Χρησιμοποιώντας ένα πανίσχυρο ραδιοτηλεσκόπιο, επιστήμονες ήταν σε θέση να ανακαλύψουν άστρα τα οποία απρόσμενα εκπέμπουν ραδιοκύματα, υποδεικνύοντας πιθανώς την ύπαρξη κρυμμένων πλανητών.
Ο Μπέντζαμιν Πόουπ του University of Queensland και συνάδελφοί του στο ολλανδικό αστεροσκοπείο ASTRON αναζητούν πλανήτες χρησιμοποιώντας το πανίσχυρο ραδιοτηλεσκόπιο LOFAR (Low Frequency Array), που βρίσκεται στην Ολλανδία.
«Ανακαλύψαμε σήματα από 19 μακρινά άστρα- κόκκινους νάνους, τέσσερα εκ των οποίων εξηγούνται καλύτερα μέσω της ύπαρξης πλανητών σε τροχιά γύρω τους» είπε ο Πόουπ.
«Ξέραμε εδώ και καιρό πως οι πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος εκπέμπουν ισχυρά ραδιοκύματα, καθώς τα μαγνητικά τους πεδία αλληλεπιδρούν με τον ηλιακό άνεμο, μα ραδιοσήματα από πλανήτες εκτός του Ηλιακού Συστήματος δεν είχαν ανιχνευτεί ακόμα. Η ανακάλυψη αυτή είναι σημαντικό βήμα για τη ραδιοαστρονομία και θα μπορούσε να οδηγήσει εν δυνάμει στην ανακάλυψη πλανητών ανά τον γαλαξία».
Προηγουμένως οι αστρονόμοι ήταν σε θέση μόνο να εντοπίζουν τα πολύ κοντινά άστρα μέσω σταθερών ραδιοεκπομπών, και οτιδήποτε άλλο στον ουρανό, από αυτήν την άποψη, ήταν διαστρικά αέρια ή «εξωτικά» φαινόμενα όπως οι μαύρες τρύπες.
Πλέον οι ραδιοαστρονόμοι είναι σε θέση να βλέπουν κοινά παλιά άστρα όταν κάνουν τις παρατηρήσεις τους, και, με βάση αυτές τις πληροφορίες, είναι δυνατή η αναζήτηση πλανητών γύρω από αυτά.
Η ομάδα εστίασε σε κόκκινους νάνους, που είναι πολύ μικρότεροι του Ήλιου, και είναι γνωστό πως έχουν ισχυρή μαγνητική δραστηριότητα, που επιφέρει αστρικές εκλάμψεις και ραδιοεκπομπές. Ωστόσο, το «παρών» έδωσαν και κάποια παλιά, μαγνητικά ανενεργά άστρα, κάτι που προκάλεσε έκπληξη.
Όπως είπε ο Τζόζεφ Κάλινγκαμ, του Πανεπιστημίου του Λέιντεν, η ομάδα είναι βέβαιη πως τα σήματα αυτά προέρχονται από τη μαγνητική σύνδεση μεταξύ των άστρων και αθέατων πλανητών σε τροχιά τους – παρόμοια με την αλληλεπίδραση μεταξύ του Δία και του Ιούς, φεγγαριού του.
«Η Γη έχει το Σέλας...που επίσης εκπέμπει ισχυρά ραδιοκύματα- αυτό προέρχεται από την αλληλεπίδραση μεταξύ του μαγνητικού πεδίου και του ηλιακού ανέμου» όπως είπε. Ωστόσο, στην περίπτωση αντίστοιχων φαινομένων στον Δία, είναι πολύ ισχυρότερα, καθώς η ηφαιστειακά δραστήρια Ιώς εκτοξεύει υλικό στο Διάστημα, γεμίζοντας το περιβάλλον του Δία με σωματίδια που προκαλούν ασυνήθιστα ισχυρά φαινόμενα. Το μοντέλο που χρησιμοποίησαν για αυτά τα άστρα οι επιστήμονες είναι μια μεγαλύτερης κλίμακας έκδοση αυτού του Δία και της Ιούς, με έναν πλανήτη μέσα στο μαγνητικό πεδίο ενός άστρου.
Οι ερευνητές τώρα θέλουν να επιβεβαιώσουν ότι αυτοί οι πλανήτες όντως υπάρχουν. «Δεν μπορούμε να είμαστε 100% σίγουροι ότι τα τέσσερα άστρα που νομίζουμε ότι έχουν πλανήτες φιλοξενούν όντως πλανήτες, μα μπορούμε να πούμε ότι μια αλληλεπίδραση πλανήτη- άστρου είναι η καλύτερη εξήγηση για αυτό που βλέπουμε» είπε ο Πόουπ, προσθέτοντας πως επιπλέον παρατηρήσεις έχουν αποκλείσει το ενδεχόμενο πλανητών μεγαλύτερων από τη Γη, μα «τίποτα δεν λέει πως ένας μικρότερος πλανήτης δεν θα έκανε κάτι τέτοιο».