Αλωπεκία: Η φρικτή και παρεξηγημένη ασθένεια που έφερε τα πάνω - κάτω στα Οσκαρ

Μετά την τελετή των Οσκαρ και την επίθεση του Γουιλ Σμιθ στον Κρις Ροκ έχει έρθει στο προσκήνιο. Πώς μπορεί να την αντιμετωπίσει κανείς.
LOADINGERROR LOADING

Η μεγαλύτερη στιγμή των Οσκαρ την περασμένη Κυριακή έφερε στο προσκήνιο την αλωπεκία της Τζέιντα Πίνκετ Σμιθ, όταν ο Γουίλ Σμιθ, που κέρδισε το Οσκαρ Α′ Αντρικού Ρόλου χαστούκισε τον κωμικό Κρις Ροκ μετά από ένα αστείο για το ξυρισμένο κεφάλι της συζύγου του.

Η Πίνκετ Σμιθ έχει μιλήσει ανοιχτά για την εμπειρία της με την αλωπεκία ανακαλώντας την «φρικτή» στιγμή που ξεκίνησε να χάνει ολόκληρες χούφτες μαλλιών. Εξαιτίας της κατάστασης αυτής ξεκίνησε να ξυρίζει το κεφάλι της, κι ακόμα το κάνει.

Η αλωπεκία είναι συχνά απίστευτα παρεξηγημένη και δεν συζητείται καθόλου, παρόλο που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους. Εδώ είναι όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε:

Τι είναι αλωπεκία

Η αλωπεκία αναφέρεται γενικά στην τριχόπτωση σε μέρη του σώματος που συνήθως έχουν τρίχες. Όπως εξηγεί η Αμερικανική Ακαδημία της Ενωσης Δερματολόγων υπάρχουν γενικά τρεις τύποι:

Ολική αλωπεκία: Όταν ένα άτομο χάνει όλες τις τρίχες στο τριχωτό της κεφαλής.

Οικουμενική αλωπεκία: Όταν ένα άτομο χάνει όλες τις τρίχες στο σώμα του, κάτι που είναι πολύ σπάνιο.

Γυροειδής αλωπεκία: Όταν ένα άτομο εμφανίζει αποσπασματική φαλάκρα κάπου στο σώμα του, συμπεριλαμβανομένου του τριχωτού της κεφαλής, της περιοχής των γενειάδων, των φρυδιών, των βλεφαρίδων, των μασχαλών, στο εσωτερικό της μύτης ή των αυτιών. Η γυροειδής αλωπεκία είναι μια αυτοάνοση ασθένεια (περισσότερα για αυτό παρακάτω).

Για τα άτομα με αλωπεκία, η φαλάκρα τείνει να είναι το μόνο σύμπτωμα και τα φαλακρά τους «μπαλώματα» είναι λεία. Υπάρχουν άλλες υποκείμενες παθήσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε απώλεια μαλλιών - από διαταραχές του θυρεοειδούς έως θεραπείες για τον καρκίνο - αλλά αυτό δεν είναι το ίδιο με όταν η τριχόπτωση είναι η κύρια διάγνωση.

Τι προκαλεί αλωπεκία

Εξαρτάται! Η γυροειδής αλωπεκία είναι μια αυτοάνοση πάθηση, κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου επιτίθεται στους θύλακες των τριχών του, οδηγώντας σε οτιδήποτε, από μερικά «μπαλώματα» μεγέθους τετάρτου έως πολύ μεγαλύτερη φαλάκρα. Δεν είναι απολύτως σαφές τι προκαλεί το ανοσοποιητικό σύστημα να ενεργεί με αυτόν τον τρόπο, αλλά οι ειδικοί πιστεύουν ότι είναι πιθανώς ένας συνδυασμός γενετικών και μη γενετικών παραγόντων.

Όπως λέει η κλινική του Κλίβελαντ: «Η γυροειδής αλωπεκία είναι μια απρόβλεπτη ασθένεια. Σε μερικούς ανθρώπους, τα μαλλιά μεγαλώνουν ξανά αλλά πέφτουν ξανά αργότερα. Σε άλλους, τα μαλλιά μεγαλώνουν ξανά και παραμένουν. Κάθε περίπτωση είναι μοναδική».

Για άλλους ανθρώπους, ωστόσο, η απώλεια μαλλιών δεν πηγάζει από αυτοάνοσα προβλήματα. Πολλοί παράγοντες μπορούν να παίξουν ρόλο, συμπεριλαμβανομένων των χτενισμάτων που τραβούν σφιχτά τα μαλλιά, του άγχους και των καταστροφικών συνεπειών των περιποιήσεων των μαλλιών. Οι διατροφικές ελλείψεις μπορεί να προκαλέσουν αλωπεκία, όπως και ορμονικές αλλαγές ή ακόμα και στρεσογόνα γεγονότα της ζωής. Η κληρονομική φαλάκρα είναι επίσης κάτι που συμβαίνει συχνά.

Σε πολλές περιπτώσεις, δεν είναι σαφές σε ένα άτομο που εμφανίζει αλωπεκία - ή στον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης - γιατί έχει συμβεί τριχόπτωση. Η Πίνκετ Σμιθ, για παράδειγμα, είπε ότι οι ιατρικές εξετάσεις δεν μπόρεσαν να αποκαλύψουν την αιτία της απώλειας μαλλιών της, υποδηλώνοντας ότι πιθανότατα δεν έχει την αυτοάνοση εκδοχή της πάθησης. Έχει πει ότι πιστεύει ότι (η εν λόγω πάθηση) μπορεί να σχετίζεται με το άγχος.

