Την μαχαίρωσε χωρίς αιτία, την χτύπησε άγρια και μετά την οδήγησε στο νοσοκομείο, την έκλεισε στην αποθήκη για μέρες, την έσπρωξε στις σκάλες με επακόλουθο να χάσει τη ζωή της. Σε μια εποχή όπου βιώνουμε συνεχείς κοινωνιολογικές και τεχνολογικές εξελίξεις φαίνεται πως υπάρχει ένα ζήτημα που παραμένει ανέγγιχτο στην πρόοδο, κι αντί να βελτιώνεται, χειροτερεύει…
Η βία παρουσιάζεται πιο σκοτεινή από ποτέ, τροφοδοτείται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και αναπαράγεται από κάποιους θεατές της. Το ερώτημα παραμένει αναπάντητο. Υπάρχει σήμερα περισσότερη βία σε σχέση με παλαιότερα ή στην εποχή της «διαφάνειας» και της ασυγκράτητης έκθεσης, αποκαλύπτονται όλα ευκολότερα; Τα νούμερα εκπλήσσουν. Από πέρυσι μέχρι σήμερα η αύξηση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας έχει αυξηθεί κατά 86%.
Την περασμένη Πέμπτη (3/4) στον χώρο «The Apivita Experience Store» εξελίχθηκε μια σκληρή συζήτηση με θέμα «Διαταράσσοντας τη σιωπή. Ενημέρωση για την ενδοοικογενειακή βία.» Αξιόλογοι ομιλητές, οι οποίοι εμπλέκονται λόγω της επαγγελματικής τους δραστηριότητας σε περιπτώσεις βίας, ανέφεραν συμβάντα που τους έχουν σημαδέψει και πρότειναν ιδέες που αποσκοπούν στην ενημέρωση και την αφύπνιση όλων.
Με την καμπάνια #dontacceptit ξεκίνησε η συζήτηση, την οποία συντόνιζε ο δημοσιογράφος κ. Νίκος Υποφάντης, ενώ στο πάνελ βρίσκονταν η Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Κοινωνίας των Πολιτών κα Κατερίνα Γκαγκάκη, ο ποινικολόγος κ. Δημήτρης Γκαβέλας, ο ψυχίατρος κ. Δημήτρης Παπαδημητριάδης και η σύμβουλος σε θέματα αναπηρίας και προσβασιμότητας κα Νεφέλη Ράντου.
Σύμφωνα με τον ψυχίατρο κ. Παπαδημητριάδη, η ενδοοικογενειακή βία έχει πολλές μορφές. Δεν είναι μόνο σωματική, σεξουαλική, συναισθηματική, αλλά είναι και οικονομική. Ζούμε σε μια συντηρητική κοινωνία, με ισχυρές πατριαρχικές συμπεριφορές, που δημιουργεί μια ψυχολογική φυλακή για πολλές γυναίκες και τις καθηλώνει μέσα σε αυτήν. Γιατί πως να «δραπετεύσει» μια οικονομικά εξαρτημένη γυναίκα όταν έχει παιδιά; Ο κ. Παπαδημητριάδης τόνισε ότι για να αλλάξει η κοινωνία θα πρέπει κυρίως τα αγόρια από μικρά να δέχονται τη σωστή συναισθηματική εκπαίδευση, να μπει η ψυχολογία ως μάθημα στα σχολεία και οι μητέρες των αγοριών να μην γεννούν την τοξική αρρενωπότητα, να μη γεννούν θύτες.
Ο δικηγόρος κ. Γκαβέλας, έχοντας αντιμετωπίσει πολλές περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας στις αίθουσες των δικαστηρίων, ανέφερε ότι τόσο η αστυνόμευση όσο και το σύστημα δικαίου σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ακόμη ελλιπή. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι από το 2019 έως σήμερα έχει τροποποιηθεί ο νόμος είκοσι φορές και οι τροποποιήσεις συνεχίζονται… Το θετικό όμως με όλες αυτές τις αλλαγές είναι ότι πλέον μετά την κατάθεση ενδοοικογενειακής βίας, το ζευγάρι δεν συγκατοικεί και απαγορεύεται και η επικοινωνία για ένα διάστημα. Σκεφτείτε παλαιότερα ανέφερε ο κ. Γκαβέλας, όπου μετά το περιστατικό βίας το θύμα έπρεπε να επιστρέψει και να ζήσει κάτω από την ίδια στέγη με τον θύτη.
Ο κ. Νίκος Υποφάντης ανέφερε τη σημαντικότητα του panic button, του κουμπιού δηλαδή που μπορεί το θύμα να χρησιμοποιήσει εάν βρεθεί σε κίνδυνο, το οποίο πλέον διατίθεται σε όποιον το ζητήσει. Κι εδώ βέβαια γεννάται πάλι η απορία. Ακόμα κι αν πατηθεί το κουμπί πόσο διάστημα θα χρειαστεί η αστυνομία για να τρέξει;
Δυστυχώς, ανέφερε η κα Γκαγκάκη βρισκόμαστε πολύ μακριά, όχι από μια καλή συνθήκη, αλλά από μια υποφερτή κατάσταση. Η ίδια λόγω της θέσης της βρέθηκε πολλές φορές αντιμέτωπη με χτυπημένες γυναίκες, που όπως ομολόγησε δεν ήξερε ποια λύση να τους δώσει.
Η κα Νεφέλη Ράντου μίλησε για τις ανάπηρες γυναίκες, για γυναίκες που δεν ακούνε ή δεν μπορούν να μιλήσουν, αλλά και για γυναίκες με αόρατη αναπηρία που επίσης πέφτουν θύματα κακοποίησης. Όπως ανέφερε οι γυναίκες που βρίσκονται σε ιδρύματα ή και κάτω από οικογενειακή στέγη, αλλά έχουν κάποια μορφή αναπηρίας δέχονται τις σκληρότερες τιμωρίες. Η ίδια έχει συναντήσει ανάπηρα κορίτσια που οι ίδιοι τους οι γονείς, απειλώντας τα, τα εξωθούν στην πορνεία, γυναίκες που τις χτυπούν, τις χρησιμοποιούν σαν δούλες και τους παίρνουν το επίδομα αναπηρίας, αλλά και γυναίκες που βρίσκονται στα ιδρύματα και για να τις τιμωρήσουν ή για να παραδειγματίσουν τους υπόλοιπους τις εξαναγκάζουν σε απογύμνωση για εξευτελισμό, σε παγωμένα ντους και σε ξυλοδαρμούς για δήθεν συμμόρφωση.
Όλες αυτές οι γυναίκες βρίσκονται ανάμεσα μας. Κάποιες ξεχωρίζουν, άλλες είναι αφανή θύματα και κάποιες βαθιά κρυμμένες στις ψυχολογικές φυλακές τους. Ίσως να μην έχουμε όλοι αναπτυγμένη την ικανότητα της ενσυναίσθησης, αλλά όταν βλέπουμε και ακούμε κάτι άσχημο να συμβαίνει γύρω μας, θα πρέπει να προβληματιζόμαστε και να ενημερώνουμε τις αρμόδιες αρχές. Η βία μπορεί να χτυπάει στο διπλανό σπίτι, αλλά που ξέρουμε εάν την επόμενη ημέρα δεν χτυπήσει και στο δικό μας; Το πρόσφατο περιστατικό του άντρα (;) που άσκησε βία στη γειτόνισσά του για μια θέση πάρκινγκ μαρτυρά πολλά για τη σημερινή κοινωνία και το πως αυτή εξελίσσεται…