Παραδέχομαι ότι είμαι υποκρίτρια. Με αηδιάζουν τα ποτήρια με νερό στα κρεβάτια των ανθρώπων (πώς το πίνουν αφού το αφήνουν εκεί όλη τη νύχτα;), αλλά δεν έχω κανένα πρόβλημα να πιώ ένα μπουκάλι νερό που έχει μείνει ανέγγιχτο για μια μέρα.
Λέω στον εαυτό μου ότι δεν υπάρχει πρόβλημα να γίνει αυτό διότι το δοχείο μου από ανοξείδωτο ατσάλι έχει καπάκι και ... έχει υποσχεθεί ότι δεν θα απελευθερώσει μικροπλαστικά στο υγρό.
Κάνω, όμως, το σωστό; Ποιο το ακριβές - χρονικό - όριο του να πίνω παλιό νερό; Και πραγματικά έχει σημασία το δοχείο στο οποίο βρίσκεται;
Ιδού, τι λένε οι ειδικοί:
Μιλώντας στο περιοδικό Self, ο μικροβιολόγος δρ Τσαρλς Γκέρμπα δηλώνει ότι αν και το παλιό νερό βρίθει βακτηρίων, μάλλον είμαστε ασφαλείς να το πιούμε, καθώς τα μικρόβια είναι ... δικά μας.
«Θα λάβουμε πολλά βακτήρια γιατί πάντα υπάρχει επαναφορά, αλλά ουσιαστικά είναι τα βακτήρια που υπάρχουν ήδη στο στόμα μας, οπότε ποτέ δεν θα μπορούσαμε να το δούμε ως πρόβλημα», αναφέρει στην έκδοση (τέλειο).
Η αρχή FDA (Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ) αναφέρει ότι τεχνικά, το εμφιαλωμένο νερό μπορεί να αποθηκευτεί για πάντα αν έχει παραχθεί σύμφωνα με τα βιομηχανικά πρότυπα και είναι σωστά σφραγισμένο ― αν και αυτό ίσως να μην ισχύει αν χρησιμοποιούμε ένα θερμός που έχει, ας πούμε, επιστόμιο με καλαμάκι.
Παρ′ όλα αυτά, το νερό αντιδρά σε διοξείδιο του άνθρακα αν μείνει ακάλυπτο για περίπου οκτώ ώρες. Αυτό αλλάζει το pH του και μπορεί να αφήσει την «κακή» γεύση που τόσοι πολλοί από εμάς μισούμε.
Και τι γίνεται με το πλαστικό μπουκάλι με νερό;
Το νερό που εμφιαλώνεται σε πλαστικά μπουκάλια ενδέχεται επίσης να αντιμετωπίσει διαρροή πλαστικών ουσιών με την πάροδο του χρόνου.
Ωστόσο, μελέτες δείχνουν ότι μπορεί να παραμείνουν κάτω από το συνιστώμενο όριο, αρκεί το νερό να παραμένει δροσερό ― από το το ζεστό νερό γίνεται περισσότερη διαρροή πλαστικού, όπως έχει καταλάβει όποιος έχει πιει από ένα μπουκάλι που είναι πάνω στο ταμπλό του αυτοκινήτου σε μια ζεστή μέρα.
Ακόμα, οι διάφορες μάρκες ορίζουν διαφορετική διάρκεια ζωής για το νερό τους που είναι «συνδεδεμένο» με πλαστικό, ανάλογα με το πώς πιστεύουν ότι θα αλλάξει η γεύση του με την πάροδο του χρόνου.
Εταιρεία εμφιαλώσεων αναφέρει ότι, ενώ τεχνικά «το νερό δεν μπορεί να χαλάσει γιατί δεν περιέχει πρωτεΐνες ή σάκχαρα (τα οποία διασπώνται από μικροοργανισμούς στα τρόφιμα που μπορεί να χαλάσουν)», προσθέτει ότι τα ανοιγμένα μπουκάλια θα απορροφήσουν πολύ διοξείδιο του άνθρακα ώστε να μην είναι ευχάριστο για κατανάλωση μετά από περίπου τρεις μέρες.
Δεδομένου ότι τα περισσότερα επαναχρησιμοποιούμενα μπουκάλια νερού δεν είναι σφραγισμένα, το όριο των τριών ημερών μπορεί να είναι ένας καλός οδηγός.
Με άλλα λόγια, είμαστε ασφαλείς να πίνουμε νερό από το μπουκάλι μας για πολύ, πολύ καιρό, αρκεί να μην αφήσουμε μικρόβια από τα χέρια σας ή τον «εξωτερικό κόσμο» να μπουν μέσα στο μπουκάλι ― αλλά ας περιμένουμε η γεύση να αλλάξει μετά από περίπου οκτώ ώρες αν το αφήσουμε χωρίς καπάκι, και μην περιμένουμε να έχει καλή γεύση μετά από τρεις μέρες.