναυπηγεία. Με βάση, λοιπόν, αυτή την πρόταση, η Ελλάδα, εφόσον υπάρξει συμφωνία, θα μπορούσε να συμμετάσχει στο πρόγραμμα αυτό ευθύς εξ αρχής, δηλαδή από τον σχεδιασμό του, σύμφωνα με τις ανάγκες του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού και θα μπορούσε αυτό να αποτελέσει ένα τεράστιο άλμα και για τον ελληνικό Στόλο, αλλά και για την ελληνική ναυπηγική βιομηχανία».
Η αντικατάσταση των μεγάλων σκαφών του ελληνικού ΠΝ (φρεγατών) αποτελεί υψηλή προτεραιότητα, δεδομένου ότι οι φρεγάτες κλάσης S, που αποτελούν τη «ραχοκοκαλιά» του Στόλου, είναι «γερασμένα» πλέον πλοία που υπηρετούν εδώ και δεκαετίες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Οι 4 φρεγάτες ΜΕΚΟ-200ΗΝ του ΠΝ αναμένεται να εκσυγχρονιστούν ώστε να παραταθεί για 15 και πλέον έτη ο επιχειρησιακός τους βίος, ώστε να πλαισιώσουν τις σύγχρονες γαλλικές φρεγάτες FDI που ναυπηγούνται για το ΠΝ. Σύμφωνα με τις πρόσφατες ανακοινώσεις, αναμένεται να παραχωρηθούν μέχρι και τέσσερις φρεγάτες τύπου LCS από τα αμερικανικά αποθέματα, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν από τον υπουργό Άμυνας ως «ενδιάμεση λύση», κάτι που φαίνεται – πάντα με βάση τα παρόντα δεδομένα, και με δεδομένη τη σταδιακή απόσυρση των «S»- να οδηγεί το ΠΝ στο προσεχές μέλλον σε ένα ναυτικό με έως και 11 φρεγάτες.
Η εξέλιξη με τις LCS εκλαμβάνεται ως θετική, καθώς, παρά τα όλα όσα έχουν αναφερθεί κατά καιρούς για προβλήματα στα «Littoral Combat Ships», πρόκειται για νέα σκάφη, τη στιγμή που η αντικατάσταση των S (πλοίων με περίπου 40 χρόνια υπηρεσίας) είναι κάτι που επείγει- ειδικά δεδομένου ότι το πρόγραμμα των κορβετών έχει «παγώσει» μέχρι νεοτέρας.
Αυτό το σύνολο ενδεχομένως – με βάση όσα έχουν αναφερθεί και συζητώνται- να συμπληρωθεί με μια επιπλέον κλάση: Τις φρεγάτες Constellation.
Οι πρώτες φρεγάτες του αμερικανικού ναυτικού μετά από χρόνια
Οι φρεγάτες Constellation (FFG-62) επελέγησαν από το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό το 2020, στο ευρύτερο πλαίσιο επιδίωξης αύξησης του στόλου των ΗΠΑ (ναυτικό 355 πλοίων) - σημειώνεται πως η κλάση των φρεγατών είχε μείνει εκτός του USN από το 2015, έτος που αποσύρθηκε η τελευταία φρεγάτα κλάσης Oliver Hazard Perry. Γενικότερα μιλώντας, το αμερικανικό ναυτικό δίνει έμφαση, όσον αφορά σε πλοία τέτοιου είδους, σε αντιτορπιλικά και καταδρομικά, που προορίζονται να επιχειρούν σε περιοχές υψηλότερου βαθμού απειλής. Οι φρεγάτες του USN προορίζονται να αναλαμβάνουν πολλές παρόμοιες αποστολές με μικρότερο κόστος, ωστόσο σε περιοχές με λιγότερες απειλές, και ως εκ τούτου είναι μικρότερα πλοία από τα προαναφερθέντα, με λιγότερα όπλα και δυνατότητες. Ωστόσο, για τα δεδομένα χωρών όπως η Ελλάδα και η Τουρκία, οι φρεγάτες αποτελούν «μεγάλα» σκάφη/ «κύριες μονάδες».
Η FFG-62 βασίζεται στο σχέδιο της γαλλοϊταλικής FREMM (Fregata Europea Multi-Missione), η οποία φτιάχτηκε σε δύο παραλλαγές, μια για το γαλλικό και μια για το ιταλικό ναυτικό- ωστόσο η νέα φρεγάτα έχει πολλές διαφορές με το «μητρικό» σχέδιο. Το κόστος της μίας μονάδας, σύμφωνα με σχετικό επίσημο έγγραφο- αναφορά στο Κογκρέσο, υπολογιζόταν στα 1 με 1,1 δισ. δολάρια. Το πρόγραμμα FFG-62 ήταν προηγουμένως γνωστό ως FFG(X). Τον Οκτώβριο του 2020 ανακοινώθηκε από το ναυτικό των ΗΠΑ πως το πρώτο πλοίο της κλάσης θα λεγόταν Constellation. Επιδιώκεται η απόκτηση 20 πλοίων, με αρχικό πλάνο για 10, που ναυπηγούνται από τη Fincantieri Marinette Marine. Το πρώτο σκάφος αναμένεται να παραδοθεί το 2026.
Τα σκάφη θα είναι πολλαπλών ρόλων, με σημαντικές δυνατότητες αεράμυνας (AAW), ανθυποβρυχιακού πολέμου (ASW), επιχειρήσεων κατά άλλων πλοίων (ASuW) kκαι ηλεκτρονικού πολέμου. Προορίζονται για χρήση τόσο σε «blue water» (ανοιχτή θάλασσα/ ωκεανό) όσο και κοντά σε ακτές και για να είναι ικανά να επιχειρούν είτε ανεξάρτητα είτε στο πλαίσιο μεγαλύτερων σχηματισμών.
Στο πλαίσιο των μεταβολών, το κύτος έχει επιμηκυνθεί κατά περίπου επτά μέτρα για να υπάρξει χώρος για μεγαλύτερες γεννήτριες και αναβαθμίσεις, υπήρξαν αλλαγές στον σχεδιασμό της πλώρης και στις προπέλες, το εκτόπισμα αυξήθηκε για να υπάρχουν επιπλέον περιθώρια εξέλιξης/ αναβάθμισης, ενώ υπήρξαν και αλλαγές για να ταιριάξουν καλύτερα τα ανθυποβρυχιακά συστήματα. Συνολικά, το μήκος τους είναι 151 μέτρα, με εκτόπισμα περίπου 7.400 τόνους και πλήρωμα 200 άτομα. Τα σκάφη αυτά θα έχουν 32 κελιά κάθετης εκτόξευσης πυραύλων (Mark41 VLS- Vertical Launch System). O οπλισμός θα συμπληρώνεται, μεταξύ άλλων, από αντιπλοϊκούς πυραύλους NSM (16), πυροβόλο των 57 χιλιοστών, εκτοξευτή αντιαεροπορικών πυραύλων RIM για εγγύς αεράμυνα, προηγμένα συστήματα μάχης (για ανθυποβρυχιακές, αντιαεροπορικές, επιφανείας- επιφανείας επιχειρήσεις) , υπερσύγχρονα ραντάρ, σόναρ και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, χώρο για ελικόπτερο MH-60R και drones.