Ένα κοινό προσωπικό στοιχείο ανάμεσα στους Έλληνες πολίτες του κόσμου, όπως η Αλεξάνδρα Γκράβας, που διακρίνονται για το έργο τους και την παγκόσμια απήχηση του, αλλά βρίσκουν πάντοτε έναν τρόπο να διασυνδέονται με την πατρίδα, είναι το βαθύτερο αίσθημα ελληνικότητας που τους χαρακτηρίζει.
Η διεθνής metzo soprano που μεγάλωσε στη Γερμανία με διττή μουσική κουλτούρα, γερμανική κλασσική και ελληνική, εξάπλωσε την καριέρα της σ′ ένα ευρύτατο γεωγραφικό φάσμα - Mεγάλη Βρετανία, Βέλγιο, Αυστρία, Ισπανία, Σουηδία, Ολλανδία, Ελλάδα, Κύπρο, Τουρκία, Μαλαισία, Η.Π.Α., Καναδά, Ουγγαρία, Ιαπωνία, Ισραήλ, Βραζιλία, Χιλή, Μεξικό, Κίνα, Λίβανο και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα- με μεγάλες παραστάσεις σε σπουδαία θέατρα του κόσμου, όπου αφιερώνει πάντα ένα κομμάτι των προγραμμάτων της στην Ελληνική μουσική, διαδίδοντας με τις ερμηνείες της, έργα της σύγχρονης ελληνικής μουσικής και ποίησης.
Η σχέση της με την τέχνη διαμορφώνεται από πολύ νωρίς σε στάση ζωής, καθώς σπουδάζει μουσική στο σχολείο ενώ μελετά στο σπίτι ελληνικά τραγούδια κυρίως των μεγάλων Χατζιδάκι και Θεοδωράκη. Οι γονείς της, Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία ξεδιπλώνουν στην απλότητα μιας ζωής τις ελληνικές καταβολές τους και το συναισθηματικό τους νόημα, κι ότι το ελληνικό άφησαν τότε πίσω, θα αποτελέσει τον δικό τους περίκλειστο κόσμο.
‘’Μέσα από την αγάπη μου για την ελληνική μουσική και γλώσσα, θα πει η Αλεξάνδρα Γκράβας στη HuffPost, απέκτησα αυτοδίδακτα μια πολύ προσωπική σχέση με την ελληνικότητα. Για εμένα που δεν μεγάλωσα στην Ελλάδα, το επίκεντρο της ζωής μου, μέσα στο σπίτι ήταν πάντα η Ελλάδα με τα έθιμα, τα φαγητά, την γλώσσα, τις διάφορες νοοτροπίες των γονέων μου που ανήκαν σε με «παλιά» Ελλάδα. Η αγάπη και η νοσταλγία τους για την πατρίδα ήταν μέρος της καθημερινής μας ζωής. Σαν παιδί ήξερα να ξεχωρίζω την Ελληνική από την Γερμανική μου ζωή - δυο παράλληλες ζωές. Όλα αυτά τα βιώματα της παιδικής μου ηλικίας ήταν Αίσθημα, και μέχρι σήμερα φυλαγμένα στην καρδιά μου. Αργότερα στην καριέρα μου υλοποίησα όλο και πιο πολύ την επιθυμία να ανακαλύψω τις ρίζες μου μέσα από το τραγούδι. Ευτυχώς το Ελληνικό μουσικό και λογοτεχνικό ρεπερτόριο είναι πολύ πλούσιο και έχει για όλους κάτι. Τώρα το θέμα της συνείδησης μου, πιστεύω πώς είναι ένα μίγμα στο οποίο η ελληνικότητα παίζει έναν κυρίαρχο ρόλο”.
