Τα προειδοποιητικά σημάδια της κλιματικής αλλαγής στην Αρκτική έχουν γίνει πιο έντονα τα τελευταία 40 χρόνια, με περιοχές στη Σιβηρία, την Αλάσκα και τα Βορειοδυτικά Εδάφη του Καναδά να παρουσιάζουν τις ταχύτερες και πιο ακραίες μεταβολές. Αυτό προκύπτει από μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Geophysical Research Letters».
Η ομάδα ερευνητών χρησιμοποίησε γεωχωρικά δεδομένα και αρχεία θερμοκρασίας που καλύπτουν πάνω από 30 χρόνια για να εντοπίσει περιοχές που έχουν υποστεί «κλιματικό στρες».
Οι δείκτες τρωτότητας των οικοσυστημάτων ταξινομήθηκαν σε τρεις κατηγορίες: θερμοκρασία, υγρασία και βλάστηση. Ο σκοπός ήταν να αποκτήσουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα των κλιματικών και οικοσυστημικών αλλαγών στην περιοχή της Αρκτικής.
Αναλυτικά, η μελέτη εντόπισε περιοχές στη Σιβηρία και την Αλάσκα που έχουν βιώσει αυξημένες επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή. Ο χάρτης που δημιουργήθηκε για την περίοδο 1997-2020 δείχνει ότι η μεγαλύτερη αύξηση της θερμοκρασίας του εδάφους σημειώθηκε στην ανατολική τούνδρα της Σιβηρίας και στη κεντρική Σιβηρία.
Ενώ ορισμένες περιοχές στη Σιβηρία και στα Βορειοδυτικά Εδάφη του Καναδά έγιναν πιο ξηρές, σε άλλες, όπως στο κεντρικό Καναδά και το Δέλτα Yukon-Kuskokwim της Αλάσκας, παρατηρήθηκε αύξηση των επιφανειακών υδάτων και πλημμυρών. Αυτές οι αυξήσεις, σύμφωνα με τους ερευνητές, ενδέχεται να είναι αποτέλεσμα της απόψυξης του μόνιμου πάγου.
Η Τζένιφερ Γουάτς, διευθύντρια του προγράμματος Αρκτικής στο «Woodwell Climate Research Center» και επικεφαλής της μελέτης, τονίζει ότι η αύξηση της θερμοκρασίας έχει ασκήσει τεράστια πίεση στα οικοσυστήματα στις υψηλές γεωγραφικές περιοχές, ωστόσο, η πίεση αυτή διαφέρει ανά περιοχή.
Η εντόπιση αυτών των «θερμών σημείων» σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, αναφέρει η Γουάτς, επιτρέπει στους ερευνητές να αποκτήσουν πιο ακριβείς πληροφορίες για το πώς η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τα οικοσυστήματα και να επικεντρώσουν τις προσπάθειες παρακολούθησης και διαχείρισης σε περιοχές υψηλής προτεραιότητας.
Πηγή: Eurekalert