Το να είσαι άνθρωπος που ζει το 2025 σημαίνει αντιμετωπίζεις στη ζωή σου άγχος. Και το άγχος συχνά οδηγεί σε ανησυχία. Και η ανησυχία οδηγεί σε ... ρυτίδες. Και σε περίπτωση που είμαστε ευλογημένοι διάγοντας μια ζωή γεμάτη χαμόγελο και γέλιο, πρέπει να αναφέρουμε ότι κι αυτά επίσης μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε ρυτίδες.
Αν αγαπάμε τις γραμμές που έχουμε «κερδίσει», το χαιρετίζουμε. Αλλά αν αυτό δεν συμβαίνει, κι έχουμε σκεφτεί να κάνουμε μπότοξ ή εμφυτεύματα, πιθανότατα αναρωτιόμαστε πώς να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας με τα ενέσιμα ώστε να έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα.
Αυτές είναι ερωτήσεις που εμείς - Ρατζ Πουντζάμπι και ο Νόα Μίχελσον, οι συνοικοδεσπότες του podcast “Am I Doing It Wrong?” της HuffPost — απευθύναμε στον δρ Σέργουιν Πάρικχ, δερματολόγο, καθηγητή και ιδρυτή του Tribeca Skin Center. Στην όλη διαδικασία βοηθάει να θεωρεί κανείς τα ενέσιμα ως μορφή τέχνης και το άτομο που κάνει την ένεση ως καλλιτέχνη. Και επειδή ο καθένας έχει διαφορετική ιδέα για το πώς θέλει να φαίνεται, είναι σημαντικό ο καλλιτέχνης μας να εστερνιστεί το όραμά μας...
«Νομίζω ότι είναι σημαντικό να ”εγκρίνουμε” τον ... ”καλλιτέχνη” για τις δυνατότητές του — για την εκπαίδευσή του, για την επικοινωνία του μαζί μας», αναφέρει ο δρ Πάρικχ. «Ας τον γνωρίσουμε, κι ας αποφασίσουμε ό,τι μας αρέσει».
Θα θέλαμε να διασφαλίσουμε ότι όποιος επιλέξαμε γνωρίζει τι κάνει και τηρεί πλήρως τα πρωτόκολλα ασφαλείας. Υπάρχει ποικιλία ατόμων που μπορεί να είναι κατάλληλα για τη χορήγηση των ενέσιμων.
«Δεν υπάρχει πρόβλημα αν επιλέξουμε να επισκεφθούμε έναν μαθητευόμενo νοσοκόμο που ίσως να μην έχει πιστοποίηση στη δερματολογία. Σε περίπτωση που έχουμε αποφασίσει ότι είναι πολύ καλός σε αυτό που κάνει και μας ταιριάζει, αυτό είναι υπέροχο και μπορεί να λειτουργήσει», λέει.
Η άνεση και οι αξίες μας είναι ζωτικής σημασίας σε αυτήν την κατάσταση, παράλληλα με την επιθυμία μας να πετύχουμε μια συγκεκριμένη εμφάνιση. Και επειδή δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε τα πάντα και όλους όσους βλέπουμε να κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο, ο δρ Πάρικχ προτείνει να δοκιμάσουμε άλλους τρόπους για την τελική επιλογή μας.
«Ας ρωτήσουμε τους φίλους μας. Ο κόσμος μιλάει για αυτό», λέει ο ίδιος, αναφερόμενος στο γεγονός ότι δεν υπάρχει πλέον στίγμα γύρω από την αισθητική εργασία. «Στο τέλος μιας νύχτας ή μετά το δείπνο ή το ποτό, οι άνθρωποι αρχίζουν να χαλαρώνουν λίγο... Ας τους ρωτήσουμε ποιον εμπιστεύονται. Οι φίλοι μας θα μας κατευθύνουν σωστά».
Κι αν έχουμε ήδη έναν δερματολόγο - ειδικά έναν δερματολόγο με τον οποίο έχουμε αναπτύξει σχέση για πολλά χρόνια ή περισσότερα - ας ξεκινήσουμε μια συζήτηση για το τι θέλουμε να πετύχουμε. Επειδή ο στόχος είναι συχνά η εφαρμογή μιας πιο ζωντανής - αν και όχι απαραίτητα νεανικής - εμφάνισης, ο δερματολόγος μας μπορεί να αντικατοπτρίζει πώς το δέρμα μας έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου και ίσως πώς να λειτουργήσει με τρόπο με τον οποίο να ενισχύσει την αυτοπεποίθησή μας, αναφέρει...
Ιδιαίτερα σημαντικό: Ο ίδιος τονίζει ότι το να έχουμε υγιές δέρμα είναι ο στόχος, ανεξάρτητα από το πώς επιλέξαμε να το αποκτήσουμε.
«Βλέπουμε τόσους πολλούς όμορφους ηθοποιούς που είναι μιας ορισμένης ηλικίας, που έχουν πολλές μικρές ρυτίδες και λέμε: ”Θεέ μου, είναι πανέμορφος/η”, επειδή το δέρμα τους είναι ένα γαλακτώδες ή έχει έναν κρεμώδη τόνο και αυτός ο τόνος είναι αυτό που τραβάει και το βλέμμα κάποιου άλλου», σημειώνει. «Το θέμα είναι να έχουμε όμορφο δέρμα, με ρυτίδες ή όχι…. Μπορούμε να το πετύχουμε με καλή φροντίδα του δέρματος… και δεν χρειάζεται να αγγίξουμε ενέσιμα».
Αλλά αν αυτό συμβεί, μικρή έρευνα και ανατροφοδότηση από το οικείο μας περιβάλλον είναι μάλλον η καλύτερη πρακτική για να βρούμε τον ιδανικό «καλλιτέχνη» μας.