Για το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, οι σκοτεινές μέρες του κορονοϊού φαίνονται σαν μια μακρινή ανάμνηση, αλλά όχι στη Βόρεια Κορέα. Ο Τζάστιν Μαρτέλ έγινε μόλις ο πρώτος Αμερικανός που πάτησε το πόδι του στο αινιγματικό έθνος από τότε που ξέσπασε η πανδημία και άρχισαν τα lockdowns πριν από 5 και πλέον χρόνια.
Τα αυστηρά υγειονομικά μέτρα, όπως η χρήση μάσκας και οι έλεγχοι θερμοκρασίας, εξακολουθούν να είναι ρουτίνα για τη χώρα του Κιμ Γιονγκ Ουν και τα δημοφιλή τουριστικά αξιοθέατα, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών αγορών, παραμένουν απροσπέλαστα για τους επισκέπτες λόγω των παρατεταμένων φόβων μετάδοσης του ιού.
Ο Μαρτέλ περιέγραψε στο Cnn.com την πανδημική παράνοια που παραμένει βαθιά ριζωμένη στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας (ΛΔΚ), όπως είναι επίσημα γνωστή η Βόρεια Κορέα. Εκεί συνάντησε και μερικές αλλόκοτες θεωρίες για την προέλευση του ιού.
«Φαίνεται να υπάρχει μια φήμη ότι ο Covid-19 εισήλθε στη χώρα μέσω ενός μπαλονιού που εστάλη από τη Νότια Κορέα», λέει ο Μαρτέλ, σκηνοθέτης γεννημένος στο Κονέκτικατ, που ειδικεύεται στην κινηματογράφηση μοναδικών και δυσπρόσιτων τοποθεσιών.
Ο ίδιος ήταν μέρος μιας μικρής αντιπροσωπείας τουριστικών πρακτόρων που επισκέφτηκε τη Βόρεια Κορέα την περασμένη εβδομάδα για να θέσει τις βάσεις για την περιορισμένη επιστροφή του δυτικού τουρισμού.
Αφού πέρασε 5 ημέρες εκεί, διαπίστωσε ότι δημοφιλείς εμπειρίες, όπως η επίσκεψη στην αγορά Rason για παζάρια με ντόπιους που χρησιμοποιούν το βορειοκορεατικό νόμισμα, είναι επί του παρόντος απαγορευμένες. Παρά τις όποιες οπισθοδρομήσεις, οι συζητήσεις με τοπικά υπουργεία για την αποκατάσταση της πρόσβασης και της εμπιστοσύνης των επίδοξων ταξιδιωτών έχουν φουντώσει το τελευταίο διάστημα.
Κατά την επίσκεψή τους, οι τουριστικοί πράκτορες συζήτησαν τη δυνατότητα προσθήκης μιας τοπικής εμπειρίας κινηματογράφου στα μελλοντικά δρομολόγιά τους. Η Βόρεια Κορέα αναζωογόνησε πρόσφατα την κινηματογραφική βιομηχανία της υπό τον Κιμ Γιονγκ Ουν, με νέες κυκλοφορίες όπως κορεατικά πολεμικά δράματα.
Η πρωτεύουσα της Βόρειας Κορέας, η Πιονγκγιάνγκ, παραμένει απαγορευμένη στους δυτικούς επισκέπτες, παρά το γεγονός ότι επιτρέπει στους Ρώσους τουρίστες την πρόσβαση από πέρυσι, εν μέσω εμβάθυνσης των δεσμών με τη Μόσχα.
Αν και η πανδημία απέκλεισε όλους τους επισκέπτες, για τους Αμερικανούς είχε απαγορευτεί η είσοδος στη Βόρεια Κορέα πολύ πριν από την πανδημία του κορονοϊού. Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ επέβαλε ταξιδιωτική απαγόρευση την 1η Σεπτεμβρίου 2017 μετά τον θάνατο του Otto Warmbier , ενός 22χρονου Αμερικανού φοιτητή που φυλακίστηκε στη Βόρεια Κορέα και επέστρεψε στο σπίτι του σε κατάσταση μη αναστρέψιμη, πεθαίνοντας λίγο μετά.
Ο Μαρτέλ, ο οποίος είχε επισκεφθεί τη Βόρεια Κορέα 11 φορές μέχρι τότε, βρισκόταν στη χώρα όταν τέθηκε σε ισχύ η απαγόρευση. «Περνούσα τα σύνορα όταν επιβλήθηκε η απαγόρευση», θυμάται. «Ημουν, νομίζω, ο τελευταίος Αμερικανός τουρίστας με αμερικανικό διαβατήριο που εγκατέλειψε τη ΛΔΚ».
Παρά την απαγόρευση, παρέμεινε αφοσιωμένος στην επιστροφή στη Βόρεια Κορέα. «Δεν ήθελα να σταματήσω να έρχομαι εδώ», είπε. Για να παρακάμψει, λοιπόν, την ταξιδιωτική απαγόρευση των ΗΠΑ, απέκτησε διπλή υπηκοότητα από τον Αγιο Χριστόφορο και Νέβις (Saint Kitts and Nevis), ένα έθνος της Καραϊβικής γνωστό για το πρόγραμμα υπηκοότητας «ανά επένδυση».