Πόσο συχνή είναι

Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι 1 στους 500 έως 1.000 ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες εμφανίζει γυροειδή αλωπεκία. Επηρεάζει εξίσου άνδρες και γυναίκες, αν και πιο συχνά εμφανίζεται στην εφηβεία ή στην πρώιμη ενήλικη ζωή. Μια μελέτη του 2018 διαπίστωσε ότι οι έγχρωμες και οι ισπανόφωνες γυναίκες έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν γυροειδή αλωπεκία από τις λευκές γυναίκες.

Η Πίνκετ Σμιθ δεν είναι το μόνο δημόσιο πρόσωπο που έχει ανοιχτεί για την πάθησή της. Η βουλευτής των Δημοκρατικών, Αϊάννα Πρίσλεϊ, από τη Μασαχουσέτη ήταν ειλικρινής σχετικά με την εμπειρία της, όπως και η ηθοποιός Βαϊόλα Ντέιβις.

Η ανδρική και γυναικεία φαλάκρα είναι οι πιο συνηθισμένοι τύποι αλωπεκίας. Υπολογίζεται ότι 30 εκατομμύρια γυναίκες και 50 εκατομμύρια άνδρες στις ΗΠΑ έχουν αυτό το είδος τριχόπτωσης.

Ποιες είναι οι θεραπείες για την αλωπεκία

Η γυροειδής αλωπεκία δεν μπορεί να θεραπευτεί, αλλά υπάρχουν επιλογές θεραπείας.

Μια κοινή επιλογή είναι τα κορτικοστεροειδή, τα οποία είναι αντιφλεγμονώδη φάρμακα που μπορούν να χορηγηθούν από το στόμα, ως αλοιφή ή με ένεση στο τριχωτό της κεφαλής.

Η μινοξιδίλη (η οποία στις ΗΠΑ ακούει στο όνομα Rogaine) μπορεί επίσης να βοηθήσει στην τόνωση της ανάπτυξης των μαλλιών, όπως και το συνταγογραφούμενο φάρμακο φιναστερίδη (Propecia) για άνδρες.

Οι γιατροί μπορεί επίσης να εξετάσουν ορισμένα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία άλλων αυτοάνοσων καταστάσεων.

Η θεραπεία με λέιζερ είναι μια άλλη επιλογή για όσους αντιμετωπίζουν κληρονομική τριχόπτωση, αν και η Mayo Clinic προειδοποιεί ότι χρειάζονται περισσότερες μελέτες για να κατανοηθούν οι πιθανές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της.

Πολλές φορές, η θεραπεία της αλωπεκίας καταλήγει στην προσπάθεια προσδιορισμού των υποκείμενων αιτιών και στη συνέχεια στη στόχευση αυτών.

Εάν, για παράδειγμα, η τριχόπτωση φαίνεται να προκαλείται από συναισθηματικό τραύμα, οι ειδικοί ψυχικής υγείας μπορεί να είναι σε θέση να βοηθήσουν. Εάν το πρόβλημα είναι ένα υποκείμενο διατροφικό ζήτημα ή ορμονικές αλλαγές, οι γιατροί θα προσπαθήσουν να το αντιμετωπίσουν. Οι ομάδες υποστήριξης μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να συνδεθούν με άλλους που ζουν με αλωπεκία.

Μπορεί να χρειαστεί λίγη δοκιμή και (να γίνουν και) λάθη.

«Υπάρχουν πολλές θεραπείες για την γυροειδή αλωπεκία», λέει η Αμερικανική Ακαδημία της Ενωσης Δερματολόγων, «αλλά καμία θεραπεία δεν έχει αποδειχθεί ότι λειτουργεί για όλους».

Το ρεζουμέ; Αν έχουμε οποιαδήποτε ανησυχία, ας μιλήσουμε με τον γιατρό μας

Αξίζει οπωσδήποτε να μιλήσουμε με το γιατρό μας για την αλωπεκία εάν μας απασχολεί.

Πριν την επίσκεψή μας, ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να σκεφτούμε συγκεκριμένες περιστάσεις (που σχετίζονται με την δική μας περίπτωση). Η Mayo Clinic συνιστά να εξετάσουμε ερωτήσεις όπως: Πότε αρχίσαμε για πρώτη φορά να αντιμετωπίζουμε τριχόπτωση; Ήταν συνεχές ή περιστασιακό; Το έχει βιώσει κάποιος στην οικογένειά μας και ποια φάρμακα ή συμπληρώματα (αν υπάρχουν) παίρνουμε;

Και να θυμόμαστε, δεν είμαστε μόνοι. Πολλοί άνθρωποι που ζουν με αλωπεκία έχουν μιλήσει ειλικρινά για το γεγονός ότι η τριχόπτωση, ανεξάρτητα από τη βασική αιτία, δεν τους καθορίζει. Όπως είπε ένας 25χρονος στο Refinery 29: «Παραιτήθηκα από την ιδέα να έχω ξανά μαλλιά εδώ και πολύ καιρό, κάτι που μου έφερε τρομερή γαλήνη».