Οι ειδικοί της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας δημοσίευσαν πρόσφατα μια εργασία σύμφωνα με την οποία το να ξυπνάμε συχνά τη νύχτα - μ′ άλλα λόγια το να έχουμε ένα απρόβλεπτο και ακατάστατο πρόγραμμα ύπνου, μπορεί να συνδέεται με ανάπτυξη άνοιας στο μέλλον.
Το άρθρο, που δημοσιεύτηκε στο διαδικτυακό περιοδικό Neurology, είχε τίτλο «Association of the Sleep Regularity Index With Incident Dementia and Brain Volume».
«Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν να αξιολογήσει τη συσχέτιση μεταξύ της κανονικότητας του ύπνου, δηλαδή της καθημερινής συνέπειας στα μοτίβα ύπνου-εγρήγορσης και του κινδύνου περιστατικής άνοιας και σχετικών ενδοφαινοτύπων MRI εγκεφάλου», αναφέρει η εισαγωγή της εργασίας.
Η μελέτη παρακολούθησε 88.094 συμμετέχοντες στο Ηνωμένο Βασίλειο για κατά μέσο όρο επτά χρόνια. Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν 62 έτη.
Οι συμμετέχοντες φορούσαν ένα βραχιολάκι που μετρούσε τον ύπνο τους. Οι επιστήμονες το χρησιμοποίησαν για να μετρήσουν την πιθανότητα ένα άτομο να κοιμάται ή να είναι ξύπνιο σε δύο χρονικά σημεία μέσα σε 24 ώρες.
Ένα άτομο που κοιμόταν πάντα την ίδια ώρα και ξυπνούσε την ίδια ώρα θα είχε βαθμολογία προβλεψιμότητας ύπνου 100. Όσοι είχαν λιγότερο τακτικό μοτίβο ύπνου που ήταν πιο δύσκολο να προβλεφθεί θα είχαν χαμηλότερη βαθμολογία.
Ποια ήταν τα ευρήματά τους;
Τα άτομα στο χαμηλότερο πέμπτο εκατοστημόριο είχαν βαθμολογία προβλεψιμότητας ύπνου 41, ενώ τα άτομα στο 95ο εκατοστημόριο είχαν βαθμολογία ύπνου 71.
Οι ερευνητές υπολόγισαν την ηλικία, το φύλο και τη γενετική διάθεση όσον αφορά στην ανάπτυξη της νόσου Αλτσχάιμερ πριν μετρήσουν τις βαθμολογίες ύπνου έναντι περιστατικών άνοιας (480 συμμετέχοντες ανέπτυξαν την πάθηση κατά τη διάρκεια της μελέτης).
Διαπίστωσαν ότι, ακόμη και αφού συνυπολογίστηκαν αυτοί οι άλλοι παράγοντες, όσοι είχαν χειρότερο σκορ ύπνου είχαν 53% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άνοια.
Αλλά υπήρξε ένα σημείο - κλειδί: Οι άνθρωποι που είχαν πολύ τακτικά προγράμματα ύπνου δεν παρουσίασαν λιγότερες περιπτώσεις άνοιας από εκείνους που είχαν μέτρια πρότυπα ύπνου.
Ο συγγραφέας της μελέτης Μάθιου Πολ Πέις, PhD του Πανεπιστημίου Monash στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, δήλωσε: «Η αποτελεσματική εκπαίδευση για την υγεία του ύπνου σε συνδυασμό με συμπεριφορικές θεραπείες μπορεί να βελτιώσει τα ακανόνιστα πρότυπα ύπνου».
«Με βάση τα ευρήματά μας, τα άτομα με ακανόνιστο ύπνο μπορεί να χρειαστεί μόνο να βελτιώσουν την κανονικότητα του ύπνου τους (και να την φτάσουν) σε μέτρια επίπεδα για την πρόληψη της άνοιας. Απαιτείται μελλοντική έρευνα για να επιβεβαιωθούν τα ευρήματά μας», πρόσθεσε.
Και η Αμερικανική Ακαδημία Νευρολογίας συμπληρώνει: «Η μελέτη δεν αποδεικνύει ότι η διαταραχή ύπνου προκαλεί άνοια. Δείχνει μόνο μια συσχέτιση».