Συνεισφέροντας ένα εξαψήφιο ποσό στο ταμείο Sustainable Island State Contribution της χώρας, είπε ότι εξασφάλισε ένα δεύτερο διαβατήριο, το οποίο του επέτρεπε νόμιμα να επιστρέψει στη Βόρεια Κορέα χωρίς να παραβιάσει τους περιορισμούς των ΗΠΑ. «Ήταν περίπου ένας χρόνος γραφειοκρατίας», θυμάται.
Αλλά από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, οι τιμές για τα προγράμματα υπηκοότητας ανά επένδυση έχουν αυξηθεί, πρόσθεσε. «Οι τιμές έχουν διπλασιαστεί και τριπλασιαστεί λόγω του αριθμού των Ρώσων που λαμβάνουν δεύτερα διαβατήρια», αποκαλύπτει. «Τώρα φτάνει τα 250.000 δολάρια. Πλήρωσα πολύ λιγότερα από αυτό, αλλά άξιζε τον κόπο».
Σύμφωνα με τον ίδιο, η πολιτική των ΗΠΑ εξακολουθεί να πυροδοτεί συζητήσεις μεταξύ των Βορειοκορεατών ξεναγών αλλά το θέμα του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία αντιμετωπίζεται με σιωπή - ή προσεκτική παράλειψη. Η Πιονγκγιάνγκ έχει στείλει βορειοκορεατικά στρατεύματα να πολεμήσουν στο πλευρό της Ρωσίας, καταγράφοντας μεγάλες απώλειες. Οι tour guides είναι «απίστευτα ενημερωμένοι για την Ανατολική Ευρώπη αλλά δεν αναφέρθηκα στην Ουκρανία. Εμοιαζε σαν μια γραμμή που δεν ξεπερνάς».
Ωστόσο, οι Βορειοκορεάτες γνώριζαν όλα τα παγκόσμια γεγονότα, από τους δασμούς που πρότεινε ο Ντόναλντ Τραμπ μέχρι τη σύγκρουση στην Ουκρανία. Οι απόψεις τους ήταν πιο αποκαλυπτικές σε αυτά που επέλεξαν να μην σχολιάζουν παρά σε αυτά για τα οποία συζητούσαν. «Ενημερώνονται γιατί είναι αυτοί που συναντούν ξένους», εκτιμά ο Μαρτέλ.
Τα δρομολόγια στη Rason, μια ειδική οικονομική ζώνη, είναι κατά τον ίδιο «περιορισμένα και αδιάφορα». «Πολλά εργοστάσια και σχολεία», περιγράφει. «Δεν υπάρχουν αγορές. Κανένας αυθορμητισμός. Είναι ένα επαναλαμβανόμενο σκηνικό».
Ωστόσο, υπήρξαν κάποιες αξιοσημείωτες αλλαγές. Οι κανόνες για λήψη φωτογραφίων, που κάποτε ήταν διαβόητα αυστηροί, είναι πλέον πολύ πιο χαλαροί. «Μου έκαναν παρατήρηση μόνο μία φορά, και αυτό έγινε επειδή κατέγραφα έναν ξεναγό».
Ο Μαρτέλ, ωστόσο, ένιωσε τον έλεγχο επειδή ήταν Αμερικανός -ακόμα και με το δεύτερο διαβατήριό του. «Μου ζητήθηκε να διαγράψω δύο κλιπ που τραβήχτηκαν ταυτόχρονα. Το ένα ήταν όταν γύριζα το στήσιμο ενός μαζικού χορού και το άλλο επειδή ο τουριστικός οδηγός είχε μεταφράσει λάθος ένα προπαγανδιστικό σύνθημα και μετά είχα κάνει ένα βίντεο που εξηγούσε λάθος στο σύνθημα».
Παρά το γεγονός ότι είναι Αμερικανός, πάντως, δεν αντιμετώπισε καμία εχθρότητα. Ακόμη και τα συνηθισμένα σύμβολα εχθρότητας προς τις ΗΠΑ έμοιαζαν πιο υποτονικά. Ο Μάρτελ δεν είδε αφίσες αντιαμερικανικής προπαγάνδας να επιδεικνύονται και έπρεπε να ζητήσει επί τούτου ειδικές αντιαμερικανικές καρτ ποστάλ στο ξενόγλωσσο βιβλιοπωλείο, καθώς δεν υπήρχαν πλέον στη βιτρίνα ή στα ράφια.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
Σε ένα τοπικό σχολείο, ο Μαρτέλ βρέθηκε να απαντά σε ερωτήσεις περίεργων μαθητών. «Τα παιδιά δεν νοιάζονταν για την πολιτική», καταλήγει. «Ηθελαν να μάθουν για τη μουσική, τον αθλητισμό - πώς είναι η ζωή στις ΗΠΑ. Ηθελαν σύνδεση»
Πηγή: Cnn.com