Σε αδιάλειπτα διαστήματα, η παρουσία της στην Ελλάδα, ειδικότερα τα τελευταία χρόνια, την έφερε στο προσκήνιο με νέες δουλειές της, ηχογραφήσεις, ρεσιτάλ και προβολή του ρεπερτορίου της - εδραιώνοντας έτσι, στο ελληνικό κοινό, το προσωπικό ταπεραμέντο της και την σημαντική ερμηνευτική της. Είναι ένας ευανάγνωστος άνθρωπος, ευχάριστη κι επικοινωνιακη, έτοιμη να μοιραστεί το πάθος σε κάθε καλλιτεχνική έκφραση της. Αυτή ακριβώς την ιδιαιτερότητα επισήμανε ο Louis de Bernieres ( Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλλι) όταν έγραψε στο πρόλογο του προγράμματος του “Coasts of Spirits”, στο Alte Oper Frankfurt :
“Η Αλεξάνδρα γνωρίζει πως πρόκειται για επικοινωνία, και θέτει ως στόχο της το να επικοινωνεί μαζί με όλους εμάς, περιφρονώντας τα εμπόδια λόγω γλώσσας και κουλτούρας που ο κόσμος σκληρά σκόρπισε στο δρόμο μας ... Έχω την αίσθηση πως η μουσική δεν έρχεται από αυτήν αλλά διαμέσου της, από κάποια άλλη διάσταση. Είναι μια από αυτούς που «επιλέχθηκαν» για να δώσουν στο κόσμο ένα νέο μήνυμα”.
Η συνεργασία της ελληνίδας μεσόφωνου με τον Μίκη Θεοδωράκη, την έφερε να συμμετέχει σε συμφωνικές συναυλίες του, στην Γερμανία και την Αγγλία, με κορυφαίο σημείο τους, την ηχογράφηση του συμφωνικού τραγουδιού RAVEN σε ποίηση Γιώργoυ Σεφέρη που κυκλοφορεί διεθνώς σε CD.
Σπούδασε Μουσικολογία, Φιλοσοφία και Γερμανική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης και Τραγούδι με δύο από τις μεγαλύτερες δασκάλες που υπαρχουν στο Λονδίνο την Κινέζα Λο Σιουτ Ουάν , την Ουγγαρέζα Dame Βέρα Ρόζα αλλά και την Sarah Walker.
Με επίκεντρο της σκέψης της, ότι «Τα πάντα ρεί» θεωρεί ότι στην ελληνική παιδεία της, ”εκτός από τα διαβάσματα και την αγάπη μου για την ελληνική μουσική, βοήθησε το στενό οικογενειακό μου περιβάλλον - αρχίζοντας με τους γονείς μου - και μετά, το γεγονός ότι παντρεύτηκα Έλληνα. Μαζί του έχω ανακαλύψει όσα δεν είχα δει και δεν είχα γνωρίσει για την Ελλάδα. Έμαθα να μιλώ καλύτερα τα Ελληνικά, γιατί μην ξεχνάτε πώς δεν πήγα Ελληνικό σχολείο. Είμαι τελείως αυτοδίδακτη″.
Επίκαιρη η νέα της μουσική δουλειά «SonBook 2 #discoveries» με ερμηνείες σε έξι διαφορετικές γλώσσες, ισπανικά, ελληνικά, κινέζικα, αραβικά, γερμανικά και γαλλικά ενώ ο Έλληνας συνθέτης Μίμης Πλέσσας την συνοδεύει στο πιάνο στα δικά του τραγούδια που ερμηνεύει η Αλεξάνδρα Γκράβας, ανάμεσα στα τραγούδια των Μίκη Θεοδωράκη, Βαγγέλη Παπαθανασίου, Κουρτ Βάιλ, κι άλλων.
Σε αυτή την ελληνική στιγμή της μουσικής διαδρομής της και αρχίζοντας τις ”προετοιμασίες για το SonBook 3, αφιερωμένο στον μεγάλο μας συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη - ένα όνειρο ζωής” όπως θα πεί, η ίδια, αισθάνεται για την Ελλάδα της επόμενης μέρας ότι οφείλουμε, ”να είμαστε ενωμένοι σε πολύ σημαντικά εθνικά ζητήματα και να μην κυριαρχεί η εικόνα του διχασμού. Είμαστε ένας λαός με πολλά ταλέντα και ικανότητες, τις οποίες η πολιτεία πρέπει να στηρίξει με τα σωστά προγράμματα, που αρχίσει από την βάση - την παιδεία. Να μην φοβόμαστε το άγνωστο και το καινούριο. Να προσπαθήσουμε όλοι μας να γίνουμε μια μεγάλη αγκαλιά με αλληλοσεβασμό”.