Μια νέα ανάλυση εικόνων από ραντάρ που είχαν αποκτηθεί πάνω από τρεις δεκαετίες πριν απέδωσε νέα στοιχεία ως προς την Αφροδίτη, τον πλανήτη- «κόλαση» που αποτελεί αρκετά κοντινό «γείτονα» της Γης: Όπως προκύπτει, είναι ακόμα ηφαιστειακά ενεργή - ένας δυναμικός κόσμος, με εκρήξεις και ροές λάβας.
Ερευνητές είπαν την Τετάρτη ότι εικόνες ραντάρ από το διαστημόπλοιο Magellan της NASA έδειχναν πως μια ηφαιστειακή ρωγμή πλάτους περίπου 1,6 χλμ στην επιφάνεια του πλανήτη επεκτεινόταν και άλλαζε σχήμα μέσα σε χρονικό διάστημα οκτώ μηνών το 1991. Η ρωγμή βρίσκεται στο Όρος Μάατ (Maat Μons), που, με ύψος 9 χλμ, είναι το υψηλότερο ηφαίστειο του πλανήτη και το δεύτερο υψηλότερο βουνό του.
Μια εικόνα του Φεβρουαρίου του 1991 έδειχνε τη ρωγμή ως έναν κυκλικό σχηματισμό που κάλυπτε περίπου 2,6 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Μια εικόνα από τον Οκτώβριο του 1991 έδειχνε τη ρωγμή με ένα άτακτο σχήμα, να καλύπτει περίπου 3,9 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
«Αυτό που μπορούμε σίγουρα να επιδείξουμε είναι πως μια ηφαιστειακή ρωγμή μεγάλωσε και φαίνεται να άλλαξε από κωνική και με βάθος εκατοντάδων μέτρων στο εσωτερικό της σε ένα επίπεδο, σχεδόν γεμάτο εσωτερικό» είπε ο Ρόμπερτ Χέρικ, καθηγητής στο University of Alaska Fairbanks Geophysical Institute και lead author της έρευνας που δημοσιεύτηκε στο Science.
«Η ερμηνεία μας είναι πως υπάρχει μια νεά εισροή μάγματος σε έναν θάλαμο κάτω από τη ρωγμή, και αυτό οδηγεί στον σχηματισμό μιας ευρύτερης, ακανόνιστης καλντέρας που έχει ακόμα μια ενεργή λίμνη λάβας τη στιγμή που καταγράφεται η δεύτερη εικόνα» είπε ο Χέρικ.
Η ρωγμή βρίσκεται στο βόρειο τμήμα μιας μεγαλύτερης ηφαιστειακής δομής κοντά στην κύρια κορυφή του Όρους Μάατ. «Αν και είναι δυνατόν η κατάρρευση να μην σχετίζεται με ενεργή ηφαιστειακότητα, στη Γη μια τόσο μεγάλη κατάρρευση συνήθως σχετίζεται με κάποιου είδους κίνηση μάγματος, και ως εκ τούτου πιστεύουμε ότι είναι πιθανό εδώ να ισχύει αυτό» είπε ο Σκοτ Χένσλεϊ, ένας εκ των συντελεστών της έρευνας και ερευνητής που ειδικεύεται στο radar remote sensing στο Jet Propulsion Laboratory της NASA στην Καλιφόρνια.
Η Αφροδίτη είναι καλυμμένη με κρατήρες, ηφαίστεια, βουνά και πεδιάδες λάβας. Το Magellan κατέγραψε εικόνες από τμήματά της μέχρι και τρεις φορές σε διάστημα 24 μηνών από το 1990 ως το 1992. Οι εξελίξεις στις δυνατότητες των υπολογιστών έχουν καταστήσει ευκολότερη την ανάλυση αυτών των δεδομένων τα τελευταία χρόνια. Τα νέα ευρήματα υποδεικνύουν ότι υπάρχουν εκρήξεις στην Αφροδίτη κάθε λίγους μήνες, όπως σε μερικά ηφαίστεια στη Γη, σε μέρη όπως η Χαβάη, τα Κανάρια και η Ισλανδία. Επίσης, τα στοιχεία υποδεικνύουν πως η Αφροδίτη δεν είναι ο γεωλογικά ανενεργός κόσμος που κάποτε οι επιστήμονες πίστευαν ότι είναι. Άλλη μια έρευνα, που δημοσιεύτηκε το 2020, υποδείκνυε 37 ηφαιστειακές δομές που φαίνονται ενεργές μέσα στα τελευταία 2-3 εκατομμύρια χρόνια.
Η Αφροδίτη, με διάμετρο περίπου 12.000 χλμ, είναι λίγο μικρότερη από τη Γη. Η πυκνή της ατμόσφαιρα, κυρίως διοξειδίου του άνθρακα, παγιδεύει τη θερμότητα σε ένα ασταμάτητο φαινόμενο του θερμοκηπίου, κάτι που την καθιστά τον πιο θερμό πλανήτη του Ηλιακού Συστήματος.
Με πληροφορίες από Reuters, Space.com