Κι ενώ η Ρωσία του Πούτιν δεν περιλαμβάνεται στη μακρά λίστα των σαρωτικών δασμών που επέβαλε ο Τραμπ σε κάθε γωνιά του πλανήτη, η ύπαρξη άγνωστων νησιών με ασήμαντες οικονομίες ακόμη και χωρίς κατοίκους, προκαλεί ερωτηματικά.
Κυρίως, ως προς τα κριτήρια με τα οποία επιβλήθηκαν αυτοί οι δασμοί καθώς σε πολλές περιπτώσεις οι αποφάσεις του Λευκού Οίκου «σκοντάφτουν» στα στοιχεία της CIA ως προς την σκοπιμότητα ένταξης κάποιων περιοχών.
Σε αυτή την κατηγορία, ανήκουν οι Νήσοι Χερντ και Μακ Ντόναλντ, στον νότιο Ινδικό Ωκεανό, που αποτελούν έδαφος της Αυστραλίας. Αν και η CIA τα περιγράφει ως ακατοίκητα «σκοτεινά, βραχώδη και καλυμμένα με πάγο» νησιά, ο Λευκός Οίκος επέβαλλε δασμούς 10%.
Το παράδοξο είναι, ότι στα νησιά αυτά η τελευταία οικονομική δραστηριότητα καταγράφεται το 1877, όταν και έληξε το εμπόριο λίπους φώκιας και θαλάσσιων ελεφάντων, γεγονός που ανάγκασε τους λιγοστούς κατοίκους να εγκαταλείψουν τα απομακρυσμένα νησιά, που βρίσκονται πολύ κοντά στην Ανταρκτική.
Παρόμοια είναι η «μοίρα» και των Αυστραλιανών νήσων Κόκος, με μόλις 600 κατοίκους, τα οποία εξάγουν το 32% των προϊόντων τους με πλοία στις ΗΠΑ, σύμφωνα πάντα με τη CIA.
Στην άλλη πλευρά του πλανήτη, το μικρό ακατοίκητο νορβηγικό νησί Jan Mayen, που αποτελούσε στο παρελθόν φαλαινοθηρικό σταθμό, αντιμετωπίζει επίσης δασμούς 10% αν και δεν υπάρχουν μόνιμοι κάτοικοι παρά μόνο ελάχιστοι στρατιωτικοί που εναλλάσσονται. Και σε αυτή την περίπτωση, η CIA διαβεβαιώνει ότι το «έρημο και ορεινό νησί» έχει μηδενική οικονομία.
Το Τοκελάου, μια αυτοδιαχειριζόμενη περιοχή της Νέας Ζηλανδίας που αποτελείται από τρεις ατόλες στον Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό με πληθυσμό 1.600 κατοίκων, έχει οικονομία περίπου 8 εκατομμυρίων δολαρίων ενώ οι εξαγωγές της δεν ξεπερνούν τις 100.000 δολάρια το χρόνο. Από την ερχόμενη εβδομάδα ωστόσο, οι πενιχρές εξαγωγές θα έχουν δασμούς 10%.
Τα νησιά Saint Pierre and Miquelon, οκτώ μικρά νησιά που ανήκουν στη Γαλλία και βρίσκονται κοντά στην καναδική επαρχία Newfoundland, με πληθυσμό περίπου 5.000 κατοίκων, είναι «το μόνο απομεινάρι των κάποτε τεράστιων κτήσεων της Γαλλίας στη Βόρεια Αμερική».
Οι εξαγωγές της σε οστρακοειδή όπως καβούρια, αστακούς και μαλάκια θα υπόκεινται πλέον σε δασμούς 50%, πολύ μεγαλύτερους από το 20% που έχει επιβληθεί στην Ευρώπη και τη Γαλλία.
Το μόνο μέρος στον κόσμο, με παρόμοιο εξωπραγματικό ποσοστό δασμών 50%, είναι το Λεσότο, μια ανεξάρτητη χώρα 2,2 εκατομμυρίων κατοίκων μέσα στην επικράτεια της Νοτίου Αφρικής, που εξάγει το 20% των προϊόντων της (διαμάντια, ενδύματα, μαλλί, εξοπλισμός ηλεκτρικής ενέργειας και κλινοσκεπάσματα) στις ΗΠΑ.
Ένα ακόμη παράδοξο είναι, ότι ανάμεσα σε αυτά τα απομακρυσμένα νησιά είναι και κάποια που στεγάζουν αμερικανικές βάσεις.
Το νησί Ντιέγκο Γκαρσία, στον Ινδικό Ωκεανό, που ανήκει στη Βρετανία, κατοικείται μόνο από περίπου 3.000 Βρετανούς και Αμερικανούς στρατιώτες που μένουν στην αεροπορική βάση. Η αναφορά της CIA για το νησί είναι ότι εξάγει ψάρια, αν και στον αστερίσκο που συνοδεύει την αναφορά υπογραμμίζει, ότι «δεν είναι σαφές ποιος τα ψαρεύει ή ποιος τα αγοράζει».
Οι Νήσοι Μάρσαλ, μια ομάδα 34 ατόλων και νησιών στον Βόρειο Ειρηνικό, με 82.000 κατοίκους, είναι μια βασική αμερικανική στρατιωτική βάση όπου εκπαιδεύεται μια επίλεκτη μονάδα του αμερικανικού στρατού που εντοπίζει βαλλιστικούς πυραύλους.
Η Ουάσιγκτον είναι υπεύθυνη για την άμυνα των Νήσων Μάρσαλ, με τη CIA να αναφέρει ότι το μεγαλύτερο μέρος των εξαγωγών των νησιών, που ανέρχονται σε περίπου 130 εκατ. δολάρια ετησίως, δεν καταλήγουν στις ΗΠΑ. Παρόλα αυτά, τους επιβλήθηκαν δασμοί 10%.
Κι ενώ αναρωτιέται κανείς τι κρύβεται πίσω από αυτές τις επιλογές, οι επικριτές των σαρωτικών δασμών του Τραμπ, υποστηρίζουν ότι εκτός από την Αμερικανική οικονομία οι δασμοί θα πλήξουν και την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